پرش به محتوا

ویژگی‌های عصر ظهور: تفاوت میان نسخه‌ها

جز
جایگزینی متن - 'آشکار' به 'آشکار'
جز (جایگزینی متن - 'آشکار' به 'آشکار')
خط ۱۶: خط ۱۶:
# '''[[برکات]] زمینی و آسمانی:''' از [[پیامبر اکرم]] {{صل}} [[روایت]] شده که فرمود: "آب‌ها در [[دولت]] او فراوان می‌شود و [[زمین]]، [[برکات]] خویش را چند برابر می‌کند"<ref>{{متن حدیث|تزيد المياه في دولته و تمدّ الأنهار و تضاعف الأرض أكلها}}؛ إحقاق الحق و إزهاق الباطل، ج۲۹، ص۴۶۰.</ref>. نیز [[پیامبر اکرم]] {{صل}} فرمود: "در روزگار [[حکومت]] [[مهدی]] {{ع}}[[آسمان]]، بارانش را، درخت میوه‌اش را، و [[زمین]] گیاهش را نثار می‌کند، و برای اهل [[زمین]] خود را می‌آراید"<ref>{{متن حدیث|تُعْطِي السَّمَاءُ قَطْرَهَا وَ الشَّجَرُ ثَمَرَهَا وَ الْأَرْضُ نَبَاتَهَا وَ تَتَزَيَّنُ لِأَهْلِهَا}}؛ بحارالأنوار، ج۵۳، ص۸۵.</ref>.
# '''[[برکات]] زمینی و آسمانی:''' از [[پیامبر اکرم]] {{صل}} [[روایت]] شده که فرمود: "آب‌ها در [[دولت]] او فراوان می‌شود و [[زمین]]، [[برکات]] خویش را چند برابر می‌کند"<ref>{{متن حدیث|تزيد المياه في دولته و تمدّ الأنهار و تضاعف الأرض أكلها}}؛ إحقاق الحق و إزهاق الباطل، ج۲۹، ص۴۶۰.</ref>. نیز [[پیامبر اکرم]] {{صل}} فرمود: "در روزگار [[حکومت]] [[مهدی]] {{ع}}[[آسمان]]، بارانش را، درخت میوه‌اش را، و [[زمین]] گیاهش را نثار می‌کند، و برای اهل [[زمین]] خود را می‌آراید"<ref>{{متن حدیث|تُعْطِي السَّمَاءُ قَطْرَهَا وَ الشَّجَرُ ثَمَرَهَا وَ الْأَرْضُ نَبَاتَهَا وَ تَتَزَيَّنُ لِأَهْلِهَا}}؛ بحارالأنوار، ج۵۳، ص۸۵.</ref>.
# '''[[فرهنگ]] و [[درک]] [[اجتماعی]]:''' [[امام باقر]] {{ع}} نیز، [[رشد]] عقلیِ [[بندگان خدا]] را - که با تصرّفِ [[تکوینی]]، در [[عصر ظهور]] به وقوع می‌پیوندد - نشان داده و می‌فرماید: "چون [[قائم]] ما [[قیام]] کند، [[خداوند]] [[دست]] رحمتش را بر سر [[بندگان]] گذارد. پس عقولشان را جمع کند و (تا [[پیروی]] [[هوس]] نکنند و با یک‌دیگر [[اختلاف]] نورزند) و در نتیجه، خِرَدشان کامل شود"<ref>{{متن حدیث|قَالَ إِذَا قَامَ قَائِمُنَا وَضَعَ يَدَهُ عَلَى رُءُوسِ الْعِبَادِ فَجَمَعَ بِهَا عُقُولَهُمْ وَ كَمَلَتْ بِهَا أَحْلَامَهُمْ‌}}؛ بحارالأنوار، ج۵۲، ص۳۲۸.</ref>.
