عدل الهی در نهج البلاغه: تفاوت میان نسخهها
جز
جایگزینی متن - 'وصف' به 'وصف'
HeydariBot (بحث | مشارکتها) |
جز (جایگزینی متن - 'وصف' به 'وصف') |
||
خط ۷: | خط ۷: | ||
}} | }} | ||
== مقدمه == | == مقدمه == | ||
عدل الهی از [[اصول مذهب شیعه]] بهشمار میرود، بدینمعنا که [[خداوند]] از هرگونه [[ظلم و ستم]] منزه است. [[خداوند متعال]] بهعنوان [[خالق]] [[انسانها]] به هیچیک از [[بندگان]] خود [[ظلم]] نمیکند و با همگان براساس صفت [[عدالت]] عمل خواهد کرد. عدل الهی بهمعنای تساوی بین [[بندگان]] نیست. بل بدینمعناست که هر موجودی به اندازه قابلیتها و استحقاقش [[کمالات]] دریافت میکند. در [[آیات]] [[قرآنکریم]]، [[عادل]] بودن جزو صفات ثبوتیه [[خداوند]] است، یعنی در [[قرآن]] تنها به تنزیه [[خداوند]] از [[ظلم و ستم]] [[قناعت]] نشده، بلکه بهطور مستقیم، صفت [[عدالت]] برای [[خداوند]] اثبات شده است. بنابراین [[عدالت]] از صفاتی است که باید [[خداوند]] را به آن | عدل الهی از [[اصول مذهب شیعه]] بهشمار میرود، بدینمعنا که [[خداوند]] از هرگونه [[ظلم و ستم]] منزه است. [[خداوند متعال]] بهعنوان [[خالق]] [[انسانها]] به هیچیک از [[بندگان]] خود [[ظلم]] نمیکند و با همگان براساس صفت [[عدالت]] عمل خواهد کرد. عدل الهی بهمعنای تساوی بین [[بندگان]] نیست. بل بدینمعناست که هر موجودی به اندازه قابلیتها و استحقاقش [[کمالات]] دریافت میکند. در [[آیات]] [[قرآنکریم]]، [[عادل]] بودن جزو صفات ثبوتیه [[خداوند]] است، یعنی در [[قرآن]] تنها به تنزیه [[خداوند]] از [[ظلم و ستم]] [[قناعت]] نشده، بلکه بهطور مستقیم، صفت [[عدالت]] برای [[خداوند]] اثبات شده است. بنابراین [[عدالت]] از صفاتی است که باید [[خداوند]] را به آن وصف کرد<ref>[[دانشنامه نهج البلاغه ج۲ (کتاب)|دانشنامه نهج البلاغه]]، ج۲، ص ۵۵۹.</ref>. | ||
افزون بر [[قرآن کریم]]، [[امامان معصوم]] {{عم}}، بهویژه [[امام علی]] {{ع}} نیز بر این مسئله تأکید فراوان داشتند و در شرایط و زمانهای مناسب به توضیح این مسئله پرداختند. [[امام علی]] {{ع}} میفرماید: [[شهادت]] میدهم که [[خداوند]] [[عادل]] است و با آفریدگان خود [[عدالت]] میورزد. [[داوری]] است که [[حق]] و [[باطل]] را از یکدیگر جدا میکند<ref>{{متن حدیث|وَ أَشْهَدُ أَنَّهُ عَدْلٌ عَدَلَ وَ حَكَمٌ فَصَلَ}}؛ نهج البلاغه، خطبه ۲۱۴</ref><ref>[[دانشنامه نهج البلاغه ج۲ (کتاب)|دانشنامه نهج البلاغه]]، ج۲، ص ۵۵۹.</ref>. | افزون بر [[قرآن کریم]]، [[امامان معصوم]] {{عم}}، بهویژه [[امام علی]] {{ع}} نیز بر این مسئله تأکید فراوان داشتند و در شرایط و زمانهای مناسب به توضیح این مسئله پرداختند. [[امام علی]] {{ع}} میفرماید: [[شهادت]] میدهم که [[خداوند]] [[عادل]] است و با آفریدگان خود [[عدالت]] میورزد. [[داوری]] است که [[حق]] و [[باطل]] را از یکدیگر جدا میکند<ref>{{متن حدیث|وَ أَشْهَدُ أَنَّهُ عَدْلٌ عَدَلَ وَ حَكَمٌ فَصَلَ}}؛ نهج البلاغه، خطبه ۲۱۴</ref><ref>[[دانشنامه نهج البلاغه ج۲ (کتاب)|دانشنامه نهج البلاغه]]، ج۲، ص ۵۵۹.</ref>. |