طلحه در تاریخ اسلامی: تفاوت میان نسخه‌ها
جز
جایگزینی متن - 'وصف' به 'وصف'
HeydariBot (بحث | مشارکتها) |
جز (جایگزینی متن - 'وصف' به 'وصف') |
||
| خط ۱۶۳: | خط ۱۶۳: | ||
هنگامی که طلحه و [[زبیر]] به همراه [[عایشه]] به سوی [[مکه]] و سپس [[بصره]] عازم شدند، [[امام علی]] {{ع}} [[سخنرانی]] کرد و فرمود: "ای مردم! عایشه به همراه طلحه و زبیر به بصره می‌رود و طلحه و زبیر، هر کدام [[خلافت]] را برای خود می‌خواهند؛ بدانید که هرگز به این آرزویشان دست پیدا نخواهند کرد و اگر هم برسند، به [[جان]] هم خواهند افتاد و یکدیگر را خواهند کشت. به خدا قسم، از این زنی که سوار بر شتر به سوی بصره می‌رود، هیچ کار خیری ساخته نیست، جز [[معصیت]] و [[طغیان]]! او همراهان خود را به [[هلاکت]] و سرافکندگی خواهند رساند. یک سوم آنها کشته و یک سوم آنها فرار میکنند و یک سوم دیگر [[توبه]] میکنند. آن سه ([[طلحه]] و [[زبیر]] و [[عایشه]]) خود می‌دانند که بر [[خطا]] هستند و چه بسا که عالمانی به واسطه [[جهل]] خود کشته می‌شوند"<ref>شرح نهج البلاغه، ابن ابی الحدید، ج۱، ص۲۳۳.</ref>. | هنگامی که طلحه و [[زبیر]] به همراه [[عایشه]] به سوی [[مکه]] و سپس [[بصره]] عازم شدند، [[امام علی]] {{ع}} [[سخنرانی]] کرد و فرمود: "ای مردم! عایشه به همراه طلحه و زبیر به بصره می‌رود و طلحه و زبیر، هر کدام [[خلافت]] را برای خود می‌خواهند؛ بدانید که هرگز به این آرزویشان دست پیدا نخواهند کرد و اگر هم برسند، به [[جان]] هم خواهند افتاد و یکدیگر را خواهند کشت. به خدا قسم، از این زنی که سوار بر شتر به سوی بصره می‌رود، هیچ کار خیری ساخته نیست، جز [[معصیت]] و [[طغیان]]! او همراهان خود را به [[هلاکت]] و سرافکندگی خواهند رساند. یک سوم آنها کشته و یک سوم آنها فرار میکنند و یک سوم دیگر [[توبه]] میکنند. آن سه ([[طلحه]] و [[زبیر]] و [[عایشه]]) خود می‌دانند که بر [[خطا]] هستند و چه بسا که عالمانی به واسطه [[جهل]] خود کشته می‌شوند"<ref>شرح نهج البلاغه، ابن ابی الحدید، ج۱، ص۲۳۳.</ref>. | ||
[[امام]] در نامه‌ای به [[مردم کوفه]] می‌نویسد: [[مردم]] بر [[عثمان]] شوریدند و من به عنوان یکی از [[مهاجران]] و نه فردی دیگر، مردم را از [[افراط]] و نیز عثمان را از [[تفریط]] باز می‌داشتم. از طرفی مردم را آرام میکردم تا مسئله به [[سلامت]] حل شود و از طرفی، عثمان را [[نصیحت]] میکردم که شیوه [[حکومت]] داری صحیح را در پیش گیرد. با این | [[امام]] در نامه‌ای به [[مردم کوفه]] می‌نویسد: [[مردم]] بر [[عثمان]] شوریدند و من به عنوان یکی از [[مهاجران]] و نه فردی دیگر، مردم را از [[افراط]] و نیز عثمان را از [[تفریط]] باز می‌داشتم. از طرفی مردم را آرام میکردم تا مسئله به [[سلامت]] حل شود و از طرفی، عثمان را [[نصیحت]] میکردم که شیوه [[حکومت]] داری صحیح را در پیش گیرد. با این وصف، طلحه و زبیر، برعکس من، مردم را بیشتر به برخورد با عثمان [[تشویق]] می‌کردند و نیز با عثمان برای [[اصلاح]] امور کاری نداشتند و به عبارت دیگر، برای برخورد افراطی مردم باعثمان زمینه چینی می‌کردند <ref>شرح نهج البلاغه، ابن ابی الحدید، ج۱۴، ص۸ (به نقل از کتاب جمل ابن اسحاق).</ref>.<ref>[[محمد ایوب کاظمی|کاظمی، محمد ایوب]]، [[طلحة بن عبیدالله تیمی (مقاله)|مقاله «طلحة بن عبیدالله تیمی»]]، [[دایرة المعارف صحابه پیامبر اعظم ج۵ (کتاب)| دایرة المعارف صحابه پیامبر اعظم]]، ج۵، ص:۵۳۹-۵۴۱.</ref> | ||
== سخن [[امام صادق]] {{ع}} درباره طلحه == | == سخن [[امام صادق]] {{ع}} درباره طلحه == | ||