انحرافات پس از رحلت پیامبر خاتم: تفاوت میان نسخه‌ها
جز
جایگزینی متن - 'ولیکن' به 'لکن'
HeydariBot (بحث | مشارکتها) |
جز (جایگزینی متن - 'ولیکن' به 'لکن') |
||
| خط ۶: | خط ۶: | ||
* واضح است که تفاوت میان روش [[رسول الله]] {{صل}} و روش [[شیخین]] از این جهت بود که آنان با [[اجتهاد]] و نظر خود و بر حسب [[صلاح]] وقت، در [[اجرای احکام]] [[خدا]] و [[سیرت]] [[رسول الله]] دخل و تصرّفاتی داشتند و این تصرّفات تنها منحصر به [[سیره عملی]] و طرز [[اداره امور]] مملکتی [[نبیّ]] اکرم نبود، بلکه به متن [[احکام]] و [[قوانین]] [[دینی]] نیز سرایت کرده بود. اکنون به عنوان نمونه به مواردی از میان صدها مورد اشاره می‌شود<ref>[[رضا محمدی|محمدی، رضا]]، [[امام‌شناسی ۵ (کتاب)|امام‌شناسی]]، ص:۱۲۱-۱۲۲.</ref>. | * واضح است که تفاوت میان روش [[رسول الله]] {{صل}} و روش [[شیخین]] از این جهت بود که آنان با [[اجتهاد]] و نظر خود و بر حسب [[صلاح]] وقت، در [[اجرای احکام]] [[خدا]] و [[سیرت]] [[رسول الله]] دخل و تصرّفاتی داشتند و این تصرّفات تنها منحصر به [[سیره عملی]] و طرز [[اداره امور]] مملکتی [[نبیّ]] اکرم نبود، بلکه به متن [[احکام]] و [[قوانین]] [[دینی]] نیز سرایت کرده بود. اکنون به عنوان نمونه به مواردی از میان صدها مورد اشاره می‌شود<ref>[[رضا محمدی|محمدی، رضا]]، [[امام‌شناسی ۵ (کتاب)|امام‌شناسی]]، ص:۱۲۱-۱۲۲.</ref>. | ||
== [[تخلف]] از [[دستورات]] [[پیامبر]] {{صل}} == | == [[تخلف]] از [[دستورات]] [[پیامبر]] {{صل}} == | ||
* نادیده گرفتن امر [[پیامبر]] {{صل}} و ایستادن در مقابل نظرات [[حضرت]] از دوران حیاتش شروع شده بود. [[تاریخ]] موارد متعدّدی را در این زمینه [[ثبت]] کرده است؛ از جمله، [[پیامبر اکرم]] {{صل}} در روزهای آخر [[عمر]] سپاهی را به [[فرماندهی]] [[اسامة بن زید]] [[تجهیز]] کرده بود تا برای جبران [[جنگ موته]] به سر حد [[روم]] عزیمت کنند و به بعضی [[اصحاب]] از جمله [[ابوبکر]]، [[عمر]] و [[عثمان]] [[دستور]] داد در [[سپاه]] باشند؛ ولی آنان با [[فرمان]] صریح [[پیامبر]] [[مخالفت]] ورزیده، به [[مدینه]] بازگشتند<ref>سیرة ابن هشام، ج۴، ص۳۳۸.</ref>. [[پیامبر]] از زمزمه‌های [[مخالفت]] با [[نصب]] [[اسامه]] ناراحت شد و در خطابی به [[مردم]] فرمود: "ای [[مردم]]! چه سخنانی است که از شما درباره [[فرماندهی]] پدرش ([[زید بن حارث]]) [[اعتراض]] کردید..."<ref>طبقات ابن سعد، ج۴، ص۲۴۹.