چرا امام مهدی وارث همه مظلومیت‌های اجداد طاهرینش می‌باشند؟ (پرسش): تفاوت میان نسخه‌ها

::::::یعنی [[امامان]] بعدی [[وارث]] آثار نبوت‌اند و این ذی‌القربی (بستگان نزدیک [[پیامبر خاتم|پیامبر اکرم]] {{س}}) مورد [[ظلم]] و کفران امّت قرار می‌گیرند و پس از آن [[شهید]] می‌شوند ([[مظلومیت]] [[آشکار]])<ref>همان، اصول کافى، ج ۱، ص ۳۴۹، باب ۱۲۱، کتاب الحجة، حدیث شماره ۳؛ سپس خداوند فرمود: حق ذى القربى را بده و ذى‌القربى على {{ع}} بود و حقّش وصیت بود که اسم اکبر و میراث علم و آثار علم نبوت به او داده شد سپس خداوند فرمود: بگو(اى پیامبر) از شما مزدى نمى‌خواهم جز دوستى بستگان نزدیک‌ام، سپس خداوند فرمود: آن گاه از کشته شده پرسیده شود که به کدامین گناه کشته شده، مى‌گوید: از مودّتى سؤال مى‌شوید که فضل آن در حق شما اهل بیت بوده به کدامین گناه امامان را کشته‌اید.</ref> بلکه آن [[حضرت]] سختی‌ها و بلاهای بیشتر و عظیم‌تر از همه [[امامان]] [[معصوم]] {{ع}} می‌بیند؛ در دوره‌های طولانی [[تاریخ]] حیات‌شان حوادث تلخ و رویدادهای بزرگی را شاهدند که [[جهان]] [[اسلام]] را تیره و سیاه کرده، و پیکره و اعضای آن را تکه‌تکه و پراکنده کرده و [[امت اسلامی]] زیر دست و پای [[استعمار]] در [[رنج]] هستند، او به خاطر [[امام]] بودنش و دلسوزی بیش‌تر از پدر به فرزندش برای تک‌تک افراد امّت [[اسلام]] [[غم]] می‌خورند و از همه مهم‌تر او یگانه کسی از [[فرزندان]] [[معصوم]] [[اهل بیت]] است که عزادار مصیبت‌های وارد بر مادرش [[فاطمه زهرا|حضرت زهرا]] {{س}} و جدّ بزرگوارش [[امام حسین|حسین بن علی]] {{ع}} و سایر [[امامان]] است.