پرش به محتوا

رنج حضرت فاطمه: تفاوت میان نسخه‌ها

جز
جایگزینی متن - 'وصف' به 'وصف'
جز (جایگزینی متن - 'وصف' به 'وصف')
خط ۳۲۵: خط ۳۲۵:


[[گواهی]] می‌دهم: به جز [[الله]]، خدایی نبوده است و شریکی ندارد. [[اخلاص]]، [[تفسیر]] این گواهی است و ظرف آن، دل‌های [[آگاه]] است که در افق [[اندیشه]]، معنای آن را روشن کرد.
[[گواهی]] می‌دهم: به جز [[الله]]، خدایی نبوده است و شریکی ندارد. [[اخلاص]]، [[تفسیر]] این گواهی است و ظرف آن، دل‌های [[آگاه]] است که در افق [[اندیشه]]، معنای آن را روشن کرد.
خداوندی که [[چشم‌ها]] نمی‌توانند او را بنگرند و زبان‌ها از [[وصف]] او عاجزند و [[وهم]] و [[خیال]] از درک ذات او فرو مانده‌اند
خداوندی که [[چشم‌ها]] نمی‌توانند او را بنگرند و زبان‌ها از وصف او عاجزند و [[وهم]] و [[خیال]] از درک ذات او فرو مانده‌اند
اشیا را آفرید نه از چیزی که قبل از آن باشد و بدون مثال و نمونه‌ای، ایجاد کرد و با [[قدرت]] خود، پدید آورد و با [[اراده]] خود، هستی بخشید. در حالی که نه نیازمند به [[آفریدن]] آنها، بود و نه از [[خلقت]] آنها [[سود]] می‌برد؛ جز آنکه خواست، حکمتش تحقق یابد و همه را به [[اطاعت]] و [[بندگی]]، [[آگاه]] نماید و [[قدرت]] خود را آشکار کند و به همگان [[راه و رسم]] بندگی بیاموزد و [[دعوت]] خود را [[عزت]] بخشد. آن‌گاه [[پاداش]] را در [[فرمانبری]] و [[عذاب]] را در [[سرپیچی]] قرار داد تا [[بندگان]] را از [[عقوبت]]، [[رهایی]] بخشد و به [[بهشت]] و [[سعادت ابدی]]، رهنمون سازد.
اشیا را آفرید نه از چیزی که قبل از آن باشد و بدون مثال و نمونه‌ای، ایجاد کرد و با [[قدرت]] خود، پدید آورد و با [[اراده]] خود، هستی بخشید. در حالی که نه نیازمند به [[آفریدن]] آنها، بود و نه از [[خلقت]] آنها [[سود]] می‌برد؛ جز آنکه خواست، حکمتش تحقق یابد و همه را به [[اطاعت]] و [[بندگی]]، [[آگاه]] نماید و [[قدرت]] خود را آشکار کند و به همگان [[راه و رسم]] بندگی بیاموزد و [[دعوت]] خود را [[عزت]] بخشد. آن‌گاه [[پاداش]] را در [[فرمانبری]] و [[عذاب]] را در [[سرپیچی]] قرار داد تا [[بندگان]] را از [[عقوبت]]، [[رهایی]] بخشد و به [[بهشت]] و [[سعادت ابدی]]، رهنمون سازد.


۲۱۸٬۶۱۷

ویرایش