پرش به محتوا

بلد: تفاوت میان نسخه‌ها

۳٬۹۷۰ بایت اضافه‌شده ،  ‏۱۸ سپتامبر ۲۰۲۲
برچسب: پیوندهای ابهام‌زدایی
خط ۱۹: خط ۱۹:
وقتی که [[ابراهیم]]{{ع}}، هاجر و اسماعیل را نزدیک [[خانه کعبه]]، که پیش از آن بنا شده بود؛ گذاشت؛ پایه‌های ساختمان شهری نهاده شد، که بعدها به نام [[مکه]] نامیده گردید، از مکه در جاهای دیگر قرآن - سوره‌های ۱۴ آیه ۳۵ و ۹۰ آیه ۱ و ۲، به نام {{متن قرآن|هَذَا الْبَلَدَ}} این [[شهر]]، یاد شده و در [[سوره]] ۳ آیه ۹۵، به نام مکه یاد شده است- این شهر، در جایی به‌وجود آمد؛ که محصول نداشت و چنان که در سوره ۱۴ آیه ۳۷ آمده، از ضروریات زندگانی بی‌بهره و عاری بوده، ابراهیم [[دعا]] کرد، که [[خدا]] به این [[سرزمین]] برکتی عطا کند و دعایش مقبول افتاد، چنان که در سوره ۲۸ آیه ۵۷ آمده است»<ref>زین العابدین، رهنما، ترجمه قرآن مجید، ج۱، ص۱۵۴.</ref>.
وقتی که [[ابراهیم]]{{ع}}، هاجر و اسماعیل را نزدیک [[خانه کعبه]]، که پیش از آن بنا شده بود؛ گذاشت؛ پایه‌های ساختمان شهری نهاده شد، که بعدها به نام [[مکه]] نامیده گردید، از مکه در جاهای دیگر قرآن - سوره‌های ۱۴ آیه ۳۵ و ۹۰ آیه ۱ و ۲، به نام {{متن قرآن|هَذَا الْبَلَدَ}} این [[شهر]]، یاد شده و در [[سوره]] ۳ آیه ۹۵، به نام مکه یاد شده است- این شهر، در جایی به‌وجود آمد؛ که محصول نداشت و چنان که در سوره ۱۴ آیه ۳۷ آمده، از ضروریات زندگانی بی‌بهره و عاری بوده، ابراهیم [[دعا]] کرد، که [[خدا]] به این [[سرزمین]] برکتی عطا کند و دعایش مقبول افتاد، چنان که در سوره ۲۸ آیه ۵۷ آمده است»<ref>زین العابدین، رهنما، ترجمه قرآن مجید، ج۱، ص۱۵۴.</ref>.
با توجه به آنچه بیان شاد، دعای حضرت ابراهیم{{ع}}، برای [[امنیت]] سرزمینی بلد ی بوده است؛ که بعداً به شهری بزرگ تبدیل گردید و آن سرزمین، شهر فعلی مکه است، که ما به خواست [[خدای سبحان]]، در مبحث مربوط به مکه، به بیان جغرافیای آن خواهیم پرداخت.<ref>[[محمد حسن عرب|عرب، محمد حسن]]، [[دانشنامه اماکن جغرافیایی قرآن مجید (کتاب)|دانشنامه اماکن جغرافیایی قرآن مجید]]، ص ۱۶۴.</ref>
با توجه به آنچه بیان شاد، دعای حضرت ابراهیم{{ع}}، برای [[امنیت]] سرزمینی بلد ی بوده است؛ که بعداً به شهری بزرگ تبدیل گردید و آن سرزمین، شهر فعلی مکه است، که ما به خواست [[خدای سبحان]]، در مبحث مربوط به مکه، به بیان جغرافیای آن خواهیم پرداخت.<ref>[[محمد حسن عرب|عرب، محمد حسن]]، [[دانشنامه اماکن جغرافیایی قرآن مجید (کتاب)|دانشنامه اماکن جغرافیایی قرآن مجید]]، ص ۱۶۴.</ref>
==جغرافیای بلد، در [[سوره مبارکه ابراهیم]]==