# '''[[فرهنگ]] و [[درک]] [[اجتماعی]]:''' [[امام باقر]] {{ع}} نیز، [[رشد]] عقلیِ [[بندگان خدا]] را - که با تصرّفِ [[تکوینی]]، در [[عصر ظهور]] به وقوع می‌پیوندد - نشان داده و می‌فرماید: "چون [[قائم]] ما [[قیام]] کند، [[خداوند]] [[دست]] رحمتش را بر سر [[بندگان]] گذارد. پس عقولشان را جمع کند و (تا [[پیروی]] [[هوس]] نکنند و با یک‌دیگر [[اختلاف]] نورزند) و در نتیجه، خِرَدشان کامل شود"<ref>{{متن حدیث|قَالَ إِذَا قَامَ قَائِمُنَا وَضَعَ يَدَهُ عَلَى رُءُوسِ الْعِبَادِ فَجَمَعَ بِهَا عُقُولَهُمْ وَ كَمَلَتْ بِهَا أَحْلَامَهُمْ‌}}؛ بحارالأنوار، ج۵۲، ص۳۲۸.</ref>.
# '''[[ثروت]]:''' [[امام صادق]] {{ع}} در توصیف [[جامعه پس از ظهور]] [[حضرت حجت]] {{ع}} می‌فرماید: "هنگامی‌ که [[قائم]] {{ع}} ما [[ظهور]] فرماید [[زمین]] از [[نور]] پروردگارش منور گردد، چنانچه [[مردم]] از روشنی [[خورشید]] بی‌نیاز گردند و [[تاریکی]] نابود شود و در [[سلطنت]] آن [[حضرت]] مردی آن‌قدر [[عمر]] کند که هزار [[فرزند]] پسر پی‌درپی از او پدید آید که در میان فرزندانش دختری متولد نشده باشد و گنج‌های نهانی [[زمین]] [[آشکار]] گردند و [[مردم]] آنها را به چشم خود بینند و در آن روزگار به‌قدری [[مردم]] بی‌نیاز شوند که اگر کسی بگردد تا شخصی را به دست آورد که به او کمک نماید یا [[زکات]] بدهد به مقصود نمی‌رسد و [[مردم]] بر اثر نعمتی که [[خدا]] به آنها ارزانی داشته از همه چیز بی‌نیازند"<ref>{{متن حدیث|إِنَّ قَائِمَنَا إِذَا قَامَ أَشْرَقَتِ الْأَرْضُ بِنُورِ رَبِّها وَ اسْتَغْنَى الْعِبَادُ عَنْ ضَوْءِ الشَّمْسِ وَ ذَهَبَتِ الظُّلْمَةُ وَ يُعَمَّرُ الرَّجُلُ فِي مُلْكِهِ حَتَّى يُولَدَ لَهُ أَلْفُ ذَكَرٍ لَا يُولَدُ فِيهِمْ أُنْثَى وَ تُظْهِرُ الْأَرْضُ كُنُوزَهَا حَتَّى يَرَاهَا النَّاسُ عَلَى وَجْهِهَا وَ يَطْلُبُ الرَّجُلُ مِنْكُمْ مَنْ يَصِلُهُ بِمَالِهِ وَ يَأْخُذُ مِنْهُ زَكَاتَهُ فَلَا يَجِدُ أَحَداً يَقْبَلُ مِنْهُ ذَلِكَ اسْتَغْنَى النَّاسُ بِمَا رَزَقَهُمُ اللَّهُ مِنْ فَضْلِهِ}}؛ الارشاد، ج۲، ص۳۸۱.</ref>.
# '''[[ثروت]]:''' [[امام صادق]] {{ع}} در توصیف [[جامعه پس از ظهور]] [[حضرت حجت]] {{ع}} می‌فرماید: "هنگامی‌ که [[قائم]] {{ع}} ما [[ظهور]] فرماید [[زمین]] از [[نور]] پروردگارش منور گردد، چنانچه [[مردم]] از روشنی [[خورشید]] بی‌نیاز گردند و [[تاریکی]] نابود شود و در [[سلطنت]] آن [[حضرت]] مردی آن‌قدر [[عمر]] کند که هزار [[فرزند]] پسر پی‌درپی از او پدید آید که در میان فرزندانش دختری متولد نشده باشد و گنج‌های نهانی [[زمین]] آشکار گردند و [[مردم]] آنها را به چشم خود بینند و در آن روزگار به‌قدری [[مردم]] بی‌نیاز شوند که اگر کسی بگردد تا شخصی را به دست آورد که به او کمک نماید یا [[زکات]] بدهد به مقصود نمی‌رسد و [[مردم]] بر اثر نعمتی که [[خدا]] به آنها ارزانی داشته از همه چیز بی‌نیازند"<ref>{{متن حدیث|إِنَّ قَائِمَنَا إِذَا قَامَ أَشْرَقَتِ الْأَرْضُ بِنُورِ رَبِّها وَ اسْتَغْنَى الْعِبَادُ عَنْ ضَوْءِ الشَّمْسِ وَ ذَهَبَتِ الظُّلْمَةُ وَ يُعَمَّرُ الرَّجُلُ فِي مُلْكِهِ حَتَّى يُولَدَ لَهُ أَلْفُ ذَكَرٍ لَا يُولَدُ فِيهِمْ أُنْثَى وَ تُظْهِرُ الْأَرْضُ كُنُوزَهَا حَتَّى يَرَاهَا النَّاسُ عَلَى وَجْهِهَا وَ يَطْلُبُ الرَّجُلُ مِنْكُمْ مَنْ يَصِلُهُ بِمَالِهِ وَ يَأْخُذُ مِنْهُ زَكَاتَهُ فَلَا يَجِدُ أَحَداً يَقْبَلُ مِنْهُ ذَلِكَ اسْتَغْنَى النَّاسُ بِمَا رَزَقَهُمُ اللَّهُ مِنْ فَضْلِهِ}}؛ الارشاد، ج۲، ص۳۸۱.</ref>.
# '''[[عمران]] و آبادی:''' [[امام باقر]] {{ع}} فرمود: "[[خداوند]] [[قائم]] {{ع}} را با [[رعب]]، [[نصرت]] داده و با [[نصرت]]، [[تأیید]] کرده است. [[زمین]] زیر پای او [[نور]] دیده می‌شود، و گنج‌ها (و معادن) خود را برای او [[آشکار]] می‌سازد. سلطنتش [[شرف]] و [[غرب]] عالم را فرا می‌گیرد و [[خداوند]] به [[وسیله]] او، [[دین]] خود را بر همه ی مسلک‌ها و [[ادیان]] [[باطل]] غالب گرداند، هر چند [[مشرکان]] نخواهند ویرانه‌ای در روی [[زمین]] نمی‌ماند، مگر اینکه آن را آباد می‌سازد. [[عیسی]] [[روح الله]] {{ع}} نازل می‌شود و پشت سر او [[نماز]] می‌گزارد<ref>{{متن حدیث|الْقَائِمُ مَنْصُورٌ بِالرُّعْبِ مُؤَيَّدٌ بِالنَّصْرِ تُطْوَى لَهُ الْأَرْضُ وَ تَظْهَرُ لَهُ الْكُنُوزُ وَ يَبْلُغُ سُلْطَانُهُ الْمَشْرِقَ وَ الْمَغْرِبَ وَ يُظْهِرُ اللَّهُ عَزَّ وَ جَلَّ بِهِ دِينَهُ وَ لَوْ كَرِهَ الْمُشْرِكُونَ فَلَا يَبْقَى فِي الْأَرْضِ خَرَابٌ إِلَّا عُمِرَ وَ يَنْزِلُ رُوحُ اللَّهِ عِيسَى ابْنُ مَرْيَمَ {{ع}} فَيُصَلِّي خَلْفَهُ}}؛ بحارالأنوار، ج۵۲، ص۱۹۱.</ref>.
# '''[[عمران]] و آبادی:''' [[امام باقر]] {{ع}} فرمود: "[[خداوند]] [[قائم]] {{ع}} را با [[رعب]]، [[نصرت]] داده و با [[نصرت]]، [[تأیید]] کرده است. [[زمین]] زیر پای او [[نور]] دیده می‌شود، و گنج‌ها (و معادن) خود را برای او آشکار می‌سازد. سلطنتش [[شرف]] و [[غرب]] عالم را فرا می‌گیرد و [[خداوند]] به [[وسیله]] او، [[دین]] خود را بر همه ی مسلک‌ها و [[ادیان]] [[باطل]] غالب گرداند، هر چند [[مشرکان]] نخواهند ویرانه‌ای در روی [[زمین]] نمی‌ماند، مگر اینکه آن را آباد می‌سازد. [[عیسی]] [[روح الله]] {{ع}} نازل می‌شود و پشت سر او [[نماز]] می‌گزارد<ref>{{متن حدیث|الْقَائِمُ مَنْصُورٌ بِالرُّعْبِ مُؤَيَّدٌ بِالنَّصْرِ تُطْوَى لَهُ الْأَرْضُ وَ تَظْهَرُ لَهُ الْكُنُوزُ وَ يَبْلُغُ سُلْطَانُهُ الْمَشْرِقَ وَ الْمَغْرِبَ وَ يُظْهِرُ اللَّهُ عَزَّ وَ جَلَّ بِهِ دِينَهُ وَ لَوْ كَرِهَ الْمُشْرِكُونَ فَلَا يَبْقَى فِي الْأَرْضِ خَرَابٌ إِلَّا عُمِرَ وَ يَنْزِلُ رُوحُ اللَّهِ عِيسَى ابْنُ مَرْيَمَ {{ع}} فَيُصَلِّي خَلْفَهُ}}؛ بحارالأنوار، ج۵۲، ص۱۹۱.</ref>.
# '''[[سلامتی]]:''' [[امام سجاد]] {{ع}} می‌فرماید: "هنگامی‌ که [[قائم]] ما [[قیام]] کند، [[خدای عزوجل]] از [[شیعه]] ما آفت را می‌زداید و دل‌هایشان را همچون [[پاره‌های آهن]] کند و نیروی هر یک مرد از آنان را به اندازه نیروی [[چهل]] مرد قرار دهد و [[فرمانروایان]] و بزرگان روی [[زمین]] خواهند بود<ref>{{متن حدیث|إِذَا قَامَ قَائِمُنَا أَذْهَبَ اللَّهُ عَزَّ وَ جَلَّ عَنْ شِيعَتِنَا الْعَاهَةَ وَ جَعَلَ قُلُوبَهُمْ كَزُبَرِ الْحَدِيدِ وَ جَعَلَ قُوَّةَ الرَّجُلِ مِنْهُمْ قُوَّةَ أَرْبَعِينَ رَجُلًا وَ يَكُونُونَ حُكَّامَ الْأَرْضِ وَ سَنَامَهَا}}؛ بحارالأنوار، ج۵۲، ص۳۱۷.</ref><ref>[[مهدی مقامی|مقامی، مهدی]]، [[درسنامه امام‌شناسی (کتاب)|درسنامه امام‌شناسی]]، ص:۲۳۶-۲۴۰.</ref>.
# '''[[سلامتی]]:''' [[امام سجاد]] {{ع}} می‌فرماید: "هنگامی‌ که [[قائم]] ما [[قیام]] کند، [[خدای عزوجل]] از [[شیعه]] ما آفت را می‌زداید و دل‌هایشان را همچون [[پاره‌های آهن]] کند و نیروی هر یک مرد از آنان را به اندازه نیروی [[چهل]] مرد قرار دهد و [[فرمانروایان]] و بزرگان روی [[زمین]] خواهند بود<ref>{{متن حدیث|إِذَا قَامَ قَائِمُنَا أَذْهَبَ اللَّهُ عَزَّ وَ جَلَّ عَنْ شِيعَتِنَا الْعَاهَةَ وَ جَعَلَ قُلُوبَهُمْ كَزُبَرِ الْحَدِيدِ وَ جَعَلَ قُوَّةَ الرَّجُلِ مِنْهُمْ قُوَّةَ أَرْبَعِينَ رَجُلًا وَ يَكُونُونَ حُكَّامَ الْأَرْضِ وَ سَنَامَهَا}}؛ بحارالأنوار، ج۵۲، ص۳۱۷.</ref><ref>[[مهدی مقامی|مقامی، مهدی]]، [[درسنامه امام‌شناسی (کتاب)|درسنامه امام‌شناسی]]، ص:۲۳۶-۲۴۰.</ref>.


۲۱۸٬۲۱۰

ویرایش