اصحاب علی: تفاوت میان نسخه‌ها

#[[عمار یاسر]]، وی از اصحاب [[پیامبر]] و از مهاجران نخستین و شیفتۀ پیامبر و [[امام علی|علی]]{{عم}} بود. پدر و مادرش یاسر و سمیّه از شهیدان [[اسلام]] پیش از هجرت بودند. وی در عصر [[عثمان]] از منتقدان سرسخت بود. عمار یاسر در جنگ صفین در سال ۳۷ هجری در سنّ ۹۴  سالگی به [[شهادت]] رسید.

#[[مالک بن تیهان]]، ابو الهیثم. وی نیز از مسلمانان اولیه و صحابی [[پیامبر]]{{صل}} بود. قبل از هجرت مسلمان شد. در جنگ‌های پیامبر با مشرکین شرکت داشت. در دورۀ پس از [[پیامبر]]{{صل}}، یکی از معترضان به خلافت [[ابوبکر]] بود. با به خلافت رسیدن [[امام علی|حضرت علی]]{{ع}} در رکاب او فداکاری کرد و در جنگ صفین به شهادت رسید.

#[[قیس بن سعد بن عباده]]. وی از اصحاب [[پیامبر]]{{صل}} و پسر سعد بن عبادۀ خزرجی بود، پس از قتل عثمان، از اولین بیعت‌کنندگان با [[امام علی|علی]]{{ع}} بود و بشدّت به آن حضرت علاقه داشت. اوایل خلافت [[امام علی|علی]]{{ع}} وی فرمانروای مصر بود. معاویه بسیار کوشید تا او را به طرف خود جذب کند امّا نتوانست. به مدینه آمد، سپس به کوفه رفت. [[امام علی|علی]]{{ع}} او را استاندار آذربایجان ساخت، در جنگ صفین و نهروان، از فرماندهان سپاه [[امام علی|علی]]{{ع}} بود. پس از صلح [[امام حسن]]{{ع}} با [[معاویه]]، به مدینه رفت و تا آخر عمر آنجا بود.<ref> الغدیر، ج ۲ ص ۱۱۰</ref>

#[[محمد بن ابی بکر]]. وی پسر اسماء بنت عمیس بود. شوهر اسماء، جعفر طیّار بود که در جنگ موته شهید شد. پس از شهادتش اسماء به همسری ابوبکر درآمد و محمّد بن ابی بکر ثمرۀ این ازدواج بود که در سال حجة الوداع به دنیا آمد. پس از درگذشت [[ابوبکر]] در سال ۱۳ هجری، اسماء همسر [[امام علی|علی بن ابی طالب]] شد. محمّد بن ابی بکر که آن هنگام سه ساله بود، تحت تربیت [[امام علی]]{{ع}} قرار گرفت. حضرت به او علاقه داشت، او هم شیفتۀ [[امام]] بود. پس از کشته شدن [[عثمان]] و به خلافت رسیدن [[امام]]، وی در رکاب حضرت امیر قرار گرفت، در جنگ جمل از فرماندهان سپاه [[امام]] بود. سپس حضرت او را به فرمانروایی مصر گماشت. در حملۀ سپاه شام به مصر در سال ۳۸ هجری، مورد بی‌وفایی یاران خویش قرار گرفت، او را گرفته و شهید کردند. [[امام علی|حضرت علی]]{{ع}} از شنیدن خبر [[شهادت]] او بسیار اندوهگین شد.<ref> نهج البلاغه، نامه ۳۵</ref>