{{متن قرآن|وَإِذْ قَالَ إِبْرَاهِيمُ رَبِّ اجْعَلْ هَذَا الْبَلَدَ آمِنًا...}}<ref>«و (یاد کن) آنگاه را که ابراهیم گفت: پروردگارا! این شهر را امن گردان و مرا و فرزندانم را از پرستیدن بت‌ها دور بدار» سوره ابراهیم، آیه ۳۵.</ref>.
مکان مندرج، در [[آیه]] فوق، واژه بلد است و آن، نام محلی است؛ که [[ابراهیم]]{{ع}}، از خدای خویش، درخواست [[امنیت]] آن را می‌نماید. ما، در این مقوله قصد داریم؛ این [[شهر]] را [[شناسایی]] و جغرافیای آن را، برای خوانندگان بیان نماییم.
آیه مذکور، مانند آیه ۱۲۶ [[سوره مبارکه بقره]]، به بخشی از [[مهاجرت]] [[حضرت ابراهیم]]{{ع}} اشاره دارد، در ضمن واژه بلد، در این آیه، با حرف تعریف ال آمده، که دلیل بر معروف بودن آن سرزمینی است، که ابراهیم خواهان امنیت آن، از [[خدای سبحان]] بوده و این مکان، همان محلی است، که آن [[حضرت]] [[هاجر]] و اسماعیل را، در آن سکونت داد، که امروز کاملاً برای ما شناخته شده و [[علم]] است و آن شهر [[مکه مکرمه]] می‌باشد.
اکنون، در اینجا یک [[پرسش]] پیش می‌آید و آن این است، که [[مکه]] در [[زمان]] حضرت ابراهیم، از نظر جغرافیایی چه وضعی داشت؟<ref>[[محمد حسن عرب|عرب، محمد حسن]]، [[دانشنامه اماکن جغرافیایی قرآن مجید (کتاب)|دانشنامه اماکن جغرافیایی قرآن مجید]]، ص ۱۶۷.</ref>
==وضعیت جغرافیایی مکه، در زمان حضرت ابراهیم==
برخی از [[علما]]، در [[تفسیر نمونه]]، در مورد اوضاع جغرافیایی مکه؛ به هنگام انتقال [[مهاجر]] و اسماعیل، به این بلد، یعنی مکه مکرمه، می‌نویسد: «در [[آیات]] فوق [[سوره ابراهیم]] دیدیم؛ که ابراهیم یک بار عرض می‌کند، خداوندا من فرزندم را در یک [[سرزمین]] فاقد آب و [[آبادی]] و زراعت گذاشتم این بیان مسلماً اشاره به آغاز ورود او، در سرزمین مکه است؛ که در آن موقع، نه آب بود و نه آبادی و نه [[خانه]] و نه ساکن خانه؛ تنها بقایای [[خانه خدا]]، در آنجا به چشم می‌خورد و یک مشت [[خاک]] و بی‌آب و علف!
ولی می‌دانیم، این تنها [[سفر]] ابراهیم، به سرزمین مکه نبود؛ باز هم مکرر به این [[سرزمین مقدس]] گام گذارد؛ در حالی که [[مکه]] تدریجاً شکل شهری را به خود گرفت و [[قبیله]] [[جرهم]]، در آنجا ساکن شده بودند و پیدایش چشمه [[زمزم]]، آنجا را قابل سکونت ساخت.
به نظر می‌رسد؛ این دعاهای [[ابراهیم]]، که در [[آیه]] مورد بحث و دیگر [[آیات]] آمده. در یکی از این سفرها بوده و لذا می‌گوید: خداوندا این [[شهر]] را محل [[امن]] و [[امان]] قرار ده!»<ref>ناصر مکارم شیرازی، تفسیر نمونه، ج۱۰، ص۳۶۵.</ref>.<ref>[[محمد حسن عرب|عرب، محمد حسن]]، [[دانشنامه اماکن جغرافیایی قرآن مجید (کتاب)|دانشنامه اماکن جغرافیایی قرآن مجید]]، ص ۱۶۷.</ref>


== منابع ==
== منابع ==
۷۳٬۱۳۵

ویرایش