پرش به محتوا

شأن نزول آیه اطعام: تفاوت میان نسخه‌ها

جز
جایگزینی متن - 'وصف' به 'وصف'
جز (جایگزینی متن - 'وصف' به 'وصف')
خط ۱۷: خط ۱۷:
این [[شأن نزول]] برای [[آیه]] را بسیاری از علمای [[اهل سنت]] نقل کرده‌اند که به برخی از آنها اشاره می‌کنیم:
این [[شأن نزول]] برای [[آیه]] را بسیاری از علمای [[اهل سنت]] نقل کرده‌اند که به برخی از آنها اشاره می‌کنیم:


۱. [[ابن عبدربه اندلسی]]، در ضمن [[حدیث]] [[احتجاج]] [[مأمون]] [[خلیفه عباسی]] با چهل [[فقیه]] آورده است: گفت: ای [[اسحاق]]! آیا [[قرآن]] می‌خوانی؟ گفتم: آری. گفت: بر من بخوان [[آیه]] {{متن قرآن|هَلْ أَتَى عَلَى الْإِنْسَانِ حِينٌ مِنَ الدَّهْرِ لَمْ يَكُنْ شَيْئًا مَذْكُورًا}} را. من بر او قرائت کردم تا به آیه:{{متن قرآن|يَشْرَبُونَ مِنْ كَأْسٍ كَانَ مِزَاجُهَا كَافُورًا}} و تا آیه {{متن قرآن|وَيُطْعِمُونَ الطَّعَامَ عَلَى حُبِّهِ مِسْكِينًا وَيَتِيمًا وَأَسِيرًا}} رسیدم. او گفت: قسم بر رسولانت! در [[حق]] چه کسی این [[آیات]] نازل شده است؟ گفتم: در [[حق علی]]. گفت: آیا به تو رسیده علی{{ع}} هنگامی که [[مسکین]] و [[یتیم]] و [[اسیر]] را [[غذا]] داد، فرمود: ما به شما به خاطر [[خدا]] غذا می‌دهیم؟ و آیا خدا را شنیده‌ای که در کتابش کسی را آن گونه که علی{{ع}} را توصیف کرده، توصیف نماید؟ گفتم: هرگز. گفت: راست گفتی؛ زیرا [[خداوند]]- جل ثناؤه- [[سیره]] او را شناخته است. ای [[اسحاق]]! آیا تو [[گواهی]] نمی‌دهی که آن ده نفر در بهشت‌اند؟ گفتم: آری ای [[امیرمؤمنان]]! گفت: به من بگو! اگر کسی گفت: به [[خدا]] [[سوگند]]! من نمی‌دانم که این [[حدیث صحیح]] است یا نه و نمی‌دانم که [[رسول خدا]]{{صل}} آن را فرموده یا نه؛ آیا نزد تو [[کافر]] است؟ گفتم: [[پناه]] می‌برم به خدا. او گفت: به من بگو! اگر او بگوید: نمی‌دانم این [[سوره]] از [[کتاب خدا]] است یا نه؛ آیا او کافر است؟ گفتم: آری. او گفت: ای اسحاق! من بین آن دو فرق می‌بینم.<ref>{{متن حدیث|قال: يا إسحاق، هل تقرأ القرآن؟ قلت: نعم، قال: اقرأ عليّ {{متن قرآن|هَلْ أَتَى عَلَى الْإِنْسَانِ حِينٌ مِنَ الدَّهْرِ لَمْ يَكُنْ شَيْئًا مَذْكُورًا}} فقرأت منها حتى بلغت: {{متن قرآن|يَشْرَبُونَ مِنْ كَأْسٍ كَانَ مِزَاجُهَا كَافُورًا}} إلى قوله: {{متن قرآن|وَيُطْعِمُونَ الطَّعَامَ عَلَى حُبِّهِ مِسْكِينًا وَيَتِيمًا وَأَسِيرًا}} قال: على رسلك؛ فيمن أنزلت هذه الآيات؟ قلت: في عليّ. قال: فهل بلغك أن عليا حين أطعم المسكين واليتيم والأسير. قال إنما نطعمكم لوجه [[الله]]؟ وهل سمعت الله [[وصف]] في كتابه أحدا بمثل ما وصف به عليا؟ قلت: لا. قال: صدقت! لأن الله جل ثناؤه عرف سيرته. يا إسحاق، ألست تشهد أن العشرة في الجنة؟ قلت: بلى يا أمير المؤمنين. قال: أرأيت لو أنّ رجلا قال: والله ما أدري هذا الحديث صحيح أم لا، ولا أدري إن كان [[رسول الله]] قاله أم لم يقله: أكان عندك كافرا؟ قلت: أعوذ بالله! قال: أرأيت لو أنه قال: ما أدري هذه السورة من كتاب الله أم لا، كان كافرا؟ قلت: نعم. قال: يا إسحاق، أرى بينهما فرقا}}؛ احمد بن محمد ابن عبد ربه، العقد الفرید، ج۵، ص۳۵۴.</ref>.
