صیاصی: تفاوت میان نسخهها
بدون خلاصۀ ویرایش
جز (جایگزینی متن - 'برخی از علما' به 'برخی از دانشمندان') |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۱: | خط ۱: | ||
{{نبوت}} | {{نبوت}} | ||
{{مدخل مرتبط | {{مدخل مرتبط | ||
| موضوع مرتبط = | | موضوع مرتبط = | ||
| عنوان مدخل = | | عنوان مدخل = صیاصی | ||
| مداخل مرتبط = | | مداخل مرتبط = | ||
| پرسش مرتبط = | | پرسش مرتبط = | ||
}} | }} | ||
خط ۹: | خط ۹: | ||
==جغرافیای صیاصی، در [[سوره مبارکه احزاب]]== | ==جغرافیای صیاصی، در [[سوره مبارکه احزاب]]== | ||
{{متن قرآن|وَأَنْزَلَ الَّذِينَ ظَاهَرُوهُمْ مِنْ أَهْلِ الْكِتَابِ مِنْ صَيَاصِيهِمْ...}}<ref>«و کسانی از اهل کتاب را که پشتیبان ایشان بودند از دژهای آنان فرود آورد و در دلهاشان هراس افکند، (چنانکه) دستهای را میکشتید و دستهای (دیگر) را اسیر میگرفتید» سوره احزاب، آیه ۲۶.</ref>. | {{متن قرآن|وَأَنْزَلَ الَّذِينَ ظَاهَرُوهُمْ مِنْ أَهْلِ الْكِتَابِ مِنْ صَيَاصِيهِمْ...}}<ref>«و کسانی از اهل کتاب را که پشتیبان ایشان بودند از دژهای آنان فرود آورد و در دلهاشان هراس افکند، (چنانکه) دستهای را میکشتید و دستهای (دیگر) را اسیر میگرفتید» سوره احزاب، آیه ۲۶.</ref>. | ||
موضوع مورد [[پژوهش]]، در این مقوله واژه صیاصی است؛ که در [[آیه]] فوق بیان شده است، ما در این گفتار ابتدا به معنی لغوی صیاصی و سپس به توضیح جایگاه آن از نظر جغرافیایی خواهیم پرداخت.<ref>[[محمد حسن عرب|عرب، محمد حسن]]، [[دانشنامه اماکن جغرافیایی قرآن مجید (کتاب)|دانشنامه اماکن جغرافیایی قرآن مجید]]، ص ۳۴۳.</ref> | موضوع مورد [[پژوهش]]، در این مقوله واژه صیاصی است؛ که در [[آیه]] فوق بیان شده است، ما در این گفتار ابتدا به معنی لغوی صیاصی و سپس به توضیح جایگاه آن از نظر جغرافیایی خواهیم پرداخت.<ref>[[محمد حسن عرب|عرب، محمد حسن]]، [[دانشنامه اماکن جغرافیایی قرآن مجید (کتاب)|دانشنامه اماکن جغرافیایی قرآن مجید]]، ص ۳۴۳.</ref> | ||
==صیاصی یعنی چه؟== | ==صیاصی یعنی چه؟== | ||
برخی از دانشمندان، در این مورد مینویسند: «صیاصی جمع صیصه به معنی قلعههای محکم است، سپس به وسیله [[دفاعی]]، نیز اطلاق شده است، مانند شاخ گاو و شاخکی، که در پای خروس است»<ref>ناصر مکارم شیرازی، تفسیر نمونه، ج۱۷، ص۲۷۰.</ref>.<ref>[[محمد حسن عرب|عرب، محمد حسن]]، [[دانشنامه اماکن جغرافیایی قرآن مجید (کتاب)|دانشنامه اماکن جغرافیایی قرآن مجید]]، ص ۳۴۳.</ref> | برخی از دانشمندان، در این مورد مینویسند: «صیاصی جمع صیصه به معنی قلعههای محکم است، سپس به وسیله [[دفاعی]]، نیز اطلاق شده است، مانند شاخ گاو و شاخکی، که در پای خروس است» <ref>ناصر مکارم شیرازی، تفسیر نمونه، ج۱۷، ص۲۷۰.</ref>.<ref>[[محمد حسن عرب|عرب، محمد حسن]]، [[دانشنامه اماکن جغرافیایی قرآن مجید (کتاب)|دانشنامه اماکن جغرافیایی قرآن مجید]]، ص ۳۴۳.</ref> | ||
==محل جغرافیایی صیاصی، کجا بوده؟== | ==محل جغرافیایی صیاصی، کجا بوده؟== | ||
