بلد: تفاوت میان نسخه‌ها
←معنی واژه بلد چیست؟
| خط ۱۳: | خط ۱۳: | ||
==معنی واژه بلد چیست؟== | ==معنی واژه بلد چیست؟== | ||
برخی از [[پژوهشگران]] | برخی از [[پژوهشگران]] زیر واژه «بلد» می‌نگارند «باید دانست، بلد به معنی [[شهر]] نیست و معنای آن، چنان که از خود قرآن، نیز به دست می‌آید؛ [[سرزمین]] دیار است و در اصطلاح فعلی [[عرب‌ها]]، -[[سال]] ۱۳۹۰ ه. ق - به ممالک بلاد می‌گویند... و می‌افزاید راغب در مفردات گفته: بلد مکانی است محدود و معین و محل انس، به [[اجتماع]] ساکنین و اقامتشان. جمع آن بلاد و بلدان است.<ref>سید علی اکبر قرشی، قاموس قرآن.</ref>. | ||
برخی از [[ | برخی از [[دانشمندان]]، نیز بلد را سرزمین مورد علاقه و سکونت معنی نموده است. | ||
==ارتباط بلد با هجرت حضرت ابراهیم== | |||
یکی از داستان‌ها، که دانستن آن. در [[فهم]] این [[آیه]] لازم است و به [[درک]] درست معنی بلد، کمک می‌کند؛ موضوع [[مهاجرت]] [[حضرت ابراهیم]]، با [[هاجر]] و [[اسماعیل]]، از [[شام]]، به محلی است لم یزرع، که بنا است، در سال‌های بعد، به صورت شهری در آید؛ تا مورد توجه عامه [[مردم]]، در طول [[تاریخ]] گردد، که به اختصار، در زیر بدان اشاره می‌شود: | |||
وقتی که [[ابراهیم]]{{ع}}، هاجر و اسماعیل را نزدیک [[خانه کعبه]]، که پیش از آن بنا شده بود؛ گذاشت؛ پایه‌های ساختمان شهری نهاده شد، که بعدها به نام [[مکه]] نامیده گردید، از مکه در جاهای دیگر قرآن - سوره‌های ۱۴ آیه ۳۵ و ۹۰ آیه ۱ و ۲، به نام {{متن قرآن|هَذَا الْبَلَدَ}} این [[شهر]]، یاد شده و در [[سوره]] ۳ آیه ۹۵، به نام مکه یاد شده است- این شهر، در جایی به‌وجود آمد؛ که محصول نداشت و چنان که در سوره ۱۴ آیه ۳۷ آمده، از ضروریات زندگانی بی‌بهره و عاری بوده، ابراهیم [[دعا]] کرد، که [[خدا]] به این [[سرزمین]] برکتی عطا کند و دعایش مقبول افتاد، چنان که در سوره ۲۸ آیه ۵۷ آمده است»<ref>زین العابدین، رهنما، ترجمه قرآن مجید، ج۱، ص۱۵۴.</ref>. | وقتی که [[ابراهیم]]{{ع}}، هاجر و اسماعیل را نزدیک [[خانه کعبه]]، که پیش از آن بنا شده بود؛ گذاشت؛ پایه‌های ساختمان شهری نهاده شد، که بعدها به نام [[مکه]] نامیده گردید، از مکه در جاهای دیگر قرآن - سوره‌های ۱۴ آیه ۳۵ و ۹۰ آیه ۱ و ۲، به نام {{متن قرآن|هَذَا الْبَلَدَ}} این [[شهر]]، یاد شده و در [[سوره]] ۳ آیه ۹۵، به نام مکه یاد شده است- این شهر، در جایی به‌وجود آمد؛ که محصول نداشت و چنان که در سوره ۱۴ آیه ۳۷ آمده، از ضروریات زندگانی بی‌بهره و عاری بوده، ابراهیم [[دعا]] کرد، که [[خدا]] به این [[سرزمین]] برکتی عطا کند و دعایش مقبول افتاد، چنان که در سوره ۲۸ آیه ۵۷ آمده است»<ref>زین العابدین، رهنما، ترجمه قرآن مجید، ج۱، ص۱۵۴.</ref>. | ||
با توجه به آنچه بیان شاد، دعای حضرت ابراهیم{{ع}}، برای [[امنیت]] سرزمینی بلد ی بوده است؛ که بعداً به شهری بزرگ تبدیل گردید و آن سرزمین، شهر فعلی مکه است، که ما به خواست [[خدای سبحان]]، در مبحث مربوط به مکه، به بیان جغرافیای آن خواهیم پرداخت.<ref>[[محمد حسن عرب|عرب، محمد حسن]]، [[دانشنامه اماکن جغرافیایی قرآن مجید (کتاب)|دانشنامه اماکن جغرافیایی قرآن مجید]]، ص ۱۶۴.</ref> | با توجه به آنچه بیان شاد، دعای حضرت ابراهیم{{ع}}، برای [[امنیت]] سرزمینی بلد ی بوده است؛ که بعداً به شهری بزرگ تبدیل گردید و آن سرزمین، شهر فعلی مکه است، که ما به خواست [[خدای سبحان]]، در مبحث مربوط به مکه، به بیان جغرافیای آن خواهیم پرداخت.<ref>[[محمد حسن عرب|عرب، محمد حسن]]، [[دانشنامه اماکن جغرافیایی قرآن مجید (کتاب)|دانشنامه اماکن جغرافیایی قرآن مجید]]، ص ۱۶۴.</ref> | ||