مردم ایران در معارف مهدویت: تفاوت میان نسخهها
←ایرانیان در مباحث مهدویت
بدون خلاصۀ ویرایش |
|||
خط ۸: | خط ۸: | ||
== ایرانیان در مباحث [[مهدویت]] == | == ایرانیان در مباحث [[مهدویت]] == | ||
از [[روایات]] فهمیده میشود که تعداد قابلتوجهی از [[سپاهیان]] مخصوص و [[ارتش]] [[امام مهدی|حضرت مهدی]] {{ع}} از ایرانیان هستند و از آنان با تعبیرهای طرفداران [[سلمان فارسی]]، اهل [[ری]]، اهل [[مشرق]] [[زمین]]، اهل [[خراسان]]، گنجهای [[طالقان]]، [[یاران]] درفشهای سیاه، قمیها، سرخرویان، اهل [[فارس]] و... یاد شده است. [[امام باقر]] {{ع}} میفرماید: "نیروهایی با [[پرچمهای سیاه]] -که از [[خراسان]] [[قیام]] کردهاند- در [[کوفه]] فرود میآیند و هنگامی که [[امام مهدی|حضرت مهدی]] {{ع}} در [[شهر]] [[مکه]] [[ظهور]] میکند، با آن [[حضرت]] [[بیعت]] میکنند"<ref>فتن ابن حمّاد، ص ۸۵؛ عقد الدّرر، ص ۱۲۹ (به نقل از چشماندازی به حکومت مهدی {{ع}}، طبسی).</ref>. و نیز فرمود: "[[یاران حضرت قائم]] {{ع}} سی صد و سیزده نفرند و از [[فرزندان]] [[عجم]] (غیرعرب) میباشند"<ref>غیبة نعمانی، ص ۳۱۵؛ بحار الانوار، ج ۵۲، ص ۳۶۹.</ref>. هرچند [[عجم]] به غیرعرب گفته میشود، ولی بهطور قطع، ایرانیان را نیز دربر میگیرد. براساس روایاتی دیگر، در [[زمینهسازی]] عملیاتی که [[پیش از ظهور]] و به [[هنگام قیام]] [[امام مهدی|حضرت مهدی]] {{ع}} صورت میگیرد، ایرانیان نقش اساسی دارند و تعداد فراوانی از جنگآوران را تشکیل میدهند. در خطبهای که [[حضرت علی]] {{ع}} درباره [[یاران مهدی]] {{ع}} و ملیت آنها، ایراد کرده است، نام برخی از شهرهای [[ایران]] ذکر شده است. [[اصبغ بن نباته]] میگوید: [[امیر مؤمنان]] {{ع}} خطبهای ایراد کرد و در ضمن آن، [[امام مهدی|حضرت مهدی]] {{ع}} و یارانش را -که همراه [[حضرت]] [[قیام]] میکنند- برشمرد و فرمود: "از [[اهواز]] یک نفر، از شوشتر یک نفر، از [[شیراز]] سه نفر به نامهای حفص، [[یعقوب]] و [[علی]]؛ از [[اصفهان]] چهار نفر به نامهای [[موسی]]، [[علی]]، [[عبد الله]] و غلفان؛ از بروجرد یک نفر به نام قدیم؛ از [[نهاوند]] یک نفر به نام [[عبد]] الرزاق؛ از [[همدان]]<ref>احتمال دارد که منظور قبیله همدان از قبایل عرب باشد.</ref> سه نفر به نامهای [[جعفر]]، [[اسحاق]] و [[موسی]]؛ از [[قم]] ده نفر که همنام [[اهل بیت]] [[رسول خدا]] {{صل}} هستند (و در [[حدیثی]] دیگر هجده نفر ذکر شده است)؛ از شیروان یک نفر؛ از [[خراسان]] یک نفر به نام درید و نیز پنج نفر که همنام [[اصحاب کهف]] هستند؛ از آمل یک نفر، از جرجان یک نفر، از دامغان یک نفر، از سرخس یک نفر، از ساوه یک نفر، از [[طالقان]] بیست و چهار نفر، از [[قزوین]] دو نفر، از [[فارس]] یک نفر، از ابهر یک نفر، از اردبیل یک نفر، از مراغه سه نفر، از [[خوی]] یک نفر، از سلماس یک نفر، از آبادان سه نفر، از کازرون یک نفر". سپس فرمود: "[[پیامبر اکرم]] {{صل}} سیصد و سیزده نفر از [[یاران مهدی]] {{ع}} به تعداد [[یاران]] [[بدر]] را برای من برشمرد و فرمود: [[خداوند]] آنان را، در کمتر از یک چشم به هم زدن از [[مشرق]] و [[مغرب]] [[زمین]]، در کنار [[کعبه]] گرد میآورد"<ref>ملاحم ابن طاووس، ص ۱۴۶.</ref><ref>[[مجتبی تونهای|تونهای، مجتبی]]، [[موعودنامه (کتاب)|موعودنامه]]، ص۱۴۷.</ref> | از [[روایات]] فهمیده میشود که تعداد قابلتوجهی از [[سپاهیان]] مخصوص و [[ارتش]] [[امام مهدی|حضرت مهدی]] {{ع}} از ایرانیان هستند و از آنان با تعبیرهای طرفداران [[سلمان فارسی]]، اهل [[ری]]، اهل [[مشرق]] [[زمین]]، اهل [[خراسان]]، گنجهای [[طالقان]]، [[یاران]] درفشهای سیاه، قمیها، سرخرویان، اهل [[فارس]] و... یاد شده است. [[امام باقر]] {{ع}} میفرماید: "نیروهایی با [[پرچمهای سیاه]] -که از [[خراسان]] [[قیام]] کردهاند- در [[کوفه]] فرود میآیند و هنگامی که [[امام مهدی|حضرت مهدی]] {{ع}} در [[شهر]] [[مکه]] [[ظهور]] میکند، با آن [[حضرت]] [[بیعت]] میکنند"<ref>فتن ابن حمّاد، ص ۸۵؛ عقد الدّرر، ص ۱۲۹ (به نقل از چشماندازی به حکومت مهدی {{ع}}، طبسی).</ref>. و نیز فرمود: "[[یاران حضرت قائم]] {{ع}} سی صد و سیزده نفرند و از [[فرزندان]] [[عجم]] (غیرعرب) میباشند"<ref>غیبة نعمانی، ص ۳۱۵؛ بحار الانوار، ج ۵۲، ص ۳۶۹.</ref>. هرچند [[عجم]] به غیرعرب گفته میشود، ولی بهطور قطع، ایرانیان را نیز دربر میگیرد. براساس روایاتی دیگر، در [[زمینهسازی]] عملیاتی که [[پیش از ظهور]] و به [[هنگام قیام]] [[امام مهدی|حضرت مهدی]] {{ع}} صورت میگیرد، ایرانیان نقش اساسی دارند و تعداد فراوانی از جنگآوران را تشکیل میدهند. در خطبهای که [[حضرت علی]] {{ع}} درباره [[یاران مهدی]] {{ع}} و ملیت آنها، ایراد کرده است، نام برخی از شهرهای [[ایران]] ذکر شده است. [[اصبغ بن نباته]] میگوید: [[امیر مؤمنان]] {{ع}} خطبهای ایراد کرد و در ضمن آن، [[امام مهدی|حضرت مهدی]] {{ع}} و یارانش را -که همراه [[حضرت]] [[قیام]] میکنند- برشمرد و فرمود: "از [[اهواز]] یک نفر، از شوشتر یک نفر، از [[شیراز]] سه نفر به نامهای حفص، [[یعقوب]] و [[علی]]؛ از [[اصفهان]] چهار نفر به نامهای [[موسی]]، [[علی]]، [[عبد الله]] و غلفان؛ از بروجرد یک نفر به نام قدیم؛ از [[نهاوند]] یک نفر به نام [[عبد]] الرزاق؛ از [[همدان]]<ref>احتمال دارد که منظور قبیله همدان از قبایل عرب باشد.</ref> سه نفر به نامهای [[جعفر]]، [[اسحاق]] و [[موسی]]؛ از [[قم]] ده نفر که همنام [[اهل بیت]] [[رسول خدا]] {{صل}} هستند (و در [[حدیثی]] دیگر هجده نفر ذکر شده است)؛ از شیروان یک نفر؛ از [[خراسان]] یک نفر به نام درید و نیز پنج نفر که همنام [[اصحاب کهف]] هستند؛ از آمل یک نفر، از جرجان یک نفر، از دامغان یک نفر، از سرخس یک نفر، از ساوه یک نفر، از [[طالقان]] بیست و چهار نفر، از [[قزوین]] دو نفر، از [[فارس]] یک نفر، از ابهر یک نفر، از اردبیل یک نفر، از مراغه سه نفر، از [[خوی]] یک نفر، از سلماس یک نفر، از آبادان سه نفر، از کازرون یک نفر". سپس فرمود: "[[پیامبر اکرم]] {{صل}} سیصد و سیزده نفر از [[یاران مهدی]] {{ع}} به تعداد [[یاران]] [[بدر]] را برای من برشمرد و فرمود: [[خداوند]] آنان را، در کمتر از یک چشم به هم زدن از [[مشرق]] و [[مغرب]] [[زمین]]، در کنار [[کعبه]] گرد میآورد"<ref>ملاحم ابن طاووس، ص ۱۴۶.</ref>.<ref>[[مجتبی تونهای|تونهای، مجتبی]]، [[موعودنامه (کتاب)|موعودنامه]]، ص۱۴۷.</ref> | ||
== پرسش مستقیم == | == پرسش مستقیم == |