مهدی در معارف مهدویت: تفاوت میان نسخهها
جز
جایگزینی متن - 'فرزند من' به 'فرزند من'
جز (جایگزینی متن - '== جستارهای وابسته ==↵{{:فرهنگنامه مهدویت (نمایه)}}' به '') |
جز (جایگزینی متن - 'فرزند من' به 'فرزند من') |
||
خط ۲۳: | خط ۲۳: | ||
* البته در برخی [[روایات]] نیز به این نکته اشاره شده است که یکی از چیزهای مخفی که [[حضرت مهدی]] {{ع}} [[مردم]] را به آن [[هدایت]] خواهند کرد، ذخایر زیرزمینی و معادن است که شاید این [[لقب]] به این قبیل از عملکردهای [[حضرت مهدی]] {{ع}} نیز دلالت داشته باشد<ref>نشریه موعود، ش ۲۸، ص ۶۷.</ref>. | * البته در برخی [[روایات]] نیز به این نکته اشاره شده است که یکی از چیزهای مخفی که [[حضرت مهدی]] {{ع}} [[مردم]] را به آن [[هدایت]] خواهند کرد، ذخایر زیرزمینی و معادن است که شاید این [[لقب]] به این قبیل از عملکردهای [[حضرت مهدی]] {{ع}} نیز دلالت داشته باشد<ref>نشریه موعود، ش ۲۸، ص ۶۷.</ref>. | ||
* و اما واژه مهدی، اسم مصدر [[هدایت]] است و به معنی کسی است که به وسیله [[خدا]] [[هدایت]] شده باشد، و به همین معنی، برخی از [[پیامبران]] و بزرگان را بدون آنکه [[مهدی موعود]] و [[منتظر]] پندارند، مهدی خواندهاند. [[حسان بن ثابت]] در قصیده خود، واژه مهدی را برای [[پیامبر]] {{صل}} به کار برده است. این واژه در حدیثی از [[پیامبر]] {{صل}} به همین معنی درباره [[حضرت امیر]] {{ع}} به کار رفته است<ref>آخرین امید، داود الهامی، ص ۲۰۷.</ref>. [[سنیها]] اغلب، آن را برای [[چهار خلیفه]] بعد از [[پیامبر]] {{صل}} که آنان را "[[خلفاء]] الراشدون المهدیون" میگویند، به کار میبرند<ref>سنن ابن ماجه، ج ۱، ص ۱۶.</ref>. [[شیعیان]] [[کوفه]]، عنوان مهدی را در مفهوم راهیافته و هدایتشده آن، درباره [[امام سجاد]] {{ع}} به کار بردهاند. | * و اما واژه مهدی، اسم مصدر [[هدایت]] است و به معنی کسی است که به وسیله [[خدا]] [[هدایت]] شده باشد، و به همین معنی، برخی از [[پیامبران]] و بزرگان را بدون آنکه [[مهدی موعود]] و [[منتظر]] پندارند، مهدی خواندهاند. [[حسان بن ثابت]] در قصیده خود، واژه مهدی را برای [[پیامبر]] {{صل}} به کار برده است. این واژه در حدیثی از [[پیامبر]] {{صل}} به همین معنی درباره [[حضرت امیر]] {{ع}} به کار رفته است<ref>آخرین امید، داود الهامی، ص ۲۰۷.</ref>. [[سنیها]] اغلب، آن را برای [[چهار خلیفه]] بعد از [[پیامبر]] {{صل}} که آنان را "[[خلفاء]] الراشدون المهدیون" میگویند، به کار میبرند<ref>سنن ابن ماجه، ج ۱، ص ۱۶.</ref>. [[شیعیان]] [[کوفه]]، عنوان مهدی را در مفهوم راهیافته و هدایتشده آن، درباره [[امام سجاد]] {{ع}} به کار بردهاند. | ||
