کشف الاسرار و عدةالابرار (کتاب): تفاوت میان نسخه‌ها

| ناشر = انتشارات امير کبير

| سال نشر = ۱۳۷۱ ش

وجه تمایز این [[تفسیر]] بر [[تفاسیر]] دیگر از چند نظر درخور یادکرد است. یکی آنکه این تفسیر از آثار برجسته ادبی و از نمونه‌های جذاب و شیوای [[نثر]] [[فارسی]] است. به‌ویژه در نوبت سوم که [[لطف]] و جاذبه‌ای کم‌نظیر دارد. دیگر آنکه مجموعه‌ای از غنی‌ترین واژه‌ها و امثال و تشبیهات و ترکیبات فارسی است و می‌تواند پشتوانه [[ارزشمند]] برای [[زبان فارسی]] باشد. [[میبدی]] برای ترجمه لغات و [[آیات قرآن]]، دقتی فوق‌العاده به عمل آورده است تا واژه‌های دیرینه فارسی در معنی درست و برابر [[حقیقی]] کلمه [[عربی]] باشد. نظیر: «اخترگو به جای [[کاهن]]»، «باریک‌دان به جای الطیف»، «راست [[دانش]] به جای [[حکیم]]»، «[[زبون]] گرفتگان برای [[مستضعفین]]»، «همه‌دان به جای علیم» و «رَستنگاه برای مَفازَه». این اثر گنجینه‌ای است از اقوال و نظرات [[عارفان]] و [[مشایخ]] تصوف چون [[رابعه عدویه]]، [[بایزید بسطامی]]، [[سریّ سَقطی]]، [[جنید بغدادی]]، [[شبلی بغدادی]] و بسیاری دیگر از این [[قوم]] و نیز اشعار دلپذیر عارفانه آنان که در جایی دیگر نمی‌توان یافت. تمایز دیگر آن، توجه نویسنده به [[روایات اهل بیت]] {{عم}} است. وی برخلاف [[مفسران اهل سنت]]، در تفسیرش علاوه بر ذکر برخی از [[فضائل]] [[حضرت علی]] {{ع}} و خاندانش، به [[روایات]] و احادیثی از [[امام علی]]، [[امام حسن]]، [[امام حسین]]، [[امام صادق]] و [[امام باقر]] و [[امام رضا]] {{عم}} استناد می‌جوید <ref>جلوه‌های تشیع در کشف الاسرار.</ref>.