تنور: تفاوت میان نسخه‌ها
جز
جایگزینی متن - 'برخی از علما' به 'برخی از دانشمندان'
جز (جایگزینی متن - 'برخی از علما' به 'برخی از دانشمندان') |
|||
| خط ۱۸: | خط ۱۸: | ||
#برخی از [[پژوهشگران]]، زیر واژه تنور می‌نویسد: «گویند، این کلمه فارسی است، که به [[زبان عربی]] در آمده...، برخی از [[مفسرین]]. چون عبدالله یوسف علی نوشته‌اند: که کلمه تنور، در این [[آیه]] استعاره است، برای چشمه آب. مقصود [[باران]] به شدت بارید و چشمه‌های آب، از همه سو جوشیدند، چشمه را [[تشبیه]] کرده است به خم، که در آن [[آتش]] روشن کنند و نان بپزند و تنور نامند».<ref>عباس مهرین شوشتری، فرهنگ لغات قرآن.</ref> | #برخی از [[پژوهشگران]]، زیر واژه تنور می‌نویسد: «گویند، این کلمه فارسی است، که به [[زبان عربی]] در آمده...، برخی از [[مفسرین]]. چون عبدالله یوسف علی نوشته‌اند: که کلمه تنور، در این [[آیه]] استعاره است، برای چشمه آب. مقصود [[باران]] به شدت بارید و چشمه‌های آب، از همه سو جوشیدند، چشمه را [[تشبیه]] کرده است به خم، که در آن [[آتش]] روشن کنند و نان بپزند و تنور نامند».<ref>عباس مهرین شوشتری، فرهنگ لغات قرآن.</ref> | ||
#برخی از نویسندگان، در [[ترجمه قرآن]] [[مجید]]<ref>زین العاباسین رهنما، ترجمه قرآن مجید، ج۲، ص۱۸۴.</ref> در این مورد نوشته است: «همین که [[فرمان]] خدای بیامد و نخست آب از تنور بر آمد و آن تنور آن بود که عیال نوح و [[فرزندان]] او نان می‌پختند، از میان آتش و دره تنور، آب گشاده شد. [[امیر المؤمنین علی]]{{ع}} گوید: (تنور همه روی زمین است. همه روی زمین آب بر آمد و آب از [[آسمان]] گشاده شد و آب شد و زمین و آسمان به هم رسیدند)». | #برخی از نویسندگان، در [[ترجمه قرآن]] [[مجید]]<ref>زین العاباسین رهنما، ترجمه قرآن مجید، ج۲، ص۱۸۴.</ref> در این مورد نوشته است: «همین که [[فرمان]] خدای بیامد و نخست آب از تنور بر آمد و آن تنور آن بود که عیال نوح و [[فرزندان]] او نان می‌پختند، از میان آتش و دره تنور، آب گشاده شد. [[امیر المؤمنین علی]]{{ع}} گوید: (تنور همه روی زمین است. همه روی زمین آب بر آمد و آب از [[آسمان]] گشاده شد و آب شد و زمین و آسمان به هم رسیدند)». | ||
#برخی از | #برخی از دانشمندان، در معنی تنور مرقوم داشته: (تنور، با تشدید نون همان معنی را می‌بخشد؛ که تنور در فارسی متداول امروزه، یعنی محلی که نان، در آن پخت و پز می‌شود، اما در این که جوشیدن آب، از تنور چه تناسبی با مسئله نزدیک شدن [[طوفان]] دارد؛ مفسرین در آن [[گفتگو]] بسیار کرده‌اند: «بعضی گفته‌اند جوشیدن آب از تنور، یک نشانه [[الهی]] بوده است برای نوح، تا متوجه جریان شود و خود و یارانش، با وسایل و اسباب لازم، بر کشتی سوار شوند». گروهی دیگر، احتمال داده‌اند؛ که تنور در اینجا، در معنی مجازی و کنایی استعمال شده، اشاره به این که، تنور [[خشم]] و [[غضب]] [[پروردگار]]، فوران پیدا