پرش به محتوا

کثیر النواء: تفاوت میان نسخه‌ها

هیچ تغییری در اندازه به وجود نیامده‌ است. ،  ‏۱۱ اکتبر ۲۰۲۲
جز
جایگزینی متن - 'موسسه' به 'مؤسسه'
جز (جایگزینی متن - ' لیکن ' به ' لکن ')
جز (جایگزینی متن - 'موسسه' به 'مؤسسه')
خط ۴: خط ۴:
[[ابو اسماعیل کثیر بن قاروند]] و یا [[ابو اسماعیل کثیر بن کاروند]]<ref>شیخ طوسی، رجال، انتشارات اسلامی جامعه مدرسین، ۱۴۱۵هـ ق، ص ۲۷۴.</ref> معروف به کثیر النواء‌.
[[ابو اسماعیل کثیر بن قاروند]] و یا [[ابو اسماعیل کثیر بن کاروند]]<ref>شیخ طوسی، رجال، انتشارات اسلامی جامعه مدرسین، ۱۴۱۵هـ ق، ص ۲۷۴.</ref> معروف به کثیر النواء‌.


[[برقی]] از [[اصحاب]] [[رجال]]، او را از [[اهل سنت]] می‌داند و جزء اصحاب [[امام باقر]] و [[امام صادق]] {{ع}} ذکر نموده،<ref>برقی احمد بن محمد بن خالد، انتشارات دانشگاه تهران، ۱۳۸۳ هـ ق، ص ۱۵ و ۴۲.</ref> و از محضر امام باقر و امام صادق {{ع}} استفاده می‌کرده<ref> شیخ صدوق، من لا یحضره الفقیه، موسسه انتشارات اسلامی وابسته به جامعه مدرسین حوزه علمیه قم، سوم، ۱۴۱۳هـ ق، ج ۳، ص ۵۶۹، شیخ طوسی، تهذیب الاحکام، دارالکتب الاسلامیه، تهران، ۱۳۶۵هـ ش، ج ۴، ص ۳۰۰.</ref> ولی مانند دیگر همراهانش در این [[مکتب]] [[ثابت قدم]] نبود بلکه [[گرایش]] [[زیدی]] داشت و از [[مغیریه]] نیز معرفی شده<ref>رجال ابن داود، ص ۵۳۴.</ref> اما به [[زید بن علی]] کمک نکرد بلکه [[بیعت]] خود را با او اقاله کرد.<ref>شیخ مفید، الاختصاص، کنگره شیخ مفید، قم، ۱۳۱۴ هـ ق، ص ۱۲۷.</ref> و در همان [[زمان]] به کمک دیگر همفکرانش مبتکر [[فرقه]] [[بتریه]] شدند. او از سران فرقه بتریه محسوب می‌شود و عنصری موثر در این رویداد است.
[[برقی]] از [[اصحاب]] [[رجال]]، او را از [[اهل سنت]] می‌داند و جزء اصحاب [[امام باقر]] و [[امام صادق]] {{ع}} ذکر نموده،<ref>برقی احمد بن محمد بن خالد، انتشارات دانشگاه تهران، ۱۳۸۳ هـ ق، ص ۱۵ و ۴۲.</ref> و از محضر امام باقر و امام صادق {{ع}} استفاده می‌کرده<ref> شیخ صدوق، من لا یحضره الفقیه، مؤسسه انتشارات اسلامی وابسته به جامعه مدرسین حوزه علمیه قم، سوم، ۱۴۱۳هـ ق، ج ۳، ص ۵۶۹، شیخ طوسی، تهذیب الاحکام، دارالکتب الاسلامیه، تهران، ۱۳۶۵هـ ش، ج ۴، ص ۳۰۰.</ref> ولی مانند دیگر همراهانش در این [[مکتب]] [[ثابت قدم]] نبود بلکه [[گرایش]] [[زیدی]] داشت و از [[مغیریه]] نیز معرفی شده<ref>رجال ابن داود، ص ۵۳۴.</ref> اما به [[زید بن علی]] کمک نکرد بلکه [[بیعت]] خود را با او اقاله کرد.<ref>شیخ مفید، الاختصاص، کنگره شیخ مفید، قم، ۱۳۱۴ هـ ق، ص ۱۲۷.</ref> و در همان [[زمان]] به کمک دیگر همفکرانش مبتکر [[فرقه]] [[بتریه]] شدند. او از سران فرقه بتریه محسوب می‌شود و عنصری موثر در این رویداد است.


