نور العین فی مشهد الحسین (کتاب): تفاوت میان نسخه‌ها
جز
وظیفهٔ شمارهٔ ۲، بخش دوم
جز (جایگزینی متن - '| تعداد جلد = ↵|' به '|') |
HeydariBot (بحث | مشارکتها) |
||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
{{جعبه اطلاعات کتاب | {{جعبه اطلاعات کتاب | ||
| عنوان پیشین = | |||
| عنوان = نور العین فی مشهد الحسین | | عنوان = نور العین فی مشهد الحسین | ||
| عنوان پسین = | |||
| شماره جلد = | |||
| عنوان اصلی = | | عنوان اصلی = | ||
| تصویر = 140007010.jpg | | تصویر = 140007010.jpg | ||
| خط ۳۰: | خط ۳۳: | ||
== دربارهٔ کتاب == | == دربارهٔ کتاب == | ||
نورالعین، مقتلی منسوب به «[[ابواسحاق اسفراینی]]» است و این عنوان ([[کنیه]] و نسبت)، منحصر به [[ابراهیم بن محمد بن ابراهیم اسفراینی]](م ۴۱۷ یا ۴۱۸ق)، [[فقیه]] [[شافعی]] است؛ اما هیچ یک از منابع کهن، تألیف چنین [[کتابی]] را در شرح حال او گزارش نکرده‌اند<ref>ر.ک: طبقات الشافعیه، ج۴، ص۲۵۶؛ وفیات الأعیان، ج۱، ص۲۸؛ تبیین کذب المفتری، ص۲۴۳؛ سیر أعلام النبلاء، ج۱۷، ص۳۵۳؛ البدایة و النهایة، ج۱۲، ص۳۰.</ref>. | نورالعین، مقتلی منسوب به «[[ابواسحاق اسفراینی]]» است و این عنوان ([[کنیه]] و نسبت)، منحصر به [[ابراهیم بن محمد بن ابراهیم اسفراینی]](م ۴۱۷ یا ۴۱۸ق)، [[فقیه]] [[شافعی]] است؛ اما هیچ یک از منابع کهن، تألیف چنین [[کتابی]] را در شرح حال او گزارش نکرده‌اند<ref>ر. ک: طبقات الشافعیه، ج۴، ص۲۵۶؛ وفیات الأعیان، ج۱، ص۲۸؛ تبیین کذب المفتری، ص۲۴۳؛ سیر أعلام النبلاء، ج۱۷، ص۳۵۳؛ البدایة و النهایة، ج۱۲، ص۳۰.</ref>. | ||
در میان کتاب‌شناسان متأخر، ابتدا [[اسماعیل پاشا بغدادی]]<ref>هدیة العارفین، ج۱، ص۸.</ref> و پس از او، شیخ [[آقا بزرگ تهرانی]]<ref>الذریعة، ج۱۷، ص۷۲–۷۳، ش۳۸۰.</ref> و [[یوسف اِلیان سَرکیس]]<ref>معجم المطبوعات العربیة، ج۱، ص۴۳۶.</ref> این کتاب را به وی منسوب نموده‌اند. آنچه نظر اسماعیل پاشا را کم اعتبار می‌کند، اشاره وی به [[وفیات الأعیان (کتاب)|وفیات الأعیان]] به عنوان منبع است، حال آنکه ما چنین مطلبی را در وفیات الأعیان نیافتیم و اسماعیل پاشا خود در کتاب دیگرش، [[إیضاح المکنون (کتاب)|إیضاح المکنون]]، کتاب را بدون ذکر مؤلف آن، معرفی کرده است<ref>ایضاح المکنون، ج۲، ص۶۸۵.</ref>. | در میان کتاب‌شناسان متأخر، ابتدا [[اسماعیل پاشا بغدادی]]<ref>هدیة العارفین، ج۱، ص۸.</ref> و پس از او، شیخ [[آقا بزرگ تهرانی]]<ref>الذریعة، ج۱۷، ص۷۲–۷۳، ش۳۸۰.</ref> و [[یوسف اِلیان سَرکیس]]<ref>معجم المطبوعات العربیة، ج۱، ص۴۳۶.</ref> این کتاب را به وی منسوب نموده‌اند. آنچه نظر اسماعیل پاشا را کم اعتبار می‌کند، اشاره وی به [[وفیات الأعیان (کتاب)|وفیات الأعیان]] به عنوان منبع است، حال آنکه ما چنین مطلبی را در وفیات الأعیان نیافتیم و اسماعیل پاشا خود در کتاب دیگرش، [[إیضاح المکنون (کتاب)|إیضاح المکنون]]، کتاب را بدون ذکر مؤلف آن، معرفی کرده است<ref>ایضاح المکنون، ج۲، ص۶۸۵.</ref>. | ||
