چرا امام خمینی را نایب امام مهدی نامیده‌اند؟ عشق و دلدادگی امام خمینی برخاسته از چه بود؟ مهم‌ترین ویژگی‌های ایشان را بنویسید؟ (پرسش): تفاوت میان نسخه‌ها

[[امام خمینی]] از مصادیق آشکار [[نایبان عام]] [[امام عصر]] {{ع}} بود، زیرا آن بزرگ‌مرد، تمام ویژگی‌های ذکرشده در [[کلام]] [[امام عسکری|امام حسن عسکری]] {{ع}} برای [[نایبان امام]] {{ع}} را در حد کمال دارا بود. او [[نفس]] خویشتن را مواظبت می‌کرد؛ هواوهوس خود را کاملاً مهار کرده بود و هیچ‌گاه آن را بر رضای [[خدا]] ترجیح نمی‌داد بلکه اصلاً هواوهوسی نداشت. او خود را در [[خدا]] و مولایش [[امام زمان]] {{ع}} فانی کرده بود و خواسته‌ای جز خواسته و رضای آنان نداشت. کاملاً [[مطیع]] امر [[خدا]] و [[امام زمان]] {{ع}} بود و این شور و دل‌دادگی، او را از خود بی‌خود می‌نمود؛ به‌طوری که به جز رضای [[خدا]] و رضای او چیزی نمی‌دید و جز [[رضایت]] و خواست [[امام زمان]] {{ع}} که همان خواست و [[رضایت خداوند]] تعالی است خواسته‌ای نداشت. ازاین‌رو، از همه چیز خود در [[راه خدا]] و [[امام زمان]] {{ع}} گذشت و در عوض، [[خدای تعالی]] نیز به او [[عزت]] و [[کرامت]] بخشید. او ابرمردی [[شجاع]]، قهرمان، دانش‌مند، [[فقیه]]، [[مجاهد]]، عارف، [[زاهد]]، بلندهمت و بلندنظر، [[حاکم]] بر هوای نفسانی خویش، فانی در [[خدا]]، [[مطیع]] کامل [[امام زمان]] {{ع}} و... بود. ازاین‌رو، او به [[حق]] [[نایب]] [[امام زمان]] {{ع}} به شمار می‌رفت؛ [[نماینده]] و [[جانشین]] تام‌الاختیار آن [[حضرت]] در [[زمان غیبت کبرا]]. آن بزرگ‌وار، [[اسلام]] و [[شیعه]] و [[مکتب]] [[امام زمان]] {{ع}} را در [[جهان]] زنده کرد و ان شاء اللّه حکومتش، [[زمینه‌ساز]] [[حکومت]] [[امام زمان]] {{ع}} خواهد بود! همان‌گونه که آن بزرگ‌وار خود فرمودند: ان شاء اللّه این [[حکومت]] را به دست [[صاحب]] اصلی آن [[امام زمان]] {{ع}} بسپاریم.<ref>مؤسسه آینده روشن، مهدویت: پرسش‌ها و پاسخ‌ها، ۱ جلد، مؤسسه آینده روشن، پژوهشکده مهدویت - قم ایران، چاپ: ۲، ۱۳۸۸ ه.ش.</ref>»<ref>[[مهدویت پرسش‌ها و پاسخ‌ها (کتاب)|مهدویت پرسش‌ها و پاسخ‌ها]]، ص ۹۱.</ref>.