سرزمین مقدس در قرآن: تفاوت میان نسخه‌ها

سابقه این سرزمین به پیش از [[هجرت]] [[ابراهیم]] به آن باز می‌گردد و از دیرباز به سرزمین کنعانیان معروف بوده است. <ref>قاموس الکتاب المقدس، ص‌۷۸۹.</ref> برخی نیز از نگاه اسطوره‌ای، سابقه آن را به آغاز [[ظهور]] [[بشر]] در زمین بازگردانده‌اند. <ref>الانس الجلیل، ج‌۱، ص‌۷‌ـ‌۸‌. </ref> [[اورشلیم]] در نقش نمادی از تمام آن [[سرزمین مقدّس]]، از مهم‌ترین مناطق آن به‌شمار می‌رود که نخستین اثر باستانی آن به قرن‌۱۹ و سپس ۱۴ قبل از میلاد باز‌ می‌گردد. <ref> قاموس الکتاب المقدس، «اورشلیم»؛ معجم‌اللاهوت الکتابی، ص‌۱۲۴.</ref> این [[شهر]] در کتاب مقدّس، به نام‌های یبوس،<ref> کتاب مقدّس، داوران ۱۹: ۱۰‌ـ‌۱۱.</ref> اریئیل،<ref> کتاب مقدّس، اشعیا ۲۹: ۱.</ref>[[شهر]] [[نیکی]] و [[عدالت]] و [[امان]]،<ref> کتاب مقدّس، اشعیا ۱: ۲۶.</ref> شهر [[پاکی]]،<ref> کتاب مقدّس، اشعیا ۴۸: ۲.</ref> شهر مقدّس،<ref> کتاب مقدّس، متی ۴: ۵.</ref> عروس [[خداوند]]،<ref> کتاب مقدّس، اشعیا ۶۲: ۴.</ref> سرزمین مقدّس،<ref> کتاب مقدّس، زکریا ۲: ۱۲.</ref> [[ارض]] [[موعود]]،<ref> کتاب مقدّس، عبرانیان ۱۱: ۹.</ref> و [[سرزمین]] [[اسرائیل]] <ref> کتاب مقدّس، سموئیل دوم ۱: ۱۳.</ref> یاد‌‌ده است. بیت‌المقدّس، در طول [[تاریخ]]، ساکنان گوناگونی را به خود دیده است؛ کنعانیان، حثّیان، یبوسیان، اموریان <ref> التحریر والتنویر، ج۶، ص‌۱۶۳.</ref> [[عبرانیان]] ([[یهود]]) و سرانجام [[عرب‌ها]] هریک در دوره‌ای به آن روی‌آورده‌اند.

افزون بر آن در دوره حضور یهودیان نیز نزاع‌های [[مستمری]] میان ایشان و اقوام بومی آن سرزمین گزارش شده است. <ref>مقارنة الادیان، ج‌۱، ص‌۷۰‌ـ‌۸۶‌؛ الموسوعة الفلسطینیه، «قدس» ج‌۳، ص‌۵۱۰‌ـ‌۵۱۱.</ref> نزاع‌های مستمر مذهبی بر سر این [[سرزمین]]، بیش‌تر میان [[یهودیان]] و [[مسیحیان]] در یک دوره، و مسیحیان و [[مسلمانان]] در دوره دیگر (طیّ کشورگشایی‌های [[اسلامی]] و سپس [[جنگ‌های صلیبی]]) جریان داشته و هیچ گاه جز در عصر حاضر، نزاعی میان مسلمانان و یهودیان بر سر [[حاکمیّت]] این سرزمین وجود نداشته است. <ref> EncycLopedia of IsLam,ALkuds. </ref> در این میان، انگیزه‌های صرفاً [[سیاسی]] ـ [[استعماری]] و غیر مذهبی از سوی گروهی از یهودیان افراطی به‌طور مشهود به چشم می‌خورد که یهودیان مذهبی بسیاری با آن [[مخالفت]] کرده‌اند. وعده‌ها و به‌طور کلّی [[پیام]] کتاب [[مقدّس]] از نگاه بسیاری از متألّهان [[یهود]] درباره [[آرمان]] [[اخلاقی]] و [[سنّت]] [[معنوی]] [[پیامبران بنی‌اسرائیل]] و نه اندیشه‌ای صرفاً نژادپرستانه و [[ملّت]] محور بوده و به [[ضرورت]] [[اتّحاد]] [[مردم]] یهود با خدای پیامبرانشان اشاره دارد. تقدّس این سرزمین از نگاه [[پیامبران]] یهود، نه از [[خاک]] و نژاد آن، بلکه از [[وحدت]] مردم آن با [[خداوند]] نشأت می‌گیرد که [[مالکیّت الهی]] بر آن نیز [[تابعی]] از این اصل است. [[احساس]] [[تعارض]] جدّی میان سنّت معنوی پیامبران یهود با تشکیل دولتی سیاسی در [[فلسطین]] که مستلزم [[جنگ]] و [[خون‌ریزی]] و [[اختلاف]] [[ادیان]] و [[مذاهب]] [[توحیدی]] است، از سوی بسیاری از شخصیّت‌های مذهبی، سیاسی و [[علمی]] یهود چون مارتین بوبر، به [[صراحت]] ابراز شده و همچنان از سوی برخی محافل مذهبی یهود دنبال‌می‌شود. <ref> تاریخ یک ارتداد، ص‌۱۳‌ـ‌۷۰.</ref> تقدّس این سرزمین نزد [[پیروان]] هر یک از سه [[دین]] ابراهیمی معتبر است. <ref> الموسوعة الفلسطینیه «قدس»، ج‌۳، ص‌۵۱۰؛Britanica, jerusalem</ref> آثار و بناهای مذهبی فراوانی در این سرزمین برای هر یک از پیروان این سه دین وجود دارد که دیوار [[ندبه]] برای یهودیان، کلیسای [[قیامت]] برای مسیحیان و [[مسجدالاقصی]] برای مسلمانان از اهمّ آنها بوده و تداعی‌گر خاطره‌های مذهبی هر یک از آن دیانت‌ها هستند. <ref>مؤلفات جرجی زیدان، ج‌۱۹، ص‌۴۷۴‌ـ‌۵۰۸؛ الموسوعة الفلسطینیه «قدس»، ج‌۳، ص‌۵۱۱.</ref>