پرش به محتوا

تلعکبری: تفاوت میان نسخه‌ها

۲ بایت اضافه‌شده ،  ‏۲۸ اکتبر ۲۰۲۲
جز
جایگزینی متن - 'دانش اندوزی' به 'دانش‌اندوزی'
جز (جایگزینی متن - 'دانش اندوزی' به 'دانش‌اندوزی')
خط ۱۰: خط ۱۰:
شمار [[مشایخ]] تلعکبری و کسانی که وی از آنان اجازه روایت داشته، بسیارند؛ ازاین رو [[کمال الدین حیدر موسوی عاملی]] ۱۵۰ تن از استادان او را در کتابی مستقل به نام مشیخه التلعکبری گرد آورده است. <ref>الاعلام، ج۸، ص۶۳.</ref>
شمار [[مشایخ]] تلعکبری و کسانی که وی از آنان اجازه روایت داشته، بسیارند؛ ازاین رو [[کمال الدین حیدر موسوی عاملی]] ۱۵۰ تن از استادان او را در کتابی مستقل به نام مشیخه التلعکبری گرد آورده است. <ref>الاعلام، ج۸، ص۶۳.</ref>


ابومحمد پس از سال‌ها [[دانش اندوزی]]، جایگاه والایی یافت و بسیاری از [[دانشمندان]] و [[محدثان شیعه]] از مجالس درس او بهره بردند و [[اجازه روایت]] گرفتند. [[ابوالعباس نجاشی]] که در [[نوجوانی]] به خاطر [[دوستی]] با پسرش محمد، به [[خانه]] [[هارون]] رفت وآمد داشت، از برگزاری جلسات درس تلعکبری و حضور جویندگان [[علم]] در خانه او خبر می‌‌دهد. <ref>رجال (النجاشی)، ج ۲، ص۴۰۸.</ref> به سبب استادی وی در [[حدیث]]، در این مجالس، برخی کتاب‌ها را برای [[آگاهی]] از [[درستی]] محتوای آنها نزد او می‌‌خواندند. کتاب‌های [[سلیمان بن صالح جصاص کوفی]] و [[ابومحمد عبداللّه بن حماد انصاری]] که در سال ۳۷۶ هجری بر وی خوانده شد، از آن جمله است. <ref>کتابخانه ابن طاووس، ص۲۰۱ و ۳۶۰.</ref>
ابومحمد پس از سال‌ها [[دانش‌اندوزی]]، جایگاه والایی یافت و بسیاری از [[دانشمندان]] و [[محدثان شیعه]] از مجالس درس او بهره بردند و [[اجازه روایت]] گرفتند. [[ابوالعباس نجاشی]] که در [[نوجوانی]] به خاطر [[دوستی]] با پسرش محمد، به [[خانه]] [[هارون]] رفت وآمد داشت، از برگزاری جلسات درس تلعکبری و حضور جویندگان [[علم]] در خانه او خبر می‌‌دهد. <ref>رجال (النجاشی)، ج ۲، ص۴۰۸.</ref> به سبب استادی وی در [[حدیث]]، در این مجالس، برخی کتاب‌ها را برای [[آگاهی]] از [[درستی]] محتوای آنها نزد او می‌‌خواندند. کتاب‌های [[سلیمان بن صالح جصاص کوفی]] و [[ابومحمد عبداللّه بن حماد انصاری]] که در سال ۳۷۶ هجری بر وی خوانده شد، از آن جمله است. <ref>کتابخانه ابن طاووس، ص۲۰۱ و ۳۶۰.</ref>


برخی از [[فقیهان]] و [[محدثان]] بزرگ که از [[شاگردان]] و [[راویان]] تلعکبری به شمار می‌‌روند، عبارت‌اند از: [[شیخ مفید]]، [[حسین بن عبیدالله غضائری]]، [[احمد بن عبدون]]، <ref>رجال (الطوسی)، ص۴۶۹.</ref> [[سیدرضی]]، <ref>خصایص الائمه، ص۵۷.</ref> [[ابن قولویه]]<ref>کامل الزیارات، ص۳۴۴.</ref> و [[ابوالحسن محمد بن حسن بن حسین بن ایوب قمی]] که در ۲۷ [[ذی قعده]] سال ۳۷۴ هجری در [[موصل]] از [[هارون بن موسی]] برخی از اصول [[شیعه]]، همانند اصل [[درست بن ابی منصور]] را فراگرفته است. <ref>الاصول الستة عشر، ص۱۶۹.</ref>
برخی از [[فقیهان]] و [[محدثان]] بزرگ که از [[شاگردان]] و [[راویان]] تلعکبری به شمار می‌‌روند، عبارت‌اند از: [[شیخ مفید]]، [[حسین بن عبیدالله غضائری]]، [[احمد بن عبدون]]، <ref>رجال (الطوسی)، ص۴۶۹.</ref> [[سیدرضی]]، <ref>خصایص الائمه، ص۵۷.</ref> [[ابن قولویه]]<ref>کامل الزیارات، ص۳۴۴.</ref> و [[ابوالحسن محمد بن حسن بن حسین بن ایوب قمی]] که در ۲۷ [[ذی قعده]] سال ۳۷۴ هجری در [[موصل]] از [[هارون بن موسی]] برخی از اصول [[شیعه]]، همانند اصل [[درست بن ابی منصور]] را فراگرفته است. <ref>الاصول الستة عشر، ص۱۶۹.</ref>
۲۱۸٬۱۳۹

ویرایش