</ref>. بعد از [[رحلت پیامبر]] {{صل}} نیز [[عمر]] نزد [[ابوبکر]] آمد و خواستار برکناری [[اسامه]] شد؛ | * نادیده گرفتن امر [[پیامبر]] {{صل}} و ایستادن در مقابل نظرات [[حضرت]] از دوران حیاتش شروع شده بود. [[تاریخ]] موارد متعدّدی را در این زمینه [[ثبت]] کرده است؛ از جمله، [[پیامبر اکرم]] {{صل}} در روزهای آخر [[عمر]] سپاهی را به [[فرماندهی]] [[اسامة بن زید]] [[تجهیز]] کرده بود تا برای جبران [[جنگ موته]] به سر حد [[روم]] عزیمت کنند و به بعضی [[اصحاب]] از جمله [[ابوبکر]]، [[عمر]] و [[عثمان]] [[دستور]] داد در [[سپاه]] باشند؛ ولی آنان با [[فرمان]] صریح [[پیامبر]] [[مخالفت]] ورزیده، به [[مدینه]] بازگشتند<ref>سیرة ابن هشام، ج۴، ص۳۳۸.</ref>. [[پیامبر]] از زمزمه‌های [[مخالفت]] با [[نصب]] [[اسامه]] ناراحت شد و در خطابی به [[مردم]] فرمود: "ای [[مردم]]! چه سخنانی است که از شما درباره [[فرماندهی]] پدرش ([[زید بن حارث]]) [[اعتراض]] کردید..."<ref>طبقات ابن سعد، ج۴، ص۲۴۹.</ref>. بعد از [[رحلت پیامبر]] {{صل}} نیز [[عمر]] نزد [[ابوبکر]] آمد و خواستار برکناری [[اسامه]] شد؛ لکن در اینجا مراد بعد از [[رحلت]] [[حضرت]] است<ref>[[رضا محمدی|محمدی، رضا]]، [[امام‌شناسی ۵ (کتاب)|امام‌شناسی]]، ص:۱۲۲.</ref>. | ||
== عدم [[اجرای حدود الهی]] == | == عدم [[اجرای حدود الهی]] == | ||
* [[خلیفه]] اوّل، [[خالد بن ولید]] [[صحابی]] را با عده‌ای به [[جنگ]] [[مالک بن نویره]] اعزام کرد. وی پس از رسیدن به محل اقامت او از راه [[حیله]] مالک را غافلگیر کرد و گردنش را زد و سپس هتک [[ناموس]] وی نمود! [[خلیفه]] پس از اطلاع از این جریان شوم‌آور، [[خالد بن ولید]] را هیچ‌گونه مجازاتی نکرد، نه [[رجم]] کرد و نه [[قصاص]]. پس از اصراری که [[عمر]] در [[تنبیه]] [[خالد بن ولید]] نشان داد، گفت: "من نمی‌توانم شمشیری از شمشیر‌های کشیده شده [[خدا]] را در نیام کنم"<ref>[[رضا محمدی|محمدی، رضا]]، [[امام‌شناسی ۵ (کتاب)|امام‌شناسی]]، ص:۱۲۲.</ref>. | * [[خلیفه]] اوّل، [[خالد بن ولید]] [[صحابی]] را با عده‌ای به [[جنگ]] [[مالک بن نویره]] اعزام کرد. وی پس از رسیدن به محل اقامت او از راه [[حیله]] مالک را غافلگیر کرد و گردنش را زد و سپس هتک [[ناموس]] وی نمود! [[خلیفه]] پس از اطلاع از این جریان شوم‌آور، [[خالد بن ولید]] را هیچ‌گونه مجازاتی نکرد، نه [[رجم]] کرد و نه [[قصاص]]. پس از اصراری که [[عمر]] در [[تنبیه]] [[خالد بن ولید]] نشان داد، گفت: "من نمی‌توانم شمشیری از شمشیر‌های کشیده شده [[خدا]] را در نیام کنم"<ref>[[رضا محمدی|محمدی، رضا]]، [[امام‌شناسی ۵ (کتاب)|امام‌شناسی]]، ص:۱۲۲.</ref>. | ||