پرش به محتوا

آیا امام مهدی از اولاد و نسل عباس است؟ (پرسش): تفاوت میان نسخه‌ها

جز
جایگزینی متن - 'برگزیده' به 'برگزیده'
جز (جایگزینی متن - 'برگزیده' به 'برگزیده')
خط ۴۲: خط ۴۲:
نظر نگارنده این است که البته [[خداوند]] داناتر از همه است شاید احادیثی که با این اضافه‌ها می‌گوید: قطعا، [[مهدی]] [[خلیفه خداوند]] در آن است، عکس العملی به [[احادیث]] جعلی در این مورد باشد که [[حقانیت]] [[پرچم‌های سیاه]] را زیر سؤال می‌برند. علاوه بر این، می‌توان گفت که منظور از آن احادیثی که [[مردم]] را به ترک و رها کردن [[پرچم‌های سیاه]] [[تشویق]] می‌کنند و به [[نکوهش]] این پرچم‌ها می‌پردازند، پرچم‌های [[بنی عباس]] باشد.
نظر نگارنده این است که البته [[خداوند]] داناتر از همه است شاید احادیثی که با این اضافه‌ها می‌گوید: قطعا، [[مهدی]] [[خلیفه خداوند]] در آن است، عکس العملی به [[احادیث]] جعلی در این مورد باشد که [[حقانیت]] [[پرچم‌های سیاه]] را زیر سؤال می‌برند. علاوه بر این، می‌توان گفت که منظور از آن احادیثی که [[مردم]] را به ترک و رها کردن [[پرچم‌های سیاه]] [[تشویق]] می‌کنند و به [[نکوهش]] این پرچم‌ها می‌پردازند، پرچم‌های [[بنی عباس]] باشد.