* به این معنی، همه [[امامان]] عنوان مهدی داشتهاند، با این مفهوم که وظیفهشان [[هدایت مردم]] به سوی [[دین]] [[خداوند]] بوده است {{متن حدیث|"و كلّنا نهدي الی دين الله"}} به همین جهت در کتب مربوط به [[زیارات]]، تمام [[امامان]] {{متن حدیث|الْأَئِمَّةُ الرَّاشِدُونَ الْمَهْدِيُّونَ}} اطلاق شده است<ref>من لا یحضره الفقیه، ج ۲، ص ۳۷۱؛ التهذیب طوسی، ج ۶، ص ۱۱۴.</ref>. در روایتی از [[امام حسین]] {{ع}} [[نقل]] شده است که فرمود: "ما [[دوازده مهدی]] داریم، اول آنها [[امیر المؤمنین]] {{ع}} و آخر آنها نهمین | * به این معنی، همه [[امامان]] عنوان مهدی داشتهاند، با این مفهوم که وظیفهشان [[هدایت مردم]] به سوی [[دین]] [[خداوند]] بوده است {{متن حدیث|"و كلّنا نهدي الی دين الله"}} به همین جهت در کتب مربوط به [[زیارات]]، تمام [[امامان]] {{متن حدیث|الْأَئِمَّةُ الرَّاشِدُونَ الْمَهْدِيُّونَ}} اطلاق شده است<ref>من لا یحضره الفقیه، ج ۲، ص ۳۷۱؛ التهذیب طوسی، ج ۶، ص ۱۱۴.</ref>. در روایتی از [[امام حسین]] {{ع}} [[نقل]] شده است که فرمود: "ما [[دوازده مهدی]] داریم، اول آنها [[امیر المؤمنین]] {{ع}} و آخر آنها نهمین فرزند من است..."<ref>بحار الانوار، ج ۵۱، ص ۱۳۲.</ref>. ولی واژه مهدی در مفهوم نجاتبخش آن، عنوان خاص [[امام دوازدهم]] [[شیعه]] است که در [[آخر الزمان]] [[ظهور]] میکند و در اصطلاح [[شرع]]، اطلاق مهدی به این مفهوم، به هیچکس جز [[امام غائب]] صحیح نیست و حتی اطلاق آن به سایر [[امامان]] نیز درست نمیباشد<ref>آخرین امید، داود الهامی، ص ۲۱۰.</ref><ref>[[مجتبی تونهای|تونهای، مجتبی]]، [[موعودنامه (کتاب)|موعودنامه]]، ص۷۱۳.</ref>. | ||
== مهدی در درسنامه == | == مهدی در درسنامه == | ||
خط ۳۱: | خط ۳۱: | ||
== مهدی در فرهنگنامه آخرالزمان == | == مهدی در فرهنگنامه آخرالزمان == | ||
* واژهای مشهور که از [[القاب]] معروف [[حضرت صاحب الامر]] {{ع}} است. این واژه به معنی [[راهنما]] و [[هدایتگر]] و [[نجات]] بخش استعمال میشود. این واژه به معنای عام یعنی [[هدایتگری]] و [[راهنمایی]] کردن خلایق، بر تمام [[امامان دوازدهگانه]] اطلاق میشود. در روایتی از [[امام حسین]] {{ع}} [[نقل]] شده است که فرمود: ما [[اهل بیت]]، [[دوازده مهدی]] هستیم که اولین آنان [[امیرالمؤمنین]] {{ع}} است و آخرینشان نهمین | * واژهای مشهور که از [[القاب]] معروف [[حضرت صاحب الامر]] {{ع}} است. این واژه به معنی [[راهنما]] و [[هدایتگر]] و [[نجات]] بخش استعمال میشود. این واژه به معنای عام یعنی [[هدایتگری]] و [[راهنمایی]] کردن خلایق، بر تمام [[امامان دوازدهگانه]] اطلاق میشود. در روایتی از [[امام حسین]] {{ع}} [[نقل]] شده است که فرمود: ما [[اهل بیت]]، [[دوازده مهدی]] هستیم که اولین آنان [[امیرالمؤمنین]] {{ع}} است و آخرینشان نهمین فرزند من خواهد بود"<ref>بحار الانوار: ج ۵۱، ص ۱۳۲.</ref>. اما معنای خاصی که برای این واژه مصطلح است همان معنای [[موعود و منجی آخرالزمان]] است که در دوران پایانی [[جهان]] [[قیام]] مینماید و [[جهان]] را یکسره از [[ظلم]] و [[بیداد]] [[نجات]] خواهد داد. نام مهدی با این معنی فقط بر [[منجی آخرالزمان]] و [[آخرین وصی]] [[الهی]] قرار دارد<ref>ر. ک: موعود و منجی آخرالزمان.</ref><ref>[[عباس حیدرزاده|حیدرزاده، عباس]]، [[فرهنگنامه آخرالزمان (کتاب)|فرهنگنامه آخرالزمان]]، ص ۵۷۸.</ref>. | ||
