پرش به محتوا

تنویر المقباس من تفسیر ابن عباس (کتاب): تفاوت میان نسخه‌ها

جز
جایگزینی متن - 'لام' به 'لام'
جز (جایگزینی متن - '== دربارهٔ پدیدآورنده ==↵↵==' به '== دربارهٔ پدیدآورنده == در این مورد اطلاعاتی در دست نیست. ==')
جز (جایگزینی متن - 'لام' به 'لام')
خط ۴۴: خط ۴۴:
در [[آیه]] {{متن قرآن|الْيَوْمَ أَكْمَلْتُ لَكُمْ دِينَكُمْ}}<ref>«امروز دینتان را کامل و نعمتم را بر شما تمام کردم» سوره مائده، آیه ۳.</ref> «[[یوم]]» را به [[روز]] [[حجّ]] و [[اکمال دین]] را به تبیین [[شرایع]] [[دین]] از قبیل [[حلال و حرام]] و [[امر و نهی]] تفسیر کرده است<ref> فیروزآبادی، تنویر المقباس من تفسیر ابن عباس، ص۸۸.</ref>.
در [[آیه]] {{متن قرآن|الْيَوْمَ أَكْمَلْتُ لَكُمْ دِينَكُمْ}}<ref>«امروز دینتان را کامل و نعمتم را بر شما تمام کردم» سوره مائده، آیه ۳.</ref> «[[یوم]]» را به [[روز]] [[حجّ]] و [[اکمال دین]] را به تبیین [[شرایع]] [[دین]] از قبیل [[حلال و حرام]] و [[امر و نهی]] تفسیر کرده است<ref> فیروزآبادی، تنویر المقباس من تفسیر ابن عباس، ص۸۸.</ref>.


در آیه {{متن قرآن|إِنَّمَا وَلِيُّكُمُ اللَّهُ وَرَسُولُهُ وَالَّذِينَ آمَنُوا الَّذِينَ يُقِيمُونَ الصَّلَاةَ وَيُؤْتُونَ الزَّكَاةَ وَهُمْ رَاكِعُونَ}}<ref>«سرور شما تنها خداوند است و پیامبر او و (نیز) آنانند که ایمان آورده‌اند، همان کسان که نماز برپا می‌دارند و در حال رکوع زکات می‌دهند» سوره مائده، آیه ۵۵.</ref>، {{متن قرآن|وَالَّذِينَ آمَنُوا}} را به [[ابو بکر]] و [[اصحاب]] او و {{متن قرآن|وَهُمْ رَاكِعُونَ}} را به خواندن نمازهای پنج‌گانه در [[جماعت]] با [[پیامبر]] معنا کرده است<ref>فیروزآبادی، تنویر المقباس من تفسیر ابن عباس، ص۹۶.</ref>. در جمله {{متن قرآن|وَامْسَحُوا بِرُءُوسِكُمْ وَأَرْجُلَكُمْ إِلَى الْكَعْبَيْنِ}}<ref>«ای مؤمنان! چون برای نماز برخاستید چهره و دست‌هایتان را تا آرنج بشویید و بخشی از سرتان را مسح کنید و نیز پاهای خود را تا برآمدگی روی پا و اگر جنب بودید غسل کنید» سوره مائده، آیه ۶.</ref> در مسح سر گفته است: {{عربی|"كيف شئتم"}} یعنی هرگونه که بخواهید مسح کنید، ولی در مسح پا گفته است {{عربی|"فوق الخفين"}} یعنی از روی [[کفش]] مسح کنید. بعد گفته است: اگر {{متن قرآن|أَرْجُلَكُمْ}} را به [[نصب]] [[لام]] قرائت کنی، به شستن برمی‌گردد <ref>ر.ک: فیروزآبادی، تنویر المقباس من تفسیر ابن عباس، ص۸۹.</ref>؛یعنی پاها را باید شست.
در آیه {{متن قرآن|إِنَّمَا وَلِيُّكُمُ اللَّهُ وَرَسُولُهُ وَالَّذِينَ آمَنُوا الَّذِينَ يُقِيمُونَ الصَّلَاةَ وَيُؤْتُونَ الزَّكَاةَ وَهُمْ رَاكِعُونَ}}<ref>«سرور شما تنها خداوند است و پیامبر او و (نیز) آنانند که ایمان آورده‌اند، همان کسان که نماز برپا می‌دارند و در حال رکوع زکات می‌دهند» سوره مائده، آیه ۵۵.</ref>، {{متن قرآن|وَالَّذِينَ آمَنُوا}} را به [[ابو بکر]] و [[اصحاب]] او و {{متن قرآن|وَهُمْ رَاكِعُونَ}} را به خواندن نمازهای پنج‌گانه در [[جماعت]] با [[پیامبر]] معنا کرده است<ref>فیروزآبادی، تنویر المقباس من تفسیر ابن عباس، ص۹۶.</ref>. در جمله {{متن قرآن|وَامْسَحُوا بِرُءُوسِكُمْ وَأَرْجُلَكُمْ إِلَى الْكَعْبَيْنِ}}<ref>«ای مؤمنان! چون برای نماز برخاستید چهره و دست‌هایتان را تا آرنج بشویید و بخشی از سرتان را مسح کنید و نیز پاهای خود را تا برآمدگی روی پا و اگر جنب بودید غسل کنید» سوره مائده، آیه ۶.</ref> در مسح سر گفته است: {{عربی|"كيف شئتم"}} یعنی هرگونه که بخواهید مسح کنید، ولی در مسح پا گفته است {{عربی|"فوق الخفين"}} یعنی از روی [[کفش]] مسح کنید. بعد گفته است: اگر {{متن قرآن|أَرْجُلَكُمْ}} را به [[نصب]] لام قرائت کنی، به شستن برمی‌گردد <ref>ر.ک: فیروزآبادی، تنویر المقباس من تفسیر ابن عباس، ص۸۹.</ref>؛یعنی پاها را باید شست.


