قم در معارف مهدویت: تفاوت میان نسخه‌ها

قم در معارف مهدویت (نمایش مبدأ)

نسخهٔ ‏۲ نوامبر ۲۰۲۲، ساعت ۱۳:۲۱

۱ بایت اضافه‌شده ، ‏۲ نوامبر ۲۰۲۲

←‏مقدمه

دیداریویکی‌متن

Bahmani

مدیران

۱۱۲٬۶۳۷

ویرایش

@@ خط ۱۷: / خط ۱۷: @@
 در [[روایات]]، [[قم]] مرکز نشر [[فرهنگ]] اسلامی نیز معرفی شده است. [[امام صادق]] {{ع}} می‌فرمایند: به زودی شهر [[کوفه]] از [[مؤمنان]] تهی می‌گردد و [[علم]] و [[دانش]] از آن‌جا رخت برمی‌بندد و چون ماری که در گوشه‌ای چنبره زده است، محدود می‌گردد و از شهری که آن را [[قم]] می‌نامند، [[ظهور]] می‌کند و آن‌جا پایگاه [[علم]] و [[فضیلت]] و معدن [[دانش]] و کمال می‌گردد<ref>بحار الانوار، ج۶۰، ص۲۱۳؛ سفینة البحار، ج۲، ص۴۴۵.</ref>. [[امام صادق]] {{ع}} در [[روایت]] دیگری می‌فرمایند: بر فراز [[قم]] فرشته‌ای است که دو بال خود را بر آن به حرکت درمی‌آورد و هیچ [[ستمگری]] به آن قصد سوئی نمی‌کند، مگر آن‌که [[خداوند]] او را همانند نمک در [[آب]] ذوب می‌کند. حضرت آن‌گاه به [[عیسی بن عبدالله قمی]] اشاره کرد و فرمود: [[درود]] [[خداوند]] بر [[قم]]! [[پروردگار]] [[جهان]]، سرزمین‌شان را از [[باران]] سیراب و برکاتش را بر آنان نازل می‌گرداند و گناهانشان را به حسنات مبدل می‌سازد. آنان اهل [[رکوع]]، [[سجود]]، [[قیام]] و قعودند؛ چنان‌که آنان [[فقیه]]، دانشمند و اهل [[درک]] و [[فهم]] هستند. آنان اهل [[درایت]] و [[روایت]] و بینش عبادت‌کنندگان [[نیکی]] هستند<ref>بحار الانوار، ج۶۰، ص۲۱۸.</ref>.
-در قدیم، شهر [[قم]] به واسطه وجود [[محدثان]] بسیار و موثق، مرکز [[نقل]] و حفظ‍‌ [[احادیث]] [[اهل بیت]] {{عم}} بود و از این حیث [[جایگاه]] والایی داشت به‌طوری که حتی سایر مراکز [[تشیع]] به [[محدثان]] قمی اعتباری خاصمی‌بخشیدند و چنان‌چه یکی از [[محدثان]] [[قم]] به شهر آن‌ها وارد می‌شد، مورد توجه اهل [[علم]] و [[حدیث]] واقع می‌گردید. مثلا زمانی که [[عبدالله بن جعفر حمیری]] که از [[اصحاب]] [[امام عسکری]] {{ع}} بود، در سال ۲۹۲ ق. به [[کوفه]] وارد شد، چون خبر به گوش [[مردم]] رسید همگی بر گرد او جمع شدند و به استماع [[حدیث]] از وی پرداختند. در واقع این امر ناشی از این بود که قمی‌ها دارای [[اعتقادات]] سالم و به دور از [[انحرافات]] افراطی و تفریطی بودند. از نظر پای‌بندی به [[تشیع]] دوازده‌امامی، [[قم]] دارای موقعیت ممتاز و [[برتری]] نسبت به [[کوفه]] بود، در واقع [[کوفه]] و [[بغداد]] مرکز گرایش‌های فرقه‌ای و اندیشه‌های افراطی و غالی بود، در حالی که در [[قم]] از هیچ‌یک از فرق [[شیعه]] چون [[زیدیه]]، [[اسماعیلیه]]، [[فطحیه]] و [[واقفیه]] اثری نبود.
+در قدیم، شهر [[قم]] به واسطه وجود [[محدثان]] بسیار و موثق، مرکز [[نقل]] و حفظ‍‌ [[احادیث]] [[اهل بیت]] {{عم}} بود و از این حیث [[جایگاه]] والایی داشت به‌طوری که حتی سایر مراکز [[تشیع]] به [[محدثان]] قمی اعتباری خاص می‌بخشیدند و چنان‌چه یکی از [[محدثان]] [[قم]] به شهر آن‌ها وارد می‌شد، مورد توجه اهل [[علم]] و [[حدیث]] واقع می‌گردید. مثلا زمانی که [[عبدالله بن جعفر حمیری]] که از [[اصحاب]] [[امام عسکری]] {{ع}} بود، در سال ۲۹۲ ق. به [[کوفه]] وارد شد، چون خبر به گوش [[مردم]] رسید همگی بر گرد او جمع شدند و به استماع [[حدیث]] از وی پرداختند. در واقع این امر ناشی از این بود که قمی‌ها دارای [[اعتقادات]] سالم و به دور از [[انحرافات]] افراطی و تفریطی بودند. از نظر پای‌بندی به [[تشیع]] دوازده‌امامی، [[قم]] دارای موقعیت ممتاز و [[برتری]] نسبت به [[کوفه]] بود، در واقع [[کوفه]] و [[بغداد]] مرکز گرایش‌های فرقه‌ای و اندیشه‌های افراطی و غالی بود، در حالی که در [[قم]] از هیچ‌یک از فرق [[شیعه]] چون [[زیدیه]]، [[اسماعیلیه]]، [[فطحیه]] و [[واقفیه]] اثری نبود.
 مادلونگ، [[اسلام‌شناس]] آلمانی در این‌باره نوشته است: [[شیعیان]] [[قم]] در [[وفاداری]] به [[امامت]] دوازده‌امامی باقی ماندند و هیچ‌گونه انشقاق فطحی یا واقفی در میان تعداد بی‌شمار [[محدثان]] امامی این شهر یاد نشده است <ref>نشریه موعود، شماره ۳۲، ص۷۴.</ref>.