* مهدی یکی از مشهورترین نامهای [[امام دوازدهم]] میباشد که در [[احادیث]] [[شیعه]] و [[سنی]] به فراوانی آمده است. [[امام صادق]] {{ع}} درباره [[دلیل]] نامگذاری [[حضرت]] به این نام فرمود: او مهدی نامیده شده است زیرا [[مردم]] را به هر امر پنهانی [[هدایت]] خواهد کرد. در [[حدیث]] دیگری فرمود: [[قائم]] {{ع}} مهدی نامیده شده است زیرا اموری را که [[مردم]] از دست دادهاند و فراموش نمودهاند دوباره بدانها نشان خواهد داد و [[مردم]] را به سوی آن [[هدایت]] میکند. [[امام باقر]] {{ع}} فرمود: [[حضرت قائم]] {{ع}} را مهدی مینامند زیرا امری که مخفی است و [[مردم]] از آن خبر ندارند، [[آشکار]] خواهد کرد. او [[تورات]] و [[انجیل]] را از زمینی در [[انطاکیه]] بیرون خواهد آورد و [[یهودیان]] را بدان [[دعوت]] میکند و بسیاری از [[یهودیان]] به دست آن [[حضرت]] [[هدایت]] میشوند و [[ایمان]] میآورند. البته واژه مهدی به معنای عام آن، یعنی [[هدایتگری]] [[مردم]] و [[ارشاد]] [[انسانها]]، به تمام [[امامان]] اطلاق میشود و به این مطلب در زیارتهای [[ائمه اطهار]] {{عم}} اشاره شده است<ref>[[عباس حیدرزاده|حیدرزاده، عباس]]، [[فرهنگنامه آخرالزمان (کتاب)|فرهنگنامه آخرالزمان]]، ص ۷۴.</ref>. | * مهدی یکی از مشهورترین نامهای [[امام دوازدهم]] میباشد که در [[احادیث]] [[شیعه]] و [[سنی]] به فراوانی آمده است. [[امام صادق]] {{ع}} درباره [[دلیل]] نامگذاری [[حضرت]] به این نام فرمود: او مهدی نامیده شده است زیرا [[مردم]] را به هر امر پنهانی [[هدایت]] خواهد کرد. در [[حدیث]] دیگری فرمود: [[قائم]] {{ع}} مهدی نامیده شده است زیرا اموری را که [[مردم]] از دست دادهاند و فراموش نمودهاند دوباره بدانها نشان خواهد داد و [[مردم]] را به سوی آن [[هدایت]] میکند. [[امام باقر]] {{ع}} فرمود: [[حضرت قائم]] {{ع}} را مهدی مینامند زیرا امری که مخفی است و [[مردم]] از آن خبر ندارند، [[آشکار]] خواهد کرد. او [[تورات]] و [[انجیل]] را از زمینی در [[انطاکیه]] بیرون خواهد آورد و [[یهودیان]] را بدان [[دعوت]] میکند و بسیاری از [[یهودیان]] به دست آن [[حضرت]] [[هدایت]] میشوند و [[ایمان]] میآورند. البته واژه مهدی به معنای عام آن، یعنی [[هدایتگری]] [[مردم]] و [[ارشاد]] [[انسانها]]، به تمام [[امامان]] اطلاق میشود و به این مطلب در زیارتهای [[ائمه اطهار]] {{عم}} اشاره شده است<ref>[[عباس حیدرزاده|حیدرزاده، عباس]]، [[فرهنگنامه آخرالزمان (کتاب)|فرهنگنامه آخرالزمان]]، ص ۷۴.</ref>. | ||