تهذیب الاحکام (کتاب): تفاوت میان نسخه‌ها
جز
وظیفهٔ شمارهٔ ۲، بخش دوم
جز (←دربارهٔ پدیدآورنده) |
HeydariBot (بحث | مشارکتها) |
||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
{{جعبه اطلاعات مجموعه کتاب | {{جعبه اطلاعات مجموعه کتاب | ||
| عنوان پیشین = | |||
| عنوان = تهذیب الاحکام | | عنوان = تهذیب الاحکام | ||
| عنوان | | عنوان پسین =فی شرح المقنعه للشیخ المفید | ||
| عنوان اصلی = | |||
| تصویر = IM009905.jpg | | تصویر = IM009905.jpg | ||
| اندازه تصویر = 200px | | اندازه تصویر = 200px | ||
| خط ۱۸: | خط ۲۰: | ||
| موضوع = [[امامت]] | | موضوع = [[امامت]] | ||
| مذهب = شیعه | | مذهب = شیعه | ||
| ناشر = | | ناشر = انتشارات دارال‍ک‍ت‍ب الاس‍لام‍ی‍ه | ||
| به همت = | | به همت = | ||
| وابسته به = | | وابسته به = | ||
| خط ۲۶: | خط ۲۸: | ||
| تعداد جلد = ۱۰ | | تعداد جلد = ۱۰ | ||
| فهرست جلدها = | | فهرست جلدها = | ||
| شابک = | | شابک = ۱964-6247-00-8 | ||
| شماره ملی = م۶۵-۹۹۶ | | شماره ملی = م۶۵-۹۹۶ | ||
}} | }} | ||
| خط ۳۲: | خط ۳۴: | ||
== دربارهٔ کتاب == | == دربارهٔ کتاب == | ||
در معرفی این کتاب آمده است: «نام کامل این کتاب عبارت است از «[[تهذیب الاحکام فی شرح المقنعه للشیخ المفید]]»؛ سومین کتاب از «[[کتب اربعه]]» به شمار می‌رود که [[شیخ طوسی]] آن را برای بر طرف ساختن ابهام‌‌ها و اختلاف‌های ظاهری بین [[روایات اهل بیت]]{{ع}} و نیز برای تثبیت و تقریر [[معالم دین]] از طریق روایات اهل بیت{{ع}}، نوشته است. | در معرفی این کتاب آمده است: «نام کامل این کتاب عبارت است از «[[تهذیب الاحکام فی شرح المقنعه للشیخ المفید]]»؛ سومین کتاب از «[[کتب اربعه]]» به شمار می‌رود که [[شیخ طوسی]] آن را برای بر طرف ساختن ابهام‌‌ها و اختلاف‌های ظاهری بین [[روایات اهل بیت]] {{ع}} و نیز برای تثبیت و تقریر [[معالم دین]] از طریق روایات اهل بیت {{ع}}، نوشته است. | ||
شیخ طوسی در مقدمه کتاب می‌‌نویسد: «عده‌ای از مقلدان و [[عوام الناس]] با [[مشاهده]] ناسازگاری‌های ظاهری در [[احکام]] و [[معارف]] [[تشیع]]، از [[اعتقاد]] به آن باز گشته و به [[مذاهب]] دیگر روی آورده‌اند و این کتاب برای جلو‌گیری از چنین مفسده‌ای تدوین و تألیف گشته است. البته روگردانی از [[شریعت]] حقی مثل تشیع که اصول اساسی آن با [[برهان]] و [[دلائل عقلی]] معتبر تثبیت شده، نشان از پذیرش [[کورکورانه]] و بدون [[بصیرت]] است. چون در [[فروع]] همه مذاهب، اشکال و [[اختلاف]] وجود دارد و این اختلاف دلیل منطقی برای روگردانی از یک [[مذهب]] نیست». | شیخ طوسی در مقدمه کتاب می‌‌نویسد: «عده‌ای از مقلدان و [[عوام الناس]] با [[مشاهده]] ناسازگاری‌های ظاهری در [[احکام]] و [[معارف]] [[تشیع]]، از [[اعتقاد]] به آن باز گشته و به [[مذاهب]] دیگر روی آورده‌اند و این کتاب برای جلو‌گیری از چنین مفسده‌ای تدوین و تألیف گشته است. البته روگردانی از [[شریعت]] حقی مثل تشیع که اصول اساسی آن با [[برهان]] و [[دلائل عقلی]] معتبر تثبیت شده، نشان از پذیرش [[کورکورانه]] و بدون [[بصیرت]] است. چون در [[فروع]] همه مذاهب، اشکال و [[اختلاف]] وجود دارد و این اختلاف دلیل منطقی برای روگردانی از یک [[مذهب]] نیست». | ||
| خط ۳۸: | خط ۴۰: | ||
شیخ طوسی تألیف این کتاب را در سن بیست و پنج سالگی آغاز کرد و همه مطالب و [[احادیث]] کتاب الطهاره را در [[زمان]] [[حیات]] استادش [[شیخ مفید]] به پایان برد و بقیه آن را پس از [[وفات]] استادش نوشت. | شیخ طوسی تألیف این کتاب را در سن بیست و پنج سالگی آغاز کرد و همه مطالب و [[احادیث]] کتاب الطهاره را در [[زمان]] [[حیات]] استادش [[شیخ مفید]] به پایان برد و بقیه آن را پس از [[وفات]] استادش نوشت. | ||
او در این کتاب برای [[اثبات]] هر یک از مسائل کتاب المقنعه به [[ادله]]، [[ظواهر]] و شواهدی [[احتجاج]] کرده و بخشی از [[اخبار]] [[نبوی]] مورد قبول [[اهل سنت]] و سپس [[احادیث ائمه]] [[هدی]]{{ع}} را ذکر کرده و موارد اختلاف و [[اتفاق]] [[علمای اسلام]] را نیز یادآور شده است. البته این روش فقط در کتاب الطهاره مورد توجه بوده و به دلیل مفصل شدن کتاب از کتاب الصلاه به بعد روش دیگری اتخاذ شده است. | او در این کتاب برای [[اثبات]] هر یک از مسائل کتاب المقنعه به [[ادله]]، [[ظواهر]] و شواهدی [[احتجاج]] کرده و بخشی از [[اخبار]] [[نبوی]] مورد قبول [[اهل سنت]] و سپس [[احادیث ائمه]] [[هدی]] {{ع}} را ذکر کرده و موارد اختلاف و [[اتفاق]] [[علمای اسلام]] را نیز یادآور شده است. البته این روش فقط در کتاب الطهاره مورد توجه بوده و به دلیل مفصل شدن کتاب از کتاب الصلاه به بعد روش دیگری اتخاذ شده است. | ||
وی در بقیه کتاب فقط احادیث موجود در اصول چهار صدگانه را که از طریق [[روایات شیعه]] وارد شده نقل نموده و [[روایات]] را به اصل کتاب یا نویسنده‌اش استناد داده است. | وی در بقیه کتاب فقط احادیث موجود در اصول چهار صدگانه را که از طریق [[روایات شیعه]] وارد شده نقل نموده و [[روایات]] را به اصل کتاب یا نویسنده‌اش استناد داده است. | ||