مظلومیت علی: تفاوت میان نسخه‌ها
←اهانت خوارج به علی
| خط ۱۶: | خط ۱۶: | ||
جهل و تعصب مردم از یک سو و عدالت‌طلبی و حق‌محوری [[امام علی|علی]]{{ع}} از سویی سبب شد تا در زمان حیاتش عدۀ معدودی يار اهل تشخیص و بصیرت داشته باشد. تنهایی او به بعد سیاسی منحصر نیست، بلکه در بعد معرفتی نیز کسی پیدا نمی‌شد که از این چشمه جوشان بهره‌برداری کند. تا جایی که با یار خویش، کمیل، در خلوت صحراهای اطراف کوفه از نبود تشنگان و جویندگان اسرار و معارف نهفته در سینه‌اش، اظهار دلتنگی می‌کرد<ref>[[مرتضی مطهری|مطهری مرتضی]]، [[سیری در نهج البلاغه (کتاب)|سیری در نهج البلاغه]]، مجموعه آثار، ج ۱۶، صص ۴۶۰ و ۴۶۱.</ref><ref>[[عبدالله محمدی|محمدی، عبدالله]]، [[امیر مؤمنان علی (کتاب)|امیر مؤمنان علی؛ چلچراغ حکمت]] صفحه ۱۰۷ تا۱۰۹.</ref> | جهل و تعصب مردم از یک سو و عدالت‌طلبی و حق‌محوری [[امام علی|علی]]{{ع}} از سویی سبب شد تا در زمان حیاتش عدۀ معدودی يار اهل تشخیص و بصیرت داشته باشد. تنهایی او به بعد سیاسی منحصر نیست، بلکه در بعد معرفتی نیز کسی پیدا نمی‌شد که از این چشمه جوشان بهره‌برداری کند. تا جایی که با یار خویش، کمیل، در خلوت صحراهای اطراف کوفه از نبود تشنگان و جویندگان اسرار و معارف نهفته در سینه‌اش، اظهار دلتنگی می‌کرد<ref>[[مرتضی مطهری|مطهری مرتضی]]، [[سیری در نهج البلاغه (کتاب)|سیری در نهج البلاغه]]، مجموعه آثار، ج ۱۶، صص ۴۶۰ و ۴۶۱.</ref><ref>[[عبدالله محمدی|محمدی، عبدالله]]، [[امیر مؤمنان علی (کتاب)|امیر مؤمنان علی؛ چلچراغ حکمت]] صفحه ۱۰۷ تا۱۰۹.</ref> | ||
==اهانت خوارج به علی== | ==اهانت خوارج به [[امام علی|علی]]== | ||
خوارج، علی {{ع}} این اسوه تقوا و اخلاص را کافر می‌دانستند و همواره خون به دل او می‌کردند. هنگام صحبت بر فراز منبر، قصد برهم زدن کلام او را داشته و چون او را مسلمان نمی‌دانستند به او اقتدا نمی‌کردند. مستقیم و با کنایه او را به شرک و کفر متهم ساخته و از او اقرار به گناه و توبه می‌خواستند. اما [[امام علی]] {{ع}} همواره حليمانه با آنها برخورد می‌کرد | خوارج، [[امام علی|علی]]{{ع}} این اسوه تقوا و اخلاص را کافر می‌دانستند و همواره خون به دل او می‌کردند. هنگام صحبت بر فراز منبر، قصد برهم زدن کلام او را داشته و چون او را مسلمان نمی‌دانستند به او اقتدا نمی‌کردند. مستقیم و با کنایه او را به شرک و کفر متهم ساخته و از او اقرار به گناه و توبه می‌خواستند. اما [[امام علی]] {{ع}} همواره حليمانه با آنها برخورد می‌کرد<ref>[[مرتضی مطهری|مطهری مرتضی]]، [[مشکلات علی (کتاب)|مشکلات علی]]، ج ۱۶ ص ۶۰۳؛ ج ۲۲، ص ۲۴۹.</ref><ref>[[عبدالله محمدی|محمدی، عبدالله]]، [[امیر مؤمنان علی (کتاب)|امیر مؤمنان علی؛ چلچراغ حکمت]] صفحه ۱۰۷ تا۱۰۹.</ref> | ||
==تشييع شبانه و قبر مخفی== | ==تشييع شبانه و قبر مخفی== | ||