انفاق در معارف دعا و زیارات: تفاوت میان نسخه‌ها

[[امام چهارم]] {{ع}}، با استناد به قرآن<ref>{{متن قرآن|مَنْ ذَا الَّذِي يُقْرِضُ اللَّهَ قَرْضًا حَسَنًا فَيُضَاعِفَهُ لَهُ أَضْعَافًا كَثِيرَةً وَاللَّهُ يَقْبِضُ وَيَبْسُطُ وَإِلَيْهِ تُرْجَعُونَ}} «کیست که به خداوند وامی نیکو دهد تا خداوند آن را برای وی چندین برابر گرداند؟ و خداوند (روزی را) تنگ و فراخ می‌سازد و به سوی او بازگردانده می‌شوید» سوره بقره، آیه ۲۴۵؛ {{متن قرآن|مَثَلُ الَّذِينَ يُنْفِقُونَ أَمْوَالَهُمْ فِي سَبِيلِ اللَّهِ كَمَثَلِ حَبَّةٍ أَنْبَتَتْ سَبْعَ سَنَابِلَ فِي كُلِّ سُنْبُلَةٍ مِائَةُ حَبَّةٍ وَاللَّهُ يُضَاعِفُ لِمَنْ يَشَاءُ وَاللَّهُ وَاسِعٌ عَلِيمٌ}} «داستان (بخشش) آنان که دارایی‌های خود را در راه خداوند می‌بخشند چون دانه‌ای است که هفت خوشه بر آورده باشد، در هر خوشه صد دانه و خداوند برای هر که بخواهد (آن را) چند برابر می‌گرداند و خداوند نعمت‌گستری داناست» سوره بقره، آیه ۲۶۱.</ref> [[معتقد]] است: «[[خداوند عزیز]]، [[انفاق]] [[انسان]] را با [[لطف]] خود تا هفتصد برابر و بیشتر وسعت می‌دهد و [[قرض‌الحسنه]] و [[صدقه دادن]] موجب ریزش [[برکت]] خداوند بر [[زندگی]] انسان است»<ref>نیایش چهل‌و‌پنجم.</ref>.

[[امام زین‌العابدین]] {{ع}} عرضه می‌دارد: {{متن حدیث|اللَّهُمَّ صَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِهِ، وَ أَصِبْ‏ بِي‏ سَبِيلَ‏ الْهِدَايَةِ لِلْبِرِّ فِيمَا أُنْفِقُ مِنْهُ}}<ref>دعای ۲۰.</ref>؛ «بارخدایا [[درود]] بفرست بر [[محمد]] و خاندانش و مرا از [[اسراف‌کاری]] بازدار و روزی من از تلف و [[تباهی]] [[برهان]]... و چون انفاق می‌کنم [[راه]] درست را به من بنمای».