۱. [[ابن عبدربه اندلسی]]، در ضمن [[حدیث]] [[احتجاج]] [[مأمون]] [[خلیفه عباسی]] با چهل [[فقیه]] آورده است: گفت: ای [[اسحاق]]! آیا [[قرآن]] می‌خوانی؟ گفتم: آری. گفت: بر من بخوان [[آیه]] {{متن قرآن|هَلْ أَتَى عَلَى الْإِنْسَانِ حِينٌ مِنَ الدَّهْرِ لَمْ يَكُنْ شَيْئًا مَذْكُورًا}} را. من بر او قرائت کردم تا به آیه:{{متن قرآن|يَشْرَبُونَ مِنْ كَأْسٍ كَانَ مِزَاجُهَا كَافُورًا}} و تا آیه {{متن قرآن|وَيُطْعِمُونَ الطَّعَامَ عَلَى حُبِّهِ مِسْكِينًا وَيَتِيمًا وَأَسِيرًا}} رسیدم. او گفت: قسم بر رسولانت! در [[حق]] چه کسی این [[آیات]] نازل شده است؟ گفتم: در [[حق علی]]. گفت: آیا به تو رسیده علی{{ع}} هنگامی که [[مسکین]] و [[یتیم]] و [[اسیر]] را [[غذا]] داد، فرمود: ما به شما به خاطر [[خدا]] غذا می‌دهیم؟ و آیا خدا را شنیده‌ای که در کتابش کسی را آن گونه که علی{{ع}} را توصیف کرده، توصیف نماید؟ گفتم: هرگز. گفت: راست گفتی؛ زیرا [[خداوند]]- جل ثناؤه- [[سیره]] او را شناخته است. ای [[اسحاق]]! آیا تو [[گواهی]] نمی‌دهی که آن ده نفر در بهشت‌اند؟ گفتم: آری ای [[امیرمؤمنان]]! گفت: به من بگو! اگر کسی گفت: به [[خدا]] [[سوگند]]! من نمی‌دانم که این [[حدیث صحیح]] است یا نه و نمی‌دانم که [[رسول خدا]]{{صل}} آن را فرموده یا نه؛ آیا نزد تو [[کافر]] است؟ گفتم: [[پناه]] می‌برم به خدا. او گفت: به من بگو! اگر او بگوید: نمی‌دانم این [[سوره]] از [[کتاب خدا]] است یا نه؛ آیا او کافر است؟ گفتم: آری. او گفت: ای اسحاق! من بین آن دو فرق می‌بینم.<ref>{{متن حدیث|قال: يا إسحاق، هل تقرأ القرآن؟ قلت: نعم، قال: اقرأ عليّ {{متن قرآن|هَلْ أَتَى عَلَى الْإِنْسَانِ حِينٌ مِنَ الدَّهْرِ لَمْ يَكُنْ شَيْئًا مَذْكُورًا}} فقرأت منها حتى بلغت: {{متن قرآن|يَشْرَبُونَ مِنْ كَأْسٍ كَانَ مِزَاجُهَا كَافُورًا}} إلى قوله: {{متن قرآن|وَيُطْعِمُونَ الطَّعَامَ عَلَى حُبِّهِ مِسْكِينًا وَيَتِيمًا وَأَسِيرًا}} قال: على رسلك؛ فيمن أنزلت هذه الآيات؟ قلت: في عليّ. قال: فهل بلغك أن عليا حين أطعم المسكين واليتيم والأسير. قال إنما نطعمكم لوجه [[الله]]؟ وهل سمعت الله وصف في كتابه أحدا بمثل ما وصف به عليا؟ قلت: لا. قال: صدقت! لأن الله جل ثناؤه عرف سيرته. يا إسحاق، ألست تشهد أن العشرة في الجنة؟ قلت: بلى يا أمير المؤمنين. قال: أرأيت لو أنّ رجلا قال: والله ما أدري هذا الحديث صحيح أم لا، ولا أدري إن كان [[رسول الله]] قاله أم لم يقله: أكان عندك كافرا؟ قلت: أعوذ بالله! قال: أرأيت لو أنه قال: ما أدري هذه السورة من كتاب الله أم لا، كان كافرا؟ قلت: نعم. قال: يا إسحاق، أرى بينهما فرقا}}؛ احمد بن محمد ابن عبد ربه، العقد الفرید، ج۵، ص۳۵۴.</ref>.


۲. [[ابوسالم محمد بن طلحه شافعی]] می‌گوید: و از جمله احادیثی که به آن [[اعتماد]] نموده به جهت [[اطاعت]] و در آن سرعت نموده به [[عبادت]]، [[حدیثی]] است که آن را [[امام ابوالحسن علی بن احمد واحدی]] و غیر او از [[امامان]] [[تفسیر]] [[روایت]] کرده‌اند...
۲. [[ابوسالم محمد بن طلحه شافعی]] می‌گوید: و از جمله احادیثی که به آن [[اعتماد]] نموده به جهت [[اطاعت]] و در آن سرعت نموده به [[عبادت]]، [[حدیثی]] است که آن را [[امام ابوالحسن علی بن احمد واحدی]] و غیر او از [[امامان]] [[تفسیر]] [[روایت]] کرده‌اند...
۲۱۸٬۸۳۴

ویرایش