خط ۲۰: | خط ۲۱: | ||
برخی از نویسندگان مینماید: «این آیه درباره بنو قریظه نازل گردیده، که [[پیمان]] و عهدی که به [[رسول خدا]]{{صل}} بسته بودند شکستند و در [[جنگ احزاب]]، با [[ابوسفیان]] کمک نموده و به او پیوستند، تا وقتی که [[دشمن]] فرار [[اختیار]] کرد و در این میان، منادی مسلمین ندا کرد که ای [[مسلمانان]]! [[پیامبر]]{{صل}} فرماید: تا [[نماز عصر]] باید [[بنی قریظه]] دستگیر شوند، یعنی پس از گرفتار ساختن آنان، نماز عصر خوانده شود؛ زیرا [[جبرئیل]] بر پیامبر{{صل}} نازل گردیده و گوید: هنوز [[فرشتگان]] [[سلاح]] خویش، به [[زمین]] ننهادهاند؛ لذا بنی قریظه را گرفتار ساختند و چندین [[روز]] آنها را در محاصره گذاشتند؛ تا این که [[یهود]]، بنو قریظه، [[سعد بن معاذ]] را وسیله قرار داده و به [[حکم]] او [[راضی]] گشتند. | برخی از نویسندگان مینماید: «این آیه درباره بنو قریظه نازل گردیده، که [[پیمان]] و عهدی که به [[رسول خدا]]{{صل}} بسته بودند شکستند و در [[جنگ احزاب]]، با [[ابوسفیان]] کمک نموده و به او پیوستند، تا وقتی که [[دشمن]] فرار [[اختیار]] کرد و در این میان، منادی مسلمین ندا کرد که ای [[مسلمانان]]! [[پیامبر]]{{صل}} فرماید: تا [[نماز عصر]] باید [[بنی قریظه]] دستگیر شوند، یعنی پس از گرفتار ساختن آنان، نماز عصر خوانده شود؛ زیرا [[جبرئیل]] بر پیامبر{{صل}} نازل گردیده و گوید: هنوز [[فرشتگان]] [[سلاح]] خویش، به [[زمین]] ننهادهاند؛ لذا بنی قریظه را گرفتار ساختند و چندین [[روز]] آنها را در محاصره گذاشتند؛ تا این که [[یهود]]، بنو قریظه، [[سعد بن معاذ]] را وسیله قرار داده و به [[حکم]] او [[راضی]] گشتند. | ||
[[سعد]] [[حُکم]] داد، که مردان و [[زنان]] و [[کودکان]] آنها [[اسیر]] گردند و [[اموال]] آنها نیز تقسیم گردد و [[زمین]] آنها به [[مهاجرین]] برسد.»..<ref>محمد باقر محقق، نمونه بینات در شأن نزول آیات، ص۶۲۹.</ref>. | [[سعد]] [[حُکم]] داد، که مردان و [[زنان]] و [[کودکان]] آنها [[اسیر]] گردند و [[اموال]] آنها نیز تقسیم گردد و [[زمین]] آنها به [[مهاجرین]] برسد.»..<ref>محمد باقر محقق، نمونه بینات در شأن نزول آیات، ص۶۲۹.</ref>. | ||
پس با توجه به [[شأن نزول آیه]] مورد [[پژوهش]] صیاصی مورد [[عنایت]] [[قرآن]] [[قلعههای یهود]] [[بنی قریظه]] بوده است؛ که [[مسلمانان]] با [[امدادهای غیبی]]، ساکنان آنها را از آن حصارها پایین کشیدند و [[تسلیم]] خود نمودند.<ref>[[محمد حسن عرب|عرب، محمد حسن]]، [[دانشنامه اماکن جغرافیایی قرآن مجید (کتاب)|دانشنامه اماکن جغرافیایی قرآن مجید]]، ص ۳۴۴.</ref> | پس با توجه به [[شأن نزول آیه]] مورد [[پژوهش]] صیاصی مورد [[عنایت]] [[قرآن]] [[قلعههای یهود]] [[بنی قریظه]] بوده است؛ که [[مسلمانان]] با [[امدادهای غیبی]]، ساکنان آنها را از آن حصارها پایین کشیدند و [[تسلیم]] خود نمودند.<ref>[[محمد حسن عرب|عرب، محمد حسن]]، [[دانشنامه اماکن جغرافیایی قرآن مجید (کتاب)|دانشنامه اماکن جغرافیایی قرآن مجید]]، ص ۳۴۴.</ref> | ||