پرش به محتوا

اثبات ولایت خاصه پیامبر خاتم: تفاوت میان نسخه‌ها

جز
جایگزینی متن - 'منتها' به 'لکن'
جز (جایگزینی متن - 'منتها' به 'لکن')
 
خط ۷: خط ۷:
* [[خدای متعال]] می‌فرماید: {{متن قرآن|النَّبِيُّ أَوْلَى بِالْمُؤْمِنِينَ مِنْ أَنْفُسِهِمْ}}<ref>«پیامبر بر مؤمنان از خودشان سزاوارتر است» سوره احزاب، آیه ۶.</ref>. این دقیقاً معنای ولایت است، یعنی سزاوارتر بودن نسبت به دیگری در [[تصمیم‌گیری]] برای او. [[مهدی حایری یزدی]] در [[نقد]] دلالت این آیه بر [[حاکمیت سیاسی]] [[پیامبر اعظم]] {{صل}} می‌نویسد: {{متن قرآن|أَوْلَى}} صیغه افعل [[تفضیل]] است و در صورت [[تزاحم]] میان [[اولویت]] خود [[مردم]] بر صغار و مجانین مسلماً [[پیامبر اکرم]] {{صل}} اولویت دارد. بعلاوه {{متن قرآن|النَّبِيُّ أَوْلَى بِالْمُؤْمِنِينَ مِنْ أَنْفُسِهِمْ}} نه {{عربی|عَلَى أَنْفُسِهِمْ}} مگر هنگام [[جهاد]]<ref>مهدی حایری یزدی، «نقدی بر سیری در مبانی ولایت فقیه»، مجله حکومت اسلامی، ش۲، ص۲۲۵.</ref>.
* [[خدای متعال]] می‌فرماید: {{متن قرآن|النَّبِيُّ أَوْلَى بِالْمُؤْمِنِينَ مِنْ أَنْفُسِهِمْ}}<ref>«پیامبر بر مؤمنان از خودشان سزاوارتر است» سوره احزاب، آیه ۶.</ref>. این دقیقاً معنای ولایت است، یعنی سزاوارتر بودن نسبت به دیگری در [[تصمیم‌گیری]] برای او. [[مهدی حایری یزدی]] در [[نقد]] دلالت این آیه بر [[حاکمیت سیاسی]] [[پیامبر اعظم]] {{صل}} می‌نویسد: {{متن قرآن|أَوْلَى}} صیغه افعل [[تفضیل]] است و در صورت [[تزاحم]] میان [[اولویت]] خود [[مردم]] بر صغار و مجانین مسلماً [[پیامبر اکرم]] {{صل}} اولویت دارد. بعلاوه {{متن قرآن|النَّبِيُّ أَوْلَى بِالْمُؤْمِنِينَ مِنْ أَنْفُسِهِمْ}} نه {{عربی|عَلَى أَنْفُسِهِمْ}} مگر هنگام [[جهاد]]<ref>مهدی حایری یزدی، «نقدی بر سیری در مبانی ولایت فقیه»، مجله حکومت اسلامی، ش۲، ص۲۲۵.</ref>.


وی همچنین می‌نویسد: بعلاوه {{متن قرآن|النَّبِيُّ أَوْلَى بِالْمُؤْمِنِينَ مِنْ أَنْفُسِهِمْ}} معنای صریح آن است که [[نبی اکرم]] {{صل}} اولویت بر دیگر [[اولیا]] دارد. چون {{متن قرآن|أَوْلَى}} صیغه افعل التفضیل است و خود معنای اولویت پیامبر اکرم {{صل}} این است که بر دیگر [[مؤمنان]] نیز [[ولایت]] دارند، منتها در هنگام تزاحم بین [[ولایت پیامبر]] و سایرین، نبی اکرم {{صل}} اولی بر دیگران است و جایی که محل تزاحم میان ولایت نبی اکرم {{صل}} و دیگران است، جز ولایت بر صغار و مجانین نیست<ref>مهدی حایری یزدی، «نقدی بر سیری در مبانی ولایت فقیه»، مجله حکومت اسلامی، ش۲، ص۲۳۱.</ref>.
وی همچنین می‌نویسد: بعلاوه {{متن قرآن|النَّبِيُّ أَوْلَى بِالْمُؤْمِنِينَ مِنْ أَنْفُسِهِمْ}} معنای صریح آن است که [[نبی اکرم]] {{صل}} اولویت بر دیگر [[اولیا]] دارد. چون {{متن قرآن|أَوْلَى}} صیغه افعل التفضیل است و خود معنای اولویت پیامبر اکرم {{صل}} این است که بر دیگر [[مؤمنان]] نیز [[ولایت]] دارند، لکن در هنگام تزاحم بین [[ولایت پیامبر]] و سایرین، نبی اکرم {{صل}} اولی بر دیگران است و جایی که محل تزاحم میان ولایت نبی اکرم {{صل}} و دیگران است، جز ولایت بر صغار و مجانین نیست<ref>مهدی حایری یزدی، «نقدی بر سیری در مبانی ولایت فقیه»، مجله حکومت اسلامی، ش۲، ص۲۳۱.</ref>.


[[حائری]] در این بیان دچار اشکالاتی است، از جمله:
[[حائری]] در این بیان دچار اشکالاتی است، از جمله:
۲۱۸٬۱۴۸

ویرایش