سوم: این‌گونه [[احادیث]] که در آن عبارت قطعا، [[مهدی]] [[خلیفه خداوند]] در آن است آمده، با مجموعه احادیثی که فاقد این عبارتند و این پرچم‌ها را زمینه‌چین و هموارکننده راه [[امام مهدی]] {{ع}} دانسته‌اند، در تضاد است. به‌ویژه اینکه این [[احادیث]]، از مدت زمانی فاصل میان ظهور ایشان {{ع}} و میان خروج این پرچم‌ها، سخن گفته‌اند. یکی از این‌گونه [[احادیث]]، حدیثی است که ابن ماجد آن‌را از [[پیامبر]] {{صل}} [[نقل]] کرده است: [[عبد الله]] گفت: در حالی‌که ما در خدمت [[پیامبر]] {{صل}} بودیم، گروهی از [[جوانان]] [[بنی هاشم]] پیش آمدند. [[پیامبر]] {{صل}} هنگامی که آنها را دید، چشمانشان پر از [[اشک]] شد و رنگ چهره‌اش عوض شد. [[راوی]] می‌گوید: عرض کردم: اکنون حالتی در چهره شما می‌بینیم که برای ما ناخوشایند است و نمی‌خواهیم شما این‌گونه باشید. [[پیامبر]] {{صل}} فرمود: [[خداوند]] از بین [[دنیا]] و [[آخرت]]، [[آخرت]] را برای ما و [[اهل بیت]] [[برگزیده]] است، بی‌شک، [[اهل بیت]] من، پس از من، بلاها خواهند دید و آوارگی‌ها خواهند کشید و مورد تعقیب قرار خواهند گرفت تا آنکه گروهی از جانب شرق که [[پرچم‌های سیاه]]، با خود دارند، ظهور کنند. آنها، خواهان خیر و [[نیکی]] می‌شوند، اما بدانها داده نمی‌شود، (برای آن) [[مبارزه]] می‌کنند و پیروز می‌شوند و آنچه درخواست کرده بودند، بدانها داده می‌شود، اما آنها آن‌را نمی‌پذیرند، تا آنکه آن‌را به مردی از [[اهل بیت]] من می‌دهند، او آن [زمین‌] را، آن‌چنان که آنها آن‌را آکنده از [[ستم]] و [[بیداد]] کرده بودند، سرشار از داد و [[عدالت]] می‌کند. هرکدام از شما در آن زمان زنده بودید، باید نزد آنان برود حتی‌ اگر شده با خزیدن روی برف<ref>سنن ابن ماجه، ج ۲، ص ۱۳۶۶، حدیث شماره ۴۰۸۲.</ref>.
سوم: این‌گونه [[احادیث]] که در آن عبارت قطعا، [[مهدی]] [[خلیفه خداوند]] در آن است آمده، با مجموعه احادیثی که فاقد این عبارتند و این پرچم‌ها را زمینه‌چین و هموارکننده راه [[امام مهدی]] {{ع}} دانسته‌اند، در تضاد است. به‌ویژه اینکه این [[احادیث]]، از مدت زمانی فاصل میان ظهور ایشان {{ع}} و میان خروج این پرچم‌ها، سخن گفته‌اند. یکی از این‌گونه [[احادیث]]، حدیثی است که ابن ماجد آن‌را از [[پیامبر]] {{صل}} [[نقل]] کرده است: [[عبد الله]] گفت: در حالی‌که ما در خدمت [[پیامبر]] {{صل}} بودیم، گروهی از [[جوانان]] [[بنی هاشم]] پیش آمدند. [[پیامبر]] {{صل}} هنگامی که آنها را دید، چشمانشان پر از [[اشک]] شد و رنگ چهره‌اش عوض شد. [[راوی]] می‌گوید: عرض کردم: اکنون حالتی در چهره شما می‌بینیم که برای ما ناخوشایند است و نمی‌خواهیم شما این‌گونه باشید. [[پیامبر]] {{صل}} فرمود: [[خداوند]] از بین [[دنیا]] و [[آخرت]]، [[آخرت]] را برای ما و [[اهل بیت]] برگزیده است، بی‌شک، [[اهل بیت]] من، پس از من، بلاها خواهند دید و آوارگی‌ها خواهند کشید و مورد تعقیب قرار خواهند گرفت تا آنکه گروهی از جانب شرق که [[پرچم‌های سیاه]]، با خود دارند، ظهور کنند. آنها، خواهان خیر و [[نیکی]] می‌شوند، اما بدانها داده نمی‌شود، (برای آن) [[مبارزه]] می‌کنند و پیروز می‌شوند و آنچه درخواست کرده بودند، بدانها داده می‌شود، اما آنها آن‌را نمی‌پذیرند، تا آنکه آن‌را به مردی از [[اهل بیت]] من می‌دهند، او آن [زمین‌] را، آن‌چنان که آنها آن‌را آکنده از [[ستم]] و [[بیداد]] کرده بودند، سرشار از داد و [[عدالت]] می‌کند. هرکدام از شما در آن زمان زنده بودید، باید نزد آنان برود حتی‌ اگر شده با خزیدن روی برف<ref>سنن ابن ماجه، ج ۲، ص ۱۳۶۶، حدیث شماره ۴۰۸۲.</ref>.


بنابراین، این [[حدیث]] در مورد گروهی سخن می‌گوید که حوادث و رویدادهای گوناگونی، زمان آنها را از [[زمان ظهور]] [[مهدی]] {{ع}}، جدا می‌سازد و [[مهدی]] که [[زمین]] را سرشار از داد و [[عدالت]] و [[انصاف]] می‌کند، در میان آنان نیست.
بنابراین، این [[حدیث]] در مورد گروهی سخن می‌گوید که حوادث و رویدادهای گوناگونی، زمان آنها را از [[زمان ظهور]] [[مهدی]] {{ع}}، جدا می‌سازد و [[مهدی]] که [[زمین]] را سرشار از داد و [[عدالت]] و [[انصاف]] می‌کند، در میان آنان نیست.
۲۱۸٬۷۷۸

ویرایش