کتاب‌شناسان معاصر، مانند [[سید عبدالعزیز طباطبایی]]، نیز بر این اعتقادند که این کتاب را بر اسفراینی بسته‌اند؛ زیرا اسلوب و سبک آن، با کتاب‌های تألیف شده در [[قرن چهارم]]، یعنی سال‌های [[تدریس]] و تألیف اسفراینی، همسان نیست<ref>ر.ک: أهل البیت فی المکتبة العربیة، ص۶۵۵.</ref>. | کتاب‌شناسان معاصر، مانند [[سید عبدالعزیز طباطبایی]]، نیز بر این اعتقادند که این کتاب را بر اسفراینی بسته‌اند؛ زیرا اسلوب و سبک آن، با کتاب‌های تألیف شده در [[قرن چهارم]]، یعنی سال‌های [[تدریس]] و تألیف اسفراینی، همسان نیست<ref>ر. ک: أهل البیت فی المکتبة العربیة، ص۶۵۵.</ref>. | ||
نکته آخر، آنکه مطالب کتاب، بدون [[سند]] و مأخذ است و گاه چنان غیر معتبر و دور از [[عقل]] است<ref>مانند آنکه اسب امام حسین{{ع}} به تنهایی ۲۶ سواره و نُه اسب را کشت (نورالعین، ص۵۱) و یا جنگ از روز سوم محرم شروع شد و امام{{ع}} در همان روز سوم، هزار نفر را کشت (ص ۳۶) و موارد دیگر (ر.ک، ص۷ و ۳۷-۳۸ و ۴۱ و ۴۴ و ۴۸ و...).</ref> که تألیف آن را از سوی یک فقیه دانشمند، بعید می‌سازد. از این‌رو، محققان [[خبره]] در [[سیره]] و [[تاریخ]] [[امام حسین]]{{ع}}، به [[انکار]] آن پرداخته‌اند<ref>مانند شهید قاضی طباطبایی که آن را در ضعف و جعل، مانند مقتل منسوب به ابو مخنف و سراسر قصه می‌خواند (تحقیق درباره اولْ اربعین حضرت سید الشهدا{{ع}}، ص۶۰) و نیز میرزا محمد ارباب در اربعین حسینیه (ص ۲۷۲) و فضلعلی قزوینی در الإمام حسین{{ع}} و أصحابه (ج ۱، ص۱۵۰).</ref><ref>[[محمد محمدی ری‌شهری|محمدی ری‌شهری، محمد]]، [[گزیده دانشنامه امام حسین (کتاب)|گزیده دانشنامه امام حسین]]، ص:۳۵-۳۶.</ref> | نکته آخر، آنکه مطالب کتاب، بدون [[سند]] و مأخذ است و گاه چنان غیر معتبر و دور از [[عقل]] است<ref>مانند آنکه اسب امام حسین {{ع}} به تنهایی ۲۶ سواره و نُه اسب را کشت (نورالعین، ص۵۱) و یا جنگ از روز سوم محرم شروع شد و امام {{ع}} در همان روز سوم، هزار نفر را کشت (ص ۳۶) و موارد دیگر (ر. ک، ص۷ و ۳۷-۳۸ و ۴۱ و ۴۴ و ۴۸ و...).</ref> که تألیف آن را از سوی یک فقیه دانشمند، بعید می‌سازد. از این‌رو، محققان [[خبره]] در [[سیره]] و [[تاریخ]] [[امام حسین]] {{ع}}، به [[انکار]] آن پرداخته‌اند<ref>مانند شهید قاضی طباطبایی که آن را در ضعف و جعل، مانند مقتل منسوب به ابو مخنف و سراسر قصه می‌خواند (تحقیق درباره اولْ اربعین حضرت سید الشهدا {{ع}}، ص۶۰) و نیز میرزا محمد ارباب در اربعین حسینیه (ص ۲۷۲) و فضلعلی قزوینی در الإمام حسین {{ع}} و أصحابه (ج ۱، ص۱۵۰).</ref><ref>[[محمد محمدی ری‌شهری|محمدی ری‌شهری، محمد]]، [[گزیده دانشنامه امام حسین (کتاب)|گزیده دانشنامه امام حسین]]، ص:۳۵-۳۶.</ref> | ||
== فهرست کتاب == | == فهرست کتاب == | ||