کرد و شعله‌ور شد و این به معنی نزدیک شدن [[عذاب]] کوبنده [[الهی]] است... ولی این احتمال قوی‌تر به نظر می‌رسد؛ که تنور به معنی [[حقیقی]] و معروف آن باشد و منظور از آن، تنور خاصی هم نباشد؛ بلکه منظور بیان این نکته است که آب از درون تنور که معمولاً مرکز [[آتش]] است، جوشیدن گرفت، نوح و یارانش، متوجه شدند؛ اوضاع به زودی دیگرگون می‌شود و [[انقلاب]] و [[تحول]] نزدیک است... به تعبیر دیگر. هنگامی که دیدند سطح آب زیرزمینی چنان بالا آمده؛ که از درون تنور، که معمولاً در جای خشک، ساخته می‌شود، جوشیدن گرفته، فهمیدند موضوع مهمی در پیش است و حادثه نو ظهوری، در [[شرف]] [[تکوین]] است، همین موضوع [[اخطار]] و علامتی بود، برای نوح و یارانش که برخیزید و آماده شوید!»<ref>ناصر مکارم شیرازی، تفسیر نمونه، ج۹، ص۹۷.</ref>. اقوال دیگری نیز درباره موضوع تنور، بیان شده، که به بعضی از آنها، جهت روشن شدن بهتر مسئله مورد بحث، اشاره می‌شود: | ||
#«تنور، در اصل لغت، به جایگاه پختن نان گویند و مطابق چند [[حدیث]] و گفتاری که، از [[ابن عباس]] و دیگران نقل شده: تنور مزبور، تنوری بود، که در [[خانه]] نوح{{ع}}، یا در خانه [[زن]] مؤمنه‌ای، در جایی که اکنون [[مسجد کوفه]] است، قرار داشت و... زن نوح، با آن زن مؤمنه، مشغول پختن نان بود که ناگاه [[مشاهده]] کرد، آب از آن جوشید. بلادرنگ جریان را به نوح گزارش دادند و آن [[حضرت]] بیامد و مقداری [[خاک]] روی آن ریخته و آن را مهر کرد و سپس به کنار کشتی که قبلاً ساخته بود آمد.... | #«تنور، در اصل لغت، به جایگاه پختن نان گویند و مطابق چند [[حدیث]] و گفتاری که، از [[ابن عباس]] و دیگران نقل شده: تنور مزبور، تنوری بود، که در [[خانه]] نوح{{ع}}، یا در خانه [[زن]] مؤمنه‌ای، در جایی که اکنون [[مسجد کوفه]] است، قرار داشت و... زن نوح، با آن زن مؤمنه، مشغول پختن نان بود که ناگاه [[مشاهده]] کرد، آب از آن جوشید. بلادرنگ جریان را به نوح گزارش دادند و آن [[حضرت]] بیامد و مقداری [[خاک]] روی آن ریخته و آن را مهر کرد و سپس به کنار کشتی که قبلاً ساخته بود آمد.... | ||
#درباره تندر قول‌های دیگری هم هست؛ مانند اینکه گفته‌اند: منظور از تنور همان سطح [[زمین]] و ظاهر آن است؛ یعنی آب از سطح [[زمین]] جوشش کرد و یا منظور [[طلوع]] [[خورشید]] و درخشندگی [[آفتاب]] است، ولی چنانچه [[طبری]] و [[مجلسی]] و دیگران گفته‌اند همان قول اول صحیح است»<ref>هاشم، رسولی محلاتی، قصص الانبیا، تاریخ انبیا، ج۱، ص۵۷.</ref>. | #درباره تندر قول‌های دیگری هم هست؛ مانند اینکه گفته‌اند: منظور از تنور همان سطح [[زمین]] و ظاهر آن است؛ یعنی آب از سطح [[زمین]] جوشش کرد و یا منظور [[طلوع]] [[خورشید]] و درخشندگی [[آفتاب]] است، ولی چنانچه [[طبری]] و [[مجلسی]] و دیگران گفته‌اند همان قول اول صحیح است»<ref>هاشم، رسولی محلاتی، قصص الانبیا، تاریخ انبیا، ج۱، ص۵۷.</ref>. | ||