خراسان: تفاوت میان نسخه‌ها

ربع چهارم شامل بخارا، چاچ، نسف، سُغد، اشروسنه، [[سمرقند]] می‌شد. بعد از [[اسلام]]، [[ولایت]] [[سجستان]] (سیستان کنونی) و زرنگ، جزئی از ربع‌های خراسان بود<ref>به نقل از: تاریخ ایران باستان.</ref>.

در تاریخ خراسان بعد از اسلام آمده: [[مسلمانان]] در [[زمان]] [[خلافت عثمان]]، بعد از جنگ‌های مهم و سرنوشت‌سازی چون [[قادسیه]]، جولا، [[نهاوند]]، به ایران رسیدند و بعد از [[شکست]] [[یزدگرد سوم]]، آخرین [[پادشاه]] ساسانی در خراسان، این منطقه را [[تصرف]] کردند. در [[سال ۳۱ هجری]]، [[خلیفه]] ([[عثمان]]) [[دستور]] داد: هر کس بتواند خراسان را [[فتح]] نماید، او به عنوان [[حاکم]] خراسان [[منصوب]] خواهد شد. «[[عبداللّه بن عامر]]»، [[جوانی]] ۲۰ ساله اما [[دلاور]] و [[جسور]]، اعلام [[آمادگی]] نمود. او از کرمان به راه افتاد و تمام شهرهایی را که در مسیر خراسان بودند [[فتح]] کرد. عامر به [[جدیت]] خود را به طبس که دروازه خراسان بود رساند و توانست [[مرو]] را که مقر [[حکومت]] خراسان بود فتح کند. عبد اللّه بن عامر به عنوان اولین حاکم [[مسلمان]] بر خراسان به حکومت رسید اما تا زمانی که [[عثمان]] زنده بود چندین حاکم بر خراسان حکومت کردند که می‌توان «[[قیس بن هیثم]]» و «[[حاتم بن نعمان باهلی]]» را نام برد.