معالی السبطین (کتاب): تفاوت میان نسخه‌ها

| عنوان پسین = (فی أحوال السبطین الامامین الحسن و الحسین)

| ناشر = شریف الرضی

| شابک = 964-94085-1-7

محمد مهدی حائری مازندرانی، از نویسندگان [[قرن چهاردهم]]، بجز معالی السبطین، دو کتاب دیگر نیز درباره [[اهل بیت]] {{عم}} دارد: [[شجره طوبی (کتاب)|شجره طوبی]] و [[الکوکب الدری فی أحوال النبی و البتول و الوصی (کتاب)|الکوکب الدری فی أحوال النبی و البتول و الوصی]].

حائری مازندرانی در کتاب معالی السبطین، اندکی به شرح حال [[امام حسن]] {{ع}} پرداخته و بقیه کتاب را به [[امام حسین]] {{ع}} اختصاص داده است. او مطالب کتاب را با داستان و [[شعر]]، در هم آمیخته و آنها را به شکل مطالب مناسب مجالس [[سوگواری]] عرضه کرده است.

او مطالب [[تاریخی]]، [[حدیثی]] و... را نقل می‌کند تا زمینه مناسبی برای گزارش [[مقتل]] و وقایع [[عاشورا]]، فراهم آورد و در این میان، از نقل مطالب [[ضعیف]] و استفاده از کتب و منابع غیر قابل [[اعتماد]] (مانند: [[روضة الشهدا (کتاب)|روضة الشهدا]]، [[أسرار الشهادة (کتاب)|أسرار الشهادة]]، [[المنتخب طریحی (کتاب)|المنتخب طریحی]] و...) خودداری نمی‌کند <ref>برای دیدن برخی مطالب ضعیف این کتاب و نقد آنها، ر. ک: عاشورا - عزاداری - تحریفات، ص۳۸۸ و ۳۹۳ و ۳۹۶ و ۴۰۰.</ref>.

[[شهید]] [[سید محمد علی قاضی طباطبایی]] - که با مؤلف، آشنایی و مکاتبه داشته - نیز نقل‌های کتاب را چندان قابل اعتماد نمی‌داند و آن را آمیخته از صحیح و ضعیف می‌شمارد و از این‌رو، مطالعه کننده کتاب را به دقت در آن، فرا می‌خواند<ref>تحقیق درباره اول اربعین حضرت سید الشهدا {{ع}}، ص۳۸۲؛ نمونه‌هایی از اخبار ضعیف و حتی متفرد این کتاب، عبارت‌اند از: این که امام حسین {{ع}} وقتی دید علی اکبر به میدان می‌رود، سه بار مُشرف به مرگ شد، یا عمه‌ها و خوهران علی اکبر، از رفتن وی به میدان ممانعت کردند، یا زینب قبل از آمدن امام، خودش را روی جنازه علی اکبر انداخت؛ چون می‌دانست اگر او فرزندش را کشته ببیند، روح از بدنش مفارقت می‌کند (معالی السبطین، ج۱، ص۲۵۴-۲۵۵)، خروج لیلی از خیمه با سر برهنه پس از شهادت علی اکبر (ج ۲، ص۲۴) و....</ref><ref>[[محمد محمدی ری‌شهری|محمدی ری‌شهری، محمد]]، [[گزیده دانشنامه امام حسین (کتاب)|گزیده دانشنامه امام حسین]]، ص: ۴۳-۴۴.</ref>