زهد در معارف و سیره نبوی: تفاوت میان نسخه‌ها

این تعریف از زهد، همان است که در [[تفسیر آیه]] ۲۳ [[سوره حدید]] بیان شد. در آن [[آیه]]، زهد به معنای بی‌اعتنا بودن [[انسان]] به آمد و رفت [[ثروت]] و [[مقام]] و [[امید]] بستن به خدای متعالی است.

روشن‌ترین نمود زهد، [[ساده‌زیستی]] در خوراک و پوشاک است. از آنجا که رفتارهای انسان با احوال درونی‌اش ارتباط دارد، اگر کسی در ظاهر، خود را به زهد وادارد و در خوراک و پوشاک به سادگی روی آورد، این کار در [[دل]] او نیز اثر می‌گذارد و به تدریج، حالت زهد و بی‌علاقگی به دنیا در وی ایجاد می‌شود. خدای متعالی در [[حدیثی قدسی]] به رسول خدا {{صل}} فرمود: «ای احمد! اگر [[دوست]] داری پرهیزکار‌ترین [[مردم]] باشی، به دنیا زهد بورز و طالب [[آخرت]] باش». پیامبر عرض کرد: «خدایا! چگونه دنیا خواه نباشم و آخرت‌جو باشم؟» [[خداوند]] فرمود: «[[غذا]] و نوشیدنی و لباسی ساده از دنیا برگیر و برای فردا [[ذخیره]] مکن»<ref>بحارالانوار، ج۷۴، ص۲۱؛ مستدرک الوسائل، ج۱۲، ص۴۸.</ref>.<ref>[[امین عظیمی|عظیمی، امین]]، [[زهد از دیدگاه پیامبر اعظم (کتاب)|زهد از دیدگاه پیامبر اعظم]] ص ۳۷.</ref>.

‌مقام معنوی عیسی {{ع}} که از [[پیامبران اولوالعزم]] است، بر هیچ‌کس پوشیده نیست و [[تشبیه]] ابوذر به عیسی {{ع}}، دلیلی بر والایی [[مقام]] این [[صحابی بزرگ رسول خدا]] {{صل}} است. افرادی مانند ابوذر و سلمان با [[تربیت]] در [[مکتب]] پیامبر خدا و حضرت علی {{ع}} به چنین مراتب والایی دست یافتند. رسول اکرم {{صل}} به منظور تربیت زاهدانه ابوذر، سفارش‌های [[ارزشمندی]] به وی کرده است، از جمله می‌فرماید: «ای [[اباذر]]! دنیا [[دل‌ها]] و بدن‌ها را به خود سرگرم می‌کند و خدای متعالی از حلال‌هایی که به ما داده است، خواهد پرسید.... ای [[اباذر]]! من از خدای متعالی خواسته‌ام [[دوست‌داران]] مرا به حد [[کفاف]] روزی دهد و به دشمنانم [[مال]] و فرزند بسیار ببخشد».<ref>{{متن حدیث|يَا أَبَا ذَرٍّ إِنَّ الدُّنْيَا مَشْغَلَةٌ لِلْقُلُوبِ وَ الْأَبْدَانِ وَ إِنَّ اللَّهَ تَبَارَكَ وَ تَعَالَى سَائِلُنَا عَمَّا نَعَّمَنَا فِي حَلَالِهِ... يَا أَبَا ذَرٍّ إِنِّي قَدْ دَعَوْتُ اللَّهَ جَلَّ ثَنَاؤُهُ أَنْ يَجْعَلَ رِزْقَ مَنْ يُحِبُّنِي الْكَفَافَ وَ أَنْ يُعْطِيَ مَنْ يُبْغِضُنِي كَثْرَةَ الْمَالِ وَ الْوَلَدِ}}؛ بحار الانوار، ج۷۴، ص۸۲.</ref>.<ref>[[امین عظیمی|عظیمی، امین]]، [[زهد از دیدگاه پیامبر اعظم (کتاب)|زهد از دیدگاه پیامبر اعظم]] ص ۵۵.</ref>.