تضرع در قرآن: تفاوت میان نسخه‌ها
جز
جایگزینی متن - 'خدای متعالی' به 'خدای متعال'
جز (جایگزینی متن - '\=\=\sپانویس\s\=\=↵\{\{پانویس\}\}\n\n\[\[رده\:(.*)در\sقرآن\]\]' به '== پانویس == {{پانویس}}') |
جز (جایگزینی متن - 'خدای متعالی' به 'خدای متعال') |
||
| خط ۱۰: | خط ۱۰: | ||
[[تضرع]] مصدر باب تفعل از ریشه «ض‌ـ‌ر‌ـ‌ع» مشتق و در لغت، به معنای میل کردن به سوی چیزی از روی [[ذلت]] و نزدیک شدن به آن،<ref>لسان العرب، ج۸، ص۵۳؛ المنجد، ص۴۵۰، «ضرع»؛ مجمع‌البیان، ج۴، ص۶۶۰.</ref> و اظهار [[خواری]] و [[زبونی]] [[انسان]] <ref>مفردات، ص۵۰۶؛ لسان العرب، ج۸، ص۵۳، «ضرع».</ref> آمده است. | [[تضرع]] مصدر باب تفعل از ریشه «ض‌ـ‌ر‌ـ‌ع» مشتق و در لغت، به معنای میل کردن به سوی چیزی از روی [[ذلت]] و نزدیک شدن به آن،<ref>لسان العرب، ج۸، ص۵۳؛ المنجد، ص۴۵۰، «ضرع»؛ مجمع‌البیان، ج۴، ص۶۶۰.</ref> و اظهار [[خواری]] و [[زبونی]] [[انسان]] <ref>مفردات، ص۵۰۶؛ لسان العرب، ج۸، ص۵۳، «ضرع».</ref> آمده است. | ||
تضرع در اصطلاح به معنای اظهار زبونی نفس در برابر خدای | تضرع در اصطلاح به معنای اظهار زبونی نفس در برابر [[خدای متعال]] هنگام درخواست [[حاجت]] <ref>التحقیق، ج۷، ص۲۸ ـ ۲۹، «ضرع».</ref> و ابراز ذلت در پیشگاه وی برای رفع گرفتاریها <ref>المیزان، ج۷، ص۸۹.</ref> دانسته شده است. برخی نیز آن را به معنای [[زاری]] کردن دانسته‌اند.<ref> کشف‌الاسرار، ج۸، ص۳۴۱.</ref> | ||
تضرع در [[علوم]] مختلف و به مناسبت‌های گوناگون، مورد توجه قرار گرفته است؛ در [[فقه]] به مناسبت [[نماز]] استسقاء،<ref> الحدائق، ج۱۰، ص۴۹۱؛ جواهرالکلام، ج۱۲، ص۱۴۸.</ref> نماز [[کسوف]]<ref>حواشی الشروانی، ج۳، ص۶۵.</ref> و [[اعمال]] [[عرفات]]،<ref>المبسوط، ج۱، ص۱۶۶؛ الفقه علی المذاهب الاربعه، ج۱، ص۶۶۳.</ref> در [[اخلاق]] ذیل مباحث [[دعا]] <ref>احیاء علوم الدین، ج۱، ص۱۶۵؛ المحجة البیضاء، ج۲، ص۲۹۳.</ref> و [[توبه]]<ref>جامع السعادات، ج۱، ص۷۰ ـ ۷۲.</ref> و در [[عرفان]] به مناسبت تبیین ویژگی‌های مردان‌الهی.<ref>الفتوحات المکیه، ج۴، ص۲۱۳.</ref> | تضرع در [[علوم]] مختلف و به مناسبت‌های گوناگون، مورد توجه قرار گرفته است؛ در [[فقه]] به مناسبت [[نماز]] استسقاء،<ref> الحدائق، ج۱۰، ص۴۹۱؛ جواهرالکلام، ج۱۲، ص۱۴۸.</ref> نماز [[کسوف]]<ref>حواشی الشروانی، ج۳، ص۶۵.</ref> و [[اعمال]] [[عرفات]]،<ref>المبسوط، ج۱، ص۱۶۶؛ الفقه علی المذاهب الاربعه، ج۱، ص۶۶۳.</ref> در [[اخلاق]] ذیل مباحث [[دعا]] <ref>احیاء علوم الدین، ج۱، ص۱۶۵؛ المحجة البیضاء، ج۲، ص۲۹۳.</ref> و [[توبه]]<ref>جامع السعادات، ج۱، ص۷۰ ـ ۷۲.</ref> و در [[عرفان]] به مناسبت تبیین ویژگی‌های مردان‌الهی.<ref>الفتوحات المکیه، ج۴، ص۲۱۳.</ref> | ||