به گفته [[سمعانی]] در [[الانساب]] "نَوّاء" یعنی فروشنده هسته خرما. در [[مدینه]] هسته خرما را برای [[خوراک]] شتران می‌‌فروختند. [[سمعانی]] می‌‌گوید که کثیرنوّاء از [[موالی]] بنی تَیْم الله و کنیه‌اش ابواسماعیل بود و از [[راویان حدیث]] به شمار می‌‌آمد. [[ذهبی]] در [[میزان]] الاعتدال <ref>[[محمد بن احمد]] ذهبی، میزان الاعتدال فی نقدالرجال، ج ۳، ص ۴۰۲.</ref> نیز کنیه او را ابواسماعیل ذکر می‌‌کند و می‌‌گوید که شیعیّ سرسختی بود (شیعیّ جَلْد)؛ به گفته او، [[ابوحاتم]] و [[نسائی]] [[روایات]] او را [[ضعیف]] دانسته‌اند و ابن عَدِی او را [[شیعی]] افراطی خوانده و السَّعْدی او را دور از جادّه صواب شمرده است. اگر او [[شیعه افراطی]] باشد نمی‌تواند از زیدیّه باشد، زیرا زیدیان، [[شیعیان]] مایل به تسنّن‌اند. اما در میزان الاعتدال <ref>محمد بن احمد ذهبی، میزان الاعتدال فی نقدالرجال، ج ۳، ص ۴۰۲.</ref> روایتی از او در ذمّ "رافضه" نقل شده است که با افراطی بودن او در [[تشیّع]] منافات دارد. ظاهراً سخن ابن عدیّ درباره او پایه‌ای از [[حقیقت]] ندارد.
به گفته [[سمعانی]] در [[الانساب]] "نَوّاء" یعنی فروشنده هسته خرما. در [[مدینه]] هسته خرما را برای [[خوراک]] شتران می‌‌فروختند. [[سمعانی]] می‌‌گوید که کثیرنوّاء از [[موالی]] بنی تَیْم الله و کنیه‌اش ابواسماعیل بود و از [[راویان حدیث]] به شمار می‌‌آمد. [[ذهبی]] در [[میزان]] الاعتدال <ref>[[محمد بن احمد]] ذهبی، میزان الاعتدال فی نقدالرجال، ج ۳، ص ۴۰۲.</ref> نیز کنیه او را ابواسماعیل ذکر می‌‌کند و می‌‌گوید که شیعیّ سرسختی بود (شیعیّ جَلْد)؛ به گفته او، [[ابوحاتم]] و [[نسائی]] [[روایات]] او را [[ضعیف]] دانسته‌اند و ابن عَدِی او را [[شیعی]] افراطی خوانده و السَّعْدی او را دور از جادّه صواب شمرده است. اگر او [[شیعه افراطی]] باشد نمی‌تواند از زیدیّه باشد، زیرا زیدیان، [[شیعیان]] مایل به تسنّن‌اند. اما در میزان الاعتدال <ref>محمد بن احمد ذهبی، میزان الاعتدال فی نقدالرجال، ج ۳، ص ۴۰۲.</ref> روایتی از او در ذمّ "رافضه" نقل شده است که با افراطی بودن او در [[تشیّع]] منافات دارد. ظاهراً سخن ابن عدیّ درباره او پایه‌ای از [[حقیقت]] ندارد.
خط ۱۷: خط ۱۷:


== کثیر النواء و [[فضائل اهل بیت]] {{عم}} ==
== کثیر النواء و [[فضائل اهل بیت]] {{عم}} ==
او شخصیتی است که فضائل اهل بیت {{ع}} را برنمی‌تابد و به آن به دیده تردید و [[شک]] می‌نگرد و چون عقلش کشش [[درک]] این مطالب را ندارد به [[استخفاف]] [[اهل بیت]] می‌پردازد و این [[عقیده]] از مطلبی که [[محمد بن یحیی]] از او نقل می‌کند هویدا می‌شود. [[محمد بن یحیی]] به او می‌گوید چرا این [[قدر]] [[امام باقر]] {{ع}} را کوچک می‌شماری در جواب گفت زیرا از او چیزی شنیدم که به هیچ وجه [[دوست]] ندارم، از او شنیدم: [[زمین]] هفتم به [[برکت]] [[محمد]] {{صل}} و عترتش {{ع}} گشوده می‌شود.<ref>رجال کشی، ص:۲۴۲.</ref> و این گونه [[فضائل]] را با [[غلو]] [[اشتباه]] می‌گیرد و یا عمداً به [[انکار]] پرداخته. البته کسی فضائل اهل بیت {{ع}} را انکار می‌کند که در [[حلیت]] ولادتش [[شبهه]] است زیرا امام صادق {{ع}} به اصحاب فرمودند: اگر شما در مورد او (کثیر النواء) جستجو کنید او را از [[بغی]] ([[زنا]]) خواهید یافت. در پی این [[مأموریت]] [[حنان بن سدیر]] به [[کوفه]] می‌رود و در جستجو به عجوزه‌ای برمی‌خورد که [[شاهد]] ولادت کثیر النواء بوده و به [[کلام امام]] [[اذعان]] می‌کند.<ref>بحار الانوار، علامه مجلسی محمد باقر، بیروت، موسسه الوفاء، ۱۴۰۴، ج ۴۷، ص ۳۴۵.</ref>
او شخصیتی است که فضائل اهل بیت {{ع}} را برنمی‌تابد و به آن به دیده تردید و [[شک]] می‌نگرد و چون عقلش کشش [[درک]] این مطالب را ندارد به [[استخفاف]] [[اهل بیت]] می‌پردازد و این [[عقیده]] از مطلبی که [[محمد بن یحیی]] از او نقل می‌کند هویدا می‌شود. [[محمد بن یحیی]] به او می‌گوید چرا این [[قدر]] [[امام باقر]] {{ع}} را کوچک می‌شماری در جواب گفت زیرا از او چیزی شنیدم که به هیچ وجه [[دوست]] ندارم، از او شنیدم: [[زمین]] هفتم به [[برکت]] [[محمد]] {{صل}} و عترتش {{ع}} گشوده می‌شود.<ref>رجال کشی، ص:۲۴۲.</ref> و این گونه [[فضائل]] را با [[غلو]] [[اشتباه]] می‌گیرد و یا عمداً به [[انکار]] پرداخته. البته کسی فضائل اهل بیت {{ع}} را انکار می‌کند که در [[حلیت]] ولادتش [[شبهه]] است زیرا امام صادق {{ع}} به اصحاب فرمودند: اگر شما در مورد او (کثیر النواء) جستجو کنید او را از [[بغی]] ([[زنا]]) خواهید یافت. در پی این [[مأموریت]] [[حنان بن سدیر]] به [[کوفه]] می‌رود و در جستجو به عجوزه‌ای برمی‌خورد که [[شاهد]] ولادت کثیر النواء بوده و به [[کلام امام]] [[اذعان]] می‌کند.<ref>بحار الانوار، علامه مجلسی محمد باقر، بیروت، مؤسسه الوفاء، ۱۴۰۴، ج ۴۷، ص ۳۴۵.</ref>
== جستارهای وابسته ==
== جستارهای وابسته ==
{{مدخل وابسته}}
{{مدخل وابسته}}
۲۱۸٬۲۲۶

ویرایش