ارم: تفاوت میان نسخه‌ها

با خواندن آیه شش متوجه می‌شویم که سخن از [[قوم عاد]] است که پیغمبرشان [[حضرت هود]] بود [[ارم]] هم باید نام شهرشان باشد که صفت {{متن قرآن|ذَاتِ الْعِمَادِ}} به وی نسبت داده شده است.

«بیشتر [[مورخان]] و [[مفسران]] (با توجه به آیه ۸) {{متن قرآن|إِرَمَ ذَاتِ الْعِمَادِ}} را نام مکان می‌دانند اکثر محققان [[مسلمان]] ارم را شهری دانسته‌اند، بعضی آن را بر [[دمشق]] منطبق ساخته‌اند. برخی جای آن را در محل اسکندریه و عده‌ای هم محل آن را بین [[صفا]] و حضرموت یعنی در قسمت جنوبی [[عربستان]] معرفی کرده‌اند و نیز گفته‌اند که یکی از [[اعراب بادیه]]، در عصر [[معاویه]] ویرانه‌های شگرفی را که در [[دل]] شن‌ها مدفون بوده است، پیدا می‌کند که باقی مانده ارم تلقی می‌شود. برخی می‌گویند که ارم شهری بوده است که آن را شرار [[شداد بن عاد]]، به تقلیل از [[بهشت]] در نزدیکی عدن ساخته بود و به [[مجازات]] [[غرور]] و طغیانش، طوفانی آن را ویران کرد. [[طبری]] [[ارم]] را بطنی منشعب از عاد می‌شمرد»<ref>دانشنامه قرآن و قرآن‌پژوهی، ج۱، ص۱۸۹.</ref>.

[[مسعودی]] گوید: پادشاهی عوص سیصدسال بود و آنکه بعد از او پادشاهی کرد پسرش عاد بود و [[جیرون بن سعد بن عاد]] از [[ملوک]] آنها بود و او شهر [[دمشق]] را بنا کرد و به صورت شهر در آورد. او ستون‌های مرمر را در آنجا گرد آورد و آن شهر را ارم نامید<ref>ابوزید عبدالرحمان بن محمد «ابن خلدون»، العبر، مترجم: عبدالمحمد آیتی، ج۱.</ref>. در کتاب «اطلاعاتی [[قرآنی]]»<ref>اطلاعاتی قرآنی، ص۶۷.</ref> می‌خوانیم: «[[ارم]]، نام [[قبیله]] باستانی [[عربستان]] است، برخی آن را نام [[شهر]] [[قوم عاد]] شمرده‌اند که به دستور [[شداد]] بنا شد آن‌گاه که شداد در [[یمن]] فرامانروایی داشت، [[حضرت هود]]{{ع}} او را به قبول [[شریعت]] [[دعوت]] کرد، اما شداد بن عاد در برابر [[وعده]] [[بهشت]] او، [[بهشتی]] ساخت و چون بنا تمام شد، [[تصمیم]] گرفت از آن بهشت که نامش ارم بود، دیدن کند، ولی [[خداوند]] او و یارانش را نابود کرد».<ref>[[محرم فرزانه|فرزانه، محرم]]، [[اماکن جغرافیایی در قرآن (کتاب)|اماکن جغرافیایی در قرآن]]، ص ۵۴.</ref>

مولف کتاب «باستان‌شناسی و جغرافیای تاریخی [[قصص]] [[قرآن]]» ضمن [[تأیید]] نظر «دکتر محمد بیومی مهران» [[رئیس]] گروه [[تاریخ]] و باستان‌شناسی [[دانشگاه]] [[اسکندر]] و با ذکر [[دلایل]] تحقیقی به وجود «[[سرزمین]] [[عاد]] در شمال [[عربستان]]، نه در جنوب آن» مهر [[تأیید]] می‌زند. طبق این نظر «سرزمین عاد در شمال از منطقه [[حمی]] در سینا تا منطقه أجا و سلمی امتداد داشته است»؛ لذا «[[ارم]] در منطقه جنوب [[اردن]]» واقع است<ref>عبدالکریم بی‌آزار شیرازی، باستان‌شناسی و جغرافیای تاریخی قصص قرآن، ص۱۶۴.</ref>.

[[بانی]] [[قصر]]{{متن قرآن|إِرَمَ ذَاتِ الْعِمَادِ}} دمشق، جیرون بن عماد بوده و اکنون که سال ۳۳۲ است آثاری از آن قصر در دمشق باقی است و بازاری که نزدیک [[مسجد جامع]] است، به نام بازار جیرون نامیده می‌شود»<ref>خزائلی، اعلام قرآن، ص۱۱۰.</ref>. «پروفسور گری میل، نویسنده [[غربی]] [[تازه مسلمان]] در کتاب «[[قرآن]]، کتابی شگفت‌انگیز» درباره شهر باشکوه «ارم» چنین می‌نویسد: این شهر در تاریخ باستان شناخته شده نبود و به نظر [[تاریخ‌نگاران]] چنین شهری وجود نداشت، اما در دسامبر ۱۹۷۸، نشریه «جغرافیای ملی» اطلاعات جالبی را ارائه داد که در آن به حفاری شهر «البا» در سوریه در سال ۱۹۷۳ اشاره شده بود [[قدمت]] این شهر آنگونه که [[کشف]] گردید به چهل و سه قرن پیش باز می‌گشت اما این شگفت انگیز‌ترین بخش این واقعه نیست، کاوشگران در کتابخانه «البا» لیستی از تمام شهرهایی را که این [[شهر]] با آنها [[داد و ستد]] و رابطه [[تجاری]] داشت، پیدا نمودند. [[مردم]] «البا» با مردم «[[ارم]]» [[روابط]] تجاری داشته‌اند»<ref> www.tebyan.net..</ref>.<ref>[[محرم فرزانه|فرزانه، محرم]]، [[اماکن جغرافیایی در قرآن (کتاب)|اماکن جغرافیایی در قرآن]]، ص ۶۰.</ref>

نهایتاً به نظر ما طبق گفته کتاب باستان‌شناسی و جغرافیای [[تاریخی]] [[قصص]] [[قرآن]] مکان «[[ارم]]» با [[عنایت]] به توضیحات ذیل چنین خواهد بود: