پرش به محتوا

جابر بن یزید جعفی: تفاوت میان نسخه‌ها

بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۲: خط ۲:


== آشنایی اجمالی ==
== آشنایی اجمالی ==
[[ابوعبدالله جابر بن یزید بن حرث بن عبد یغوث جعفی کوفی]] [[تابعی]]<ref>ریحانة الادب، ج۱، ص۴۱۲.</ref> و از [[اصحاب]] [[امام باقر]] و [[امام صادق]]({{ع}}) بود<ref>رجال النجاشی، ج۱، ص۳۱۴.</ref> و از آن دو بزرگوار<ref>رجال الطوسی، ص۱۱۱.</ref> و نیز از محدثانی چون [[ابوطفیل]] و [[ابوضحی]] روایاتی نقل کرده است.<ref>تاریخ الاسلام، ج۸، ص۵۹.</ref> افرادی چون شعبه،<ref>التاریخ الکبیر، ج۲، ص۲۱۱.</ref> ثوری،