فراغت: تفاوت میان نسخهها
جز
جایگزینی متن - 'وصف' به 'وصف'
HeydariBot (بحث | مشارکتها) |
جز (جایگزینی متن - 'وصف' به 'وصف') |
||
خط ۸: | خط ۸: | ||
[[امام سجاد]] {{ع}} در صحیفه ضمن اشاره به برخی انواع فراغتها از [[خدای متعال]] درخواست میفرماید که همه آنها را در راستای [[عبادت]] و [[بندگی]] و [[زهد]] و [[رضایت]] خودش قرار دهد: | [[امام سجاد]] {{ع}} در صحیفه ضمن اشاره به برخی انواع فراغتها از [[خدای متعال]] درخواست میفرماید که همه آنها را در راستای [[عبادت]] و [[بندگی]] و [[زهد]] و [[رضایت]] خودش قرار دهد: | ||
# '''فراغت از کار و شغل''': {{متن حدیث|فَإِنْ قَدَّرْتَ لَنَا فَرَاغاً مِنْ شُغْلٍ فَاجْعَلْهُ فَرَاغَ سَلَامَةٍ...}}؛ «خداوندا، اگر ما را آسایشی مقدر فرمودهای، چنان کن که به هنگام آسایش در [[امان]] مانیم: نه گناهی ما را گرفتار سازد و نه ملالتی به ما رسد تا فرشتگانی که [[گناهان]] ما را مینویسند با [[صحیفه اعمال]] ما بیآنکه در آن گناهی نوشته شده باشد از نزد ما برگردند و فرشتگانی که ثوابهای ما را مینویسند شادمان با صحیفهای نوشته از [[اعمال نیک]] ما به نزد تو آیند»<ref>نیایش یازدهم.</ref>. | # '''فراغت از کار و شغل''': {{متن حدیث|فَإِنْ قَدَّرْتَ لَنَا فَرَاغاً مِنْ شُغْلٍ فَاجْعَلْهُ فَرَاغَ سَلَامَةٍ...}}؛ «خداوندا، اگر ما را آسایشی مقدر فرمودهای، چنان کن که به هنگام آسایش در [[امان]] مانیم: نه گناهی ما را گرفتار سازد و نه ملالتی به ما رسد تا فرشتگانی که [[گناهان]] ما را مینویسند با [[صحیفه اعمال]] ما بیآنکه در آن گناهی نوشته شده باشد از نزد ما برگردند و فرشتگانی که ثوابهای ما را مینویسند شادمان با صحیفهای نوشته از [[اعمال نیک]] ما به نزد تو آیند»<ref>نیایش یازدهم.</ref>. | ||
# '''فراغت بدنها''': «بار خدایا، [[درود]] بفرست بر [[محمد]] و خاندانش... (و) آسایش ابدان ما را در [[شکر]] نعمتت و گشادگی [[زبان]] ما را در | # '''فراغت بدنها''': «بار خدایا، [[درود]] بفرست بر [[محمد]] و خاندانش... (و) آسایش ابدان ما را در [[شکر]] نعمتت و گشادگی [[زبان]] ما را در وصف احسانت قرار ده»<ref>نیایش پنجم.</ref>. | ||
# '''فراغت از [[نبرد]] با [[دشمن]]''': [[امام]] در [[دعا]] نسبت به [[مرزداران]] و [[رزمندگان]] میگوید:»(بار خدایا)... چنان کن که (مرزداران) از نبرد با دشمن فراغت جویند و روی به [[پرستش]] تو نهند و به جای [[پیکار]] با دشمن با تو [[خلوت]] کنند»<ref>نیایش بیستوهفتم.</ref>. | # '''فراغت از [[نبرد]] با [[دشمن]]''': [[امام]] در [[دعا]] نسبت به [[مرزداران]] و [[رزمندگان]] میگوید:»(بار خدایا)... چنان کن که (مرزداران) از نبرد با دشمن فراغت جویند و روی به [[پرستش]] تو نهند و به جای [[پیکار]] با دشمن با تو [[خلوت]] کنند»<ref>نیایش بیستوهفتم.</ref>. | ||
# '''فراغت در زهد''': امام از [[خدا]] فراغتی میخواهد که نشانه زهد در [[دنیا]] باشد: «و آسایشی [[عطا]] کن تا دامن از [[جهان]] در چینم»<ref>نیایش بیستم.</ref>. | # '''فراغت در زهد''': امام از [[خدا]] فراغتی میخواهد که نشانه زهد در [[دنیا]] باشد: «و آسایشی [[عطا]] کن تا دامن از [[جهان]] در چینم»<ref>نیایش بیستم.</ref>. |