جدال احسن: تفاوت میان نسخهها
جز
جایگزینی متن - 'ضمیر' به 'ضمیر'
HeydariBot (بحث | مشارکتها) |
جز (جایگزینی متن - 'ضمیر' به 'ضمیر') |
||
خط ۲۶: | خط ۲۶: | ||
طلب [[استدلال]] برای [[باور]] [[نادرست]]، به معنی آن است که در [[جامعه اسلامی]]، بستر برای [[عقاید]] متفاوت باز است، مهم آن است که عقاید همراه با دلیل باشد، طلب برهان، [[نیازمند]] [[جامعه]] آزاداندیش است، جامعهای که همه افراد و گروهها میتوانند [[عقیده]] خویش را اظهار کنند. در [[کلام خداوند]]، نه تنها [[مسلمین]] به بیان حقایق، [[تشویق]] و [[ترغیب]] میشوند و در اظهار آنها آزادند، بلکه در برخی [[آیات]]، بیان [[حقیقت]]، امری [[واجب]] و وظیفهای اساسی تلقی میشود و آنان که حقیقت را میپوشانند و اظهار نمیکنند، [[سرزنش]] میشوند، [[خداوند]] خطاب به [[اهل کتاب]] میفرماید: {{متن قرآن|يَا أَهْلَ الْكِتَابِ لِمَ تَلْبِسُونَ الْحَقَّ بِالْبَاطِلِ وَتَكْتُمُونَ الْحَقَّ وَأَنْتُمْ تَعْلَمُونَ}}<ref>«ای اهل کتاب! چرا حقّ را با باطل میآمیزید و حقپوشی میکنید با آنکه خود میدانید؟» سوره آل عمران، آیه ۷۱.</ref>. | طلب [[استدلال]] برای [[باور]] [[نادرست]]، به معنی آن است که در [[جامعه اسلامی]]، بستر برای [[عقاید]] متفاوت باز است، مهم آن است که عقاید همراه با دلیل باشد، طلب برهان، [[نیازمند]] [[جامعه]] آزاداندیش است، جامعهای که همه افراد و گروهها میتوانند [[عقیده]] خویش را اظهار کنند. در [[کلام خداوند]]، نه تنها [[مسلمین]] به بیان حقایق، [[تشویق]] و [[ترغیب]] میشوند و در اظهار آنها آزادند، بلکه در برخی [[آیات]]، بیان [[حقیقت]]، امری [[واجب]] و وظیفهای اساسی تلقی میشود و آنان که حقیقت را میپوشانند و اظهار نمیکنند، [[سرزنش]] میشوند، [[خداوند]] خطاب به [[اهل کتاب]] میفرماید: {{متن قرآن|يَا أَهْلَ الْكِتَابِ لِمَ تَلْبِسُونَ الْحَقَّ بِالْبَاطِلِ وَتَكْتُمُونَ الْحَقَّ وَأَنْتُمْ تَعْلَمُونَ}}<ref>«ای اهل کتاب! چرا حقّ را با باطل میآمیزید و حقپوشی میکنید با آنکه خود میدانید؟» سوره آل عمران، آیه ۷۱.</ref>. | ||
در تفاوت میان لبس و کتم آمده است که ریشه لبس به معنای پوشاندن اشیاء است<ref>حسین بن محمد راغب اصفهانی، المفردات فی غریب القرآن، ص۷۳۴.</ref>. در کتاب العین آمده است که لبس به معنای خلط امور است هنگامی که بعضی از امور با یکدیگر مشتبه شده باشد<ref>خلیل فراهیدی، کتاب العین، ج۷، ص۲۶۲.</ref>. اصل در لغت [[کتمان]] که در مقابل ابداء است، پوشاندن امور در | در تفاوت میان لبس و کتم آمده است که ریشه لبس به معنای پوشاندن اشیاء است<ref>حسین بن محمد راغب اصفهانی، المفردات فی غریب القرآن، ص۷۳۴.</ref>. در کتاب العین آمده است که لبس به معنای خلط امور است هنگامی که بعضی از امور با یکدیگر مشتبه شده باشد<ref>خلیل فراهیدی، کتاب العین، ج۷، ص۲۶۲.</ref>. اصل در لغت [[کتمان]] که در مقابل ابداء است، پوشاندن امور در ضمیر و [[قلب]] است. پوشاندن در [[نهان]] [[جان]] تا چیزی از آن آشکار نگردد<ref>حسن مصطفوی، التحقیق فی کلمات القرآن الکریم، ج۱۰، ص۲۳.</ref>. در کتمان، عدم اظهار [[حق]] است، گویی که آن را میداند و اظهار نمیکند. | ||
با لحاظ همه این [[آیات]] و [[روایات]] مرتبط میتوان گفت [[آزادی بیان]]، حقی است که [[خداوند]] برای [[انسانها]] در نظر گرفته است و در عرصه [[سیاسی]] نمیتوان به [[سادگی]] آن را محدود ساخت، مگر آنکه اموری مهمتر در [[جامعه اسلامی]] در میان باشد.<ref>[[سید کاظم سیدباقری|سیدباقری، سید کاظم]]، [[آزادی سیاسی از منظر قرآن کریم (کتاب)|آزادی سیاسی از منظر قرآن کریم]]، ص ۱۶۳.</ref> | با لحاظ همه این [[آیات]] و [[روایات]] مرتبط میتوان گفت [[آزادی بیان]]، حقی است که [[خداوند]] برای [[انسانها]] در نظر گرفته است و در عرصه [[سیاسی]] نمیتوان به [[سادگی]] آن را محدود ساخت، مگر آنکه اموری مهمتر در [[جامعه اسلامی]] در میان باشد.<ref>[[سید کاظم سیدباقری|سیدباقری، سید کاظم]]، [[آزادی سیاسی از منظر قرآن کریم (کتاب)|آزادی سیاسی از منظر قرآن کریم]]، ص ۱۶۳.</ref> |