زیارت در معارف و سیره حسینی: تفاوت میان نسخه‌ها
جز
جایگزینی متن - 'خوشامد' به 'خوش‌آمد'
جز (جایگزینی متن - 'احداث' به 'احداث') |
جز (جایگزینی متن - 'خوشامد' به 'خوش‌آمد') |
||
| خط ۴۶: | خط ۴۶: | ||
علاوه بر امامان، شمار زیادی از [[امام‌زادگان]] نیز توسط شیعیان زیارت می‌شوند. این امام‌زادگان از ساداتی که اطلاع زیادی از احوالشان نیست و اغلب در روستاها مدفون‌اند تا فرزندان نامدار امامان را شامل می‌شوند. از میان مشهورترین امام‌زادگان که شیعیان توجه زیادی به زیارت آنان دارند، می‌توان به [[حضرت عباس]] {{ع}} و [[حضرت علی اکبر]] در کربلا، [[حضرت]] [[عبدالعظیم حسنی]] در [[ری]]، حضرت [[احمد بن موسی]] (شاهچراغ) در [[شیراز]]، حضرت سلطانعلی در [[مشهد]] اردهال، حضرت [[سید محمد]] در دجیل، [[حضرت معصومه]] {{س}} در [[قم]] و [[حضرت زینب]] {{س}} و حضرت [[رقیه]] در [[دمشق]] اشاره کرد. | علاوه بر امامان، شمار زیادی از [[امام‌زادگان]] نیز توسط شیعیان زیارت می‌شوند. این امام‌زادگان از ساداتی که اطلاع زیادی از احوالشان نیست و اغلب در روستاها مدفون‌اند تا فرزندان نامدار امامان را شامل می‌شوند. از میان مشهورترین امام‌زادگان که شیعیان توجه زیادی به زیارت آنان دارند، می‌توان به [[حضرت عباس]] {{ع}} و [[حضرت علی اکبر]] در کربلا، [[حضرت]] [[عبدالعظیم حسنی]] در [[ری]]، حضرت [[احمد بن موسی]] (شاهچراغ) در [[شیراز]]، حضرت سلطانعلی در [[مشهد]] اردهال، حضرت [[سید محمد]] در دجیل، [[حضرت معصومه]] {{س}} در [[قم]] و [[حضرت زینب]] {{س}} و حضرت [[رقیه]] در [[دمشق]] اشاره کرد. | ||
[[شیعیان]] گاه به صورت فردی و گاه به صورت گروهی [[اقدام]] به [[سفر]] زیارتی می‌کنند. از گروه‌های زیارتی که سازوکاری منسجم‌تر در [[برنامه‌ریزی]] و اجرای برنامه زیارتی دارند، به «کاروان‌های زیارتی» تعبیر می‌شود. [[زائران]] در بازگشت از سفر زیارتی مورد استقبال [[دوستان]] و آشنایان خود قرار می‌گیرند. آیین‌های استقبال از زائران متنوع است و از اشکال سنتی مانند قرائت اشعاری در | [[شیعیان]] گاه به صورت فردی و گاه به صورت گروهی [[اقدام]] به [[سفر]] زیارتی می‌کنند. از گروه‌های زیارتی که سازوکاری منسجم‌تر در [[برنامه‌ریزی]] و اجرای برنامه زیارتی دارند، به «کاروان‌های زیارتی» تعبیر می‌شود. [[زائران]] در بازگشت از سفر زیارتی مورد استقبال [[دوستان]] و آشنایان خود قرار می‌گیرند. آیین‌های استقبال از زائران متنوع است و از اشکال سنتی مانند قرائت اشعاری در خوش‌آمدگویی به [[زائر]] که «چاووشی» نام دارد و رسم [[قربانی کردن]] و به [[ملاقات]] زائر رفتن در خانه‌اش گرفته تا اشکال جدیدتر مانند [[نصب]] پلاکاردهایی در [[محل زندگی]] زائر و ارسال پیام‌های تبریک به وسیله ابزارهای دیجیتالی را شامل می‌گردد. برخی از زائران [[شیعه]] بر اساس [[روایات]] [[دینی]] تحسین‌گر [[زیارت]] پیاده، تعمداً تمام یا بخشی از مسیر میان محل اقامت خود و برخی زیارتگاههای [[شیعی]] را به صورت پیاده طی می‌کنند. مشهورترین نمونه این‌گونه از زیارت، پیاده‌روی چندروزه [[اربعین]] است. | ||
از گذشته، [[حمایت]] از زیارت، [[زیارتگاه‌ها]] و زائران از جمله در قالب ساخت محل‌هایی برای اسکان زائران موسوم به «[[زائرسرا]]» در اطراف اماکن زیارتی یا در مسیرهای زیارتی، یکی از کاربری‌های اصلی [[وقف]] بوده است. شماری از [[زمین‌ها]] و عرصه‌های اعیانی مناطق شیعه‌نشین نیز وقف هزینه‌های نگهداری اماکن زیارتی شده‌اند. همچنین علاقه شیعیان برای زیارت مکرر اماکن زیارتی، باعث پدید آمدن سکونت‌گاه‌هایی در اطراف برخی زیارتگاههای مهم شده است. به گونه‌ای که در حال حاضر زیارتگاههای شیعی حتی در کشورهایی با [[اکثریت]] غیرشیعی، اغلب با محلات شیعه‌نشین احاطه گردیده است. زیارتگاههای واقع شده در کشورهایی با اکثریت شیعی نیز معمولاً در مرکز شهرهای بزرگ واقع شده‌اند و در محلات اطراف آنها، هتل‌ها و زائرسراها، [[حوزه‌های علمیه]] و بازارهای مختلف احداث شده است. به این ترتیب در کنار مفهوم «زائر»، به عنوان کسی که از محل سکونت خود راهی دراز را برای زیارت می‌پیماید، مفهوم «مجاور» به معنای کسی که در نزدیکی [[زیارتگاه]] اقامت می‌کند، نیز پدید آمده است. | از گذشته، [[حمایت]] از زیارت، [[زیارتگاه‌ها]] و زائران از جمله در قالب ساخت محل‌هایی برای اسکان زائران موسوم به «[[زائرسرا]]» در اطراف اماکن زیارتی یا در مسیرهای زیارتی، یکی از کاربری‌های اصلی [[وقف]] بوده است. شماری از [[زمین‌ها]] و عرصه‌های اعیانی مناطق شیعه‌نشین نیز وقف هزینه‌های نگهداری اماکن زیارتی شده‌اند. همچنین علاقه شیعیان برای زیارت مکرر اماکن زیارتی، باعث پدید آمدن سکونت‌گاه‌هایی در اطراف برخی زیارتگاههای مهم شده است. به گونه‌ای که در حال حاضر زیارتگاههای شیعی حتی در کشورهایی با [[اکثریت]] غیرشیعی، اغلب با محلات شیعه‌نشین احاطه گردیده است. زیارتگاههای واقع شده در کشورهایی با اکثریت شیعی نیز معمولاً در مرکز شهرهای بزرگ واقع شده‌اند و در محلات اطراف آنها، هتل‌ها و زائرسراها، [[حوزه‌های علمیه]] و بازارهای مختلف احداث شده است. به این ترتیب در کنار مفهوم «زائر»، به عنوان کسی که از محل سکونت خود راهی دراز را برای زیارت می‌پیماید، مفهوم «مجاور» به معنای کسی که در نزدیکی [[زیارتگاه]] اقامت می‌کند، نیز پدید آمده است. | ||