حدیث رایت: تفاوت میان نسخه‌ها

* حدیثی که اشاره به واگذاری پرچم به [[امام علی|امیر مؤمنان]]{{ع}} در نبرد فتح خیبر دارد. به این حدیث "حدیث خیبر" نیز گفته می‌شود. در جنگ خیبر که یهودیان در قلعه‌های خود موضع گرفته بودند و تسلیم نمی‌شدند، [[پیامبر خاتم|پیامبر خدا]]{{صل}} ابتدا پرچم را به [[ابوبکر]] داد، او برای فتح قلعه رفت ولی کاری از پیش نبرد. سپس به [[عمر]] سپرد، او هم رفت و بدون فتح برگشت. [[پیامبر]] فرمود: فردا پرچم را به کسی خواهم داد که خدا و رسولش را دوست دارد، [[خدا]] و [[پیامبر|رسول]] هم او را دوست دارند و خداوند فتح را به دست او قرار می‌دهد و وی هرگز از میدان نمی‌گریزد<ref>{{عربی|اندازه=120%| لَأُعْطِيَنَّ الرَّايَةَ غَداً رَجُلًا يُحِبُّ اللَّهَ وَ رَسُولَهُ وَ يُحِبُّهُ اللَّهُ وَ رَسُولُهُ يَفْتَحُ اللَّهُ عَلَى يَدَيْهِ لَيْسَ بِفَرَّارٍ }}؛ اعیان الشیعه، ج ۱ ص ۳۳۷، سیرۀ ابن هشام، ج ۳ ص ۳۴۹، بحار الأنوار، ج ۳۹ ص ۸، الفصول المهمه، ص ۳۶، احقاق الحق، ج ۵ ص ۴۶۳ و ج ۱۶ ص ۲۲۰</ref>. این کلام نبوی نیز در نقل‌ها به صورت‌های مختلف آمده است. [[امام علی|علی]]{{ع}} با آنکه چشم درد داشت، به برکت [[پیامبر]] شفا یافت. [[پیامبر خاتم|حضرت رسول]] پرچم را به او داد و خیبر به دست [[امام علی|علی]]{{ع}} گشوده شد. این فضیلت بزرگ در کتب تاریخ و مجموعه‌های روایی و تألیفات مناقب آمده و از ویژگی‌های [[امام علی|امیر المؤمنین]]{{ع}} به شمار می‌رود. حسان بن ثابت در آن واقعه از [[پیامبر خاتم|رسول خدا]]{{صل}} اجازه خواست و این منقبت را به شعر بیان کرد<ref>بحار الأنوار، ج ۳۹ ص ۱۵</ref>.<ref>[[جواد محدثی|محدثی، جواد]]، [[فرهنگ غدیر (کتاب)|فرهنگ غدیر]]، ص:۲۱۱.</ref>