قیس بن سعد بن عباده در رجال و تراجم: تفاوت میان نسخه‌ها

در آن هنگام که اوضاع [[جنگ صفین]] بر [[معاویه]] سخت و دشوار شد و خود را در [[شرف]] [[شکست]] قطعی دید، چهار نفر از [[فرماندهان لشکر]] خود چون شد [[عمروعاص]]، [[بسر بن ارطات]]، [[عبیدالله بن عمر]] و [[عبدالرحمان بن ولید]] را فرا خواند و به آنان گفت: مردانی چند از [[یاران علی]] مرا [[اندوهگین]] و نگران کرده‌اند، چون: [[سعید بن قیس همدانی]] میان [[قوم]] خود، [[مالک اشتر]] در بین [[قبیله]] اشتر، [[هاشم مرقال]]، [[عدی بن حاتم]]، [[قیس بن سعد بن عباده]] در میان [[انصار]]، باید [[شر]] آنان را از سر [[قریش]] کوتاه کنیم و آنها را به [[قتل]] رسانیم و با پیشنهاد [[معاویه]]، آنها در این باره برنامه ریختند و برای [[قتل]] یاران [[امام]] {{ع}} که [[معاویه]] نام برد، هماهنگی کردند و قرار شد چند روزی به ترتیب [[فرماندهی سپاه]] را یکی داشته باشد و به میدان [[نبرد]] برود و هر روز یکی از [[سرداران]] دلیر [[سپاه علی]] {{ع}} را برای [[مبارزه]] فرا خوانند و با او رو به رو شوند.

صبح روز اول، [[معاویه]] خود با نیروهایش به [[جنگ]] [[سعید بن قیس]] و همراهانش از [[قبیله]] [[همدان]] رفت و کاری از پیش [[نبرد]] و بدون نتیجه برگشت. فردای آن روز، [[عمروعاص]] و نیروهای تحت امرش، آهنگ [[هاشم مرقال]] و یارانش کرد، او نیز موفق نشد [[هاشم]] را به [[قتل]] برساند و دست خالی به اردوگاه [[شامیان]] بازگشت، روز سوم [[بسر بن ارطات]] سردار بی‌رحم و خونریز [[سپاه شام]] به همراه سواران خود به میدان آمد و با [[قیس بن سعد]] که همراه دلیران [[انصار]] بود، رویاروی شد و [[جنگ]] [[سختی]] بین آن دو به وقوع پیوست، [[قیس]] با هیبتی مردانه که گویی کسی در مقابل او نیست در مقابل [[بسر بن ارطات]] حمله می‌کرد.

[[[[بسر بن ارطات]]]] رجز خواند و به سوی [[قیس]] حمله نمود، ولی رشادت‌های کم‌نظیر [[قیس]] این سردار [[دلاور]] [[سپاه علی]] {{ع}} [[دشمن]] را از دستیابی به [[هدف]] ناکام گذاشت و آنان را مجبور ساخت تا پس از [[تحمل]] تلفات و خسارت‌های فراوانی، پا به فرار بگذارند تا این روز نیز به یکی از روزهای غرورآفرین [[سپاه علی]] {{ع}} در [[جنگ صفین]] رقم بخورد.