بدعت در معارف دعا و زیارات: تفاوت میان نسخه‌ها

بدعت در معارف دعا و زیارات (نمایش مبدأ)

نسخهٔ ‏۲۶ سپتامبر ۲۰۲۲، ساعت ۲۱:۲۴

۴ بایت حذف‌شده ، ‏۲۶ سپتامبر ۲۰۲۲

جز

جایگزینی متن - 'احداث' به 'احداث'

دیداریویکی‌متن

Wasity

دیوان‌سالاران، مدیران

۲۱۸٬۲۲۷

ویرایش

@@ خط ۱۴: / خط ۱۴: @@
 از منظر [[امام سجاد]] {{ع}}، [[خداوند]] آفریدگاری نوآفرین است که بدون نمونه قبلی دست به [[آفرینش]] زده است. از این‌رو می‌توان گفت [[بدعت]] و [[نوآوری]] در بهره‌گیری از [[نظام طبیعت]]، در پرتو [[تفکر]] و [[خردورزی]] امری در خور [[ستایش]] است. اما بدعت و [[نوآوری در دین]]، به صورت پیرایه‌های ناصواب به آن، و انتساب امور ناروا و نامعقول به [[تعالیم]] [[الهی]] امری مذموم و مستحق [[عذاب]] است.
-[[امام زین‌العابدین]] {{ع}} در مورد آفرینش خداوند می‌فرماید: {{متن حدیث|الْحَمْدُ لِلَّهِ... ابْتَدَعَ‏ بِقُدْرَتِهِ‏ الْخَلْقَ ابْتِدَاعاً، وَ اخْتَرَعَهُمْ عَلَى مَشِيَّتِهِ اخْتِرَاعاً}}: «[[سپاس]] خداوندی را سزاست که... [[آفریدگان]] را به قدرت خود [[ابداع]] کرد و به مقتضای [[مشیت]] خویش [[جامه]] هستی پوشاند»<ref>نیایش یکم.</ref>. «بار الها! تویی که آفرینش آغاز کردی و موجودات را بیافریدی، [[احداث]] و ابداع کردی و هرچه ساختی [[نیکو]] ساختی. بار خدایا، منزّهی تو»<ref>نیایش چهل‌و‌هفتم.</ref>. «خداوندا!... تو آن خداوند یگانه‌ای هستی که خدایی جز تو نیست. تو هر چه آفریده‌ای، اصل و مایه‌ای نداشته و هرچه را نقش بسته‌ای بی‌هیچ نمونه‌ای بوده، و هرچه پدید آورده‌ای از جایی [[تقلید]] نکرده‌ای»<ref>نیایش چهل‌وهفتم.</ref>.
+[[امام زین‌العابدین]] {{ع}} در مورد آفرینش خداوند می‌فرماید: {{متن حدیث|الْحَمْدُ لِلَّهِ... ابْتَدَعَ‏ بِقُدْرَتِهِ‏ الْخَلْقَ ابْتِدَاعاً، وَ اخْتَرَعَهُمْ عَلَى مَشِيَّتِهِ اخْتِرَاعاً}}: «[[سپاس]] خداوندی را سزاست که... [[آفریدگان]] را به قدرت خود [[ابداع]] کرد و به مقتضای [[مشیت]] خویش [[جامه]] هستی پوشاند»<ref>نیایش یکم.</ref>. «بار الها! تویی که آفرینش آغاز کردی و موجودات را بیافریدی، احداث و ابداع کردی و هرچه ساختی [[نیکو]] ساختی. بار خدایا، منزّهی تو»<ref>نیایش چهل‌و‌هفتم.</ref>. «خداوندا!... تو آن خداوند یگانه‌ای هستی که خدایی جز تو نیست. تو هر چه آفریده‌ای، اصل و مایه‌ای نداشته و هرچه را نقش بسته‌ای بی‌هیچ نمونه‌ای بوده، و هرچه پدید آورده‌ای از جایی [[تقلید]] نکرده‌ای»<ref>نیایش چهل‌وهفتم.</ref>.
 از منظر امام زین‌العابدین {{ع}}، نسبت دادن امور ناروا به دین و آمیختن پیرایه‌های بی‌اساس به تعالیم الهی، موجب [[گمراهی]] [[مردم]] و برانگیزنده [[خشم]] و [[کیفر]] اوست. از این‌رو درخواست می‌کند: {{متن حدیث|اللَّهُمَّ صَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِهِ، وَ وَفِّقْنَا... وَ اتِّبَاعِ السُّنَنِ، وَ مُجَانَبَةِ الْبِدَعِ، وَ الْأَمْرِ بِالْمَعْرُوفِ، وَ النَّهْيِ عَنِ الْمُنْكَرِ، وَ حِيَاطَةِ الْإِسْلَامِ، وَ انْتِقَاصِ‏ الْبَاطِلِ‏ وَ إِذْلَالِهِ‏}}: «خداوندا! بر [[محمد]] {{صل}} و خاندانش [[درود]] بفرست و ما را به [[پیروی]] از [[سنت‌ها]]، دوری از [[بدعت‌ها]]، [[امر به معروف و نهی از منکر]]، پاسداشت [[اسلام]] و [[نکوهش]] [[باطل]] و [[خوار]] داشت آن... [[توفیق]] ده»<ref>نیایش ششم.</ref>. «بار خدایا! همسویی با [[جماعت]] مقبول و دوری از بدعت‌جویان و [[پیروان]] باورهای مجعول را در من به کمال رسان»<ref>نیایش بیستم.</ref>.