معلوم است که همۀ این [[تفسیرها]] طبق ذهنیت یک [[شخصیت]] [[سنّی]] [[مذهب]] و برخلاف مقتضای لفظ‍ [[آیات]] می‌باشد و باتوجه به اینکه در برخی کتب [[تفسیر]] خلاف این‌گونه معانی و [[تفسیرها]] از [[ابن عباس]] نقل شده است، اگر به نادرستی استناد این تفسیر به ابن عباس قطع حاصل نشود، دست‌کم احتمال افترای آن به وی تقویت می‌شود؛ برای مثال، [[طبرسی]] در [[مجمع البیان]] در ذیل [[آیه]] {{متن قرآن|وَمِنَ النَّاسِ مَنْ يَشْرِي نَفْسَهُ ابْتِغَاءَ مَرْضَاتِ اللَّهِ}}<ref>«و از مردم کسی است که در به دست آوردن خشنودی خداوند از جان می‌گذرد و خداوند به بندگان مهربان است» سوره بقره، آیه ۲۰۷.</ref> فرموده است: سدّی از ابن عباس [[روایت]] کرده که این آیۀ درباره [[علی بن ابی طالب]]{{ع}} - هنگامی که [[پیامبر]]، از خطر [[مشرکان]] به [[غار]] گریخت و علی{{ع}} در بستر [[حضرت]] خوابید - نازل شده است<ref>طبرسی، مجمع البیان، ج۲، ص۳۰۱.</ref>. این با آنچه در تفسیر تنویر المقباس در ذیل این [[آیه شریفه]] آمده، کاملا مخالف است.
معلوم است که همۀ این [[تفسیرها]] طبق ذهنیت یک [[شخصیت]] [[سنّی]] [[مذهب]] و برخلاف مقتضای لفظ‍ [[آیات]] می‌باشد و باتوجه به اینکه در برخی کتب [[تفسیر]] خلاف این‌گونه معانی و [[تفسیرها]] از [[ابن عباس]] نقل شده است، اگر به نادرستی استناد این تفسیر به ابن عباس قطع حاصل نشود، دست‌کم احتمال افترای آن به وی تقویت می‌شود؛ برای مثال، [[طبرسی]] در [[مجمع البیان]] در ذیل [[آیه]] {{متن قرآن|وَمِنَ النَّاسِ مَنْ يَشْرِي نَفْسَهُ ابْتِغَاءَ مَرْضَاتِ اللَّهِ}}<ref>«و از مردم کسی است که در به دست آوردن خشنودی خداوند از جان می‌گذرد و خداوند به بندگان مهربان است» سوره بقره، آیه ۲۰۷.</ref> فرموده است: سدّی از ابن عباس [[روایت]] کرده که این آیۀ درباره [[علی بن ابی طالب]]{{ع}} - هنگامی که [[پیامبر]]، از خطر [[مشرکان]] به [[غار]] گریخت و علی{{ع}} در بستر [[حضرت]] خوابید - نازل شده است<ref>طبرسی، مجمع البیان، ج۲، ص۳۰۱.</ref>. این با آنچه در تفسیر تنویر المقباس در ذیل این [[آیه شریفه]] آمده، کاملا مخالف است.
۲۱۸٬۴۳۸

ویرایش