پرش به محتوا

تعرب پس از هجرت: تفاوت میان نسخه‌ها

جز
جایگزینی متن - 'پیوستن' به 'پیوستن'
جز (جایگزینی متن - 'وصف' به 'وصف')
جز (جایگزینی متن - 'پیوستن' به 'پیوستن')
خط ۱۱۲: خط ۱۱۲:
در گسترشی دیگر، تعرب بعد الهجره را ترک آموختن [[دین]] یا کنار نهادن [[پایبندی]] به آن [[تفسیر]] کرده‌اند<ref>مجلسی، محمد باقر، مرآة العقول، ج۱۰، ص۹-۱۰؛ جزائری، سید عبدالله، التحفة السنیه، ص۱۸.</ref>. تاکید این [[رهیافت]] بر عدم دخالت مفهوم انتقال مکانی در معنای تعرب بعد الهجره است.
در گسترشی دیگر، تعرب بعد الهجره را ترک آموختن [[دین]] یا کنار نهادن [[پایبندی]] به آن [[تفسیر]] کرده‌اند<ref>مجلسی، محمد باقر، مرآة العقول، ج۱۰، ص۹-۱۰؛ جزائری، سید عبدالله، التحفة السنیه، ص۱۸.</ref>. تاکید این [[رهیافت]] بر عدم دخالت مفهوم انتقال مکانی در معنای تعرب بعد الهجره است.


بر پایه این تحلیل، تعرب بعد الهجره را [[انحراف از حق]] و [[پیوستن]] به [[گمراهان]] پس از ورود به [[حریم]] [[سعادت]] و [[هدایت]] دانسته‌اند<ref>میرداماد، محمد باقر، الرواشح السماویه، ص۲۱۶.</ref>. با این گسترش معنایی، کسانی که در دین [[تفقه]] نمی‌کنند، به تعرب بعد الهجرت تن داده‌اند<ref>فقه الرضا، ص۳۳۸؛ برقی، احمد بن محمد، المحاسن، ج۱، ص۲۲۸-۲۲۹.</ref>.
بر پایه این تحلیل، تعرب بعد الهجره را [[انحراف از حق]] و پیوستن به [[گمراهان]] پس از ورود به [[حریم]] [[سعادت]] و [[هدایت]] دانسته‌اند<ref>میرداماد، محمد باقر، الرواشح السماویه، ص۲۱۶.</ref>. با این گسترش معنایی، کسانی که در دین [[تفقه]] نمی‌کنند، به تعرب بعد الهجرت تن داده‌اند<ref>فقه الرضا، ص۳۳۸؛ برقی، احمد بن محمد، المحاسن، ج۱، ص۲۲۸-۲۲۹.</ref>.


رابطه عدم تفقه با تعرب، از گزارش‌های [[تاریخی]] برمی‌آید؛ زیرا [[پیامبر]] {{صل}} هر کس را که به [[مدینه]] هجرت می‌کرد، نزد یکی از [[انصار]] می‌فرستاد تا به او [[تفقه در دین]] و [[قرآن]] را بیاموزد<ref>ابن شبّه، تاریخ المدینه، ج۲، ص۴۸۷.</ref>. اینکه در برخی از [[روایات]]، [[تعرب بعد الهجره]] به بازگشت از [[دین]]، رهاسازی [[یاری]] [[پیامبران]] و [[امامان]] {{ع}}، ادا نکردن [[حقوق]] [[واجب]] [[مسلمانان]]، و بازگشت به [[نادانی]] [[تاویل]] شده است، در چارچوب همین گسترش معنایی می‌گنجد.
رابطه عدم تفقه با تعرب، از گزارش‌های [[تاریخی]] برمی‌آید؛ زیرا [[پیامبر]] {{صل}} هر کس را که به [[مدینه]] هجرت می‌کرد، نزد یکی از [[انصار]] می‌فرستاد تا به او [[تفقه در دین]] و [[قرآن]] را بیاموزد<ref>ابن شبّه، تاریخ المدینه، ج۲، ص۴۸۷.</ref>. اینکه در برخی از [[روایات]]، [[تعرب بعد الهجره]] به بازگشت از [[دین]]، رهاسازی [[یاری]] [[پیامبران]] و [[امامان]] {{ع}}، ادا نکردن [[حقوق]] [[واجب]] [[مسلمانان]]، و بازگشت به [[نادانی]] [[تاویل]] شده است، در چارچوب همین گسترش معنایی می‌گنجد.
۲۱۸٬۱۲۲

ویرایش