معنویت در فرهنگ و معارف انقلاب اسلامی: تفاوت میان نسخه‌ها

انسان، یک حد مافوق [[حیوانی]] و یک مراتب مافوق حیوانی، مافوق [[عقل]] (دارد) تا برسد به مقامی که نمی‌توانیم از آن تعبیر کنیم. [[امام خمینی]]، انسان را [[اسم اعظم]] الهی و عالم صغیر و عصاره هستی می‌داند، که از فطرتی [[پاک]]، [[خالص]] و [[خدادادی]] برخوردار است<ref>شرح دعای سحر، ص۱۴۶ - ۱۴۴.</ref> و امام روش‌هایی چون: ۱. [[تفکر]] ٢. [[عزم]] ۳. [[توبه]] ۴. [[مشارطه]] ۵. [[مراقبه]] ۶. [[محاسبه]] را در [[تکامل انسان]] به عالی‌ترین درجات و رفیع‌ترین [[مقامات معنوی]] لازم دانسته و مطرح کردند<ref>شرح چهل حدیث، ص۶-۱۰.</ref>.

انسان، اساساً [[خلیفة الله]] و [[جانشین خداوند]] بر روی [[زمین]] است و موجودی است [[عظیم]]، با فطرتی پاک، خداگونه و استعدادهایی که توانایی رسیدن او را به [[سعادت ابدی]] و [[حقیقی]] دارند. [[مقام]] خلیفة اللهی انسان دلالت تام بر مقام حقیقی و نهایی انسان دارد.

بر اثر این مرتبه است که موجودات، از نور [[حق]] و فیض وجود بهره‌مند می‌گردند. همچنین بر اثر این مرتبه است که [[حقیقت]] [[کمال انسانی]] یا عین ثابت [[انسان کامل]] در کل عالم، [[ولایت کلیه]] دارد؛ زیرا [[ولایت]] به معنای [[قرب]]، [[محبوبیت]]، [[تصرف]] یا [[ربوبیت]] و [[نیابت]] است<ref>آداب الصلاة، ص۲۲۴.</ref>.