سینا: تفاوت میان نسخه‌ها
←منابع
(←منابع) |
|||
| خط ۳۰: | خط ۳۰: | ||
==جغرافیای شبه جزیره سینا== | ==جغرافیای شبه جزیره سینا== | ||
اما در مورد شبه جزیره سینا، که کوه مورد بحث، در آن واقع شده است: [[محیی الدین]] [[درویش]] می‌نویسد: «سینا، شبه جزیره است؛ محدود از شمال به دریای مدیترانه. از [[غرب]] به کانال سوئز و خلیج سوئز، از [[شرق]] به [[فلسطین]] و [[خلیج عقبه]] و از جنوب، منتهی است به رأس محمد، در دریای سرخ و سینا کوهی است؛ واقع بر جنوب شبه جزیره سینا»<ref>اعراب القران الکریم، ص۵۰۲۶.</ref> و<ref>بهاءالدین، خرمشاهی، دانشنامه قرآن و قرآن‌پژوهی، ج۲، ص۱۲۸۴.</ref>.<ref>[[محمد حسن عرب|عرب، محمد حسن]]، [[دانشنامه اماکن جغرافیایی قرآن مجید (کتاب)|دانشنامه اماکن جغرافیایی قرآن مجید]]، ص ۳۲۳.</ref> | اما در مورد شبه جزیره سینا، که کوه مورد بحث، در آن واقع شده است: [[محیی الدین]] [[درویش]] می‌نویسد: «سینا، شبه جزیره است؛ محدود از شمال به دریای مدیترانه. از [[غرب]] به کانال سوئز و خلیج سوئز، از [[شرق]] به [[فلسطین]] و [[خلیج عقبه]] و از جنوب، منتهی است به رأس محمد، در دریای سرخ و سینا کوهی است؛ واقع بر جنوب شبه جزیره سینا»<ref>اعراب القران الکریم، ص۵۰۲۶.</ref> و<ref>بهاءالدین، خرمشاهی، دانشنامه قرآن و قرآن‌پژوهی، ج۲، ص۱۲۸۴.</ref>.<ref>[[محمد حسن عرب|عرب، محمد حسن]]، [[دانشنامه اماکن جغرافیایی قرآن مجید (کتاب)|دانشنامه اماکن جغرافیایی قرآن مجید]]، ص ۳۲۳.</ref> | ||
===وادی مقدس سینا=== | |||
{{اصلی|وادی مقدس}} | |||
«وادی مقدس» مذکور در [[قرآن کریم]] همان طور سیناست. «ابوالفتح می‌نویسد: آن [[کوه]] است که [[موسی]]{{ع}} با خدای [[مناجات]] کرد و آن کوهی است میان [[مصر]] و [[ایله]]... در [[دایرة المعارف]] [[فارسی]] آمده است: [[طور سینا]]، یا طور، یا [[کوه سینا]] کوه معروفی در قسمت جنوبی شبه شا [[جزیره سینا]] که امروزه [[جبل موسی]] خوانده می‌شود... برخی نویسندگان می‌نویسند: سینا شبه جزیره‌ای است محدود از شمال به دریای [[مدیترانه]]، از [[غرب]] به کانال سوئز و خلیج سوئز، از [[شرق]] به [[فلسطین]] و [[خلیج عقبه]]»<ref>محی الدین درویشی، دانشنامه قرآن و قرآن‌پژوهی، ج۲، ص۱۲۸۴.</ref>. | |||
این [[سرزمین مقدس]] خوانده شده چون محل حضور و مناجات به درگاه او شده است. «این نام و این توصیف دلیل بر این است که چرا به موسی دستور داد کفشش را بکند منظور [[احترام]] آن [[سرزمین]] بوده تا با [[کفش]] لگد نشود و اگر کندن کفش را مرتفع بر جمله {{متن قرآن|إِنِّي أَنَا رَبُّكَ}}<ref>«بی‌گمان این منم پروردگار تو، پای‌پوش‌های خویش را درآور که تو در سرزمین مقدس «طوی» یی» سوره طه، آیه ۱۲.</ref> کرده دلیل بر این است که [[تقدیس]] و احترام [[وادی]] به خاطر این بوده که خطیره [[قرب به خدا]] و محل حضور و مناجات به درگاه اوست»<ref>تفسیر المیزان، ج۱۴، ص۲۰۹.</ref>.<ref>[[محرم فرزانه|فرزانه، محرم]]، [[اماکن جغرافیایی در قرآن (کتاب)|اماکن جغرافیایی در قرآن]]، ص ۸۰۹.</ref> | |||
== منابع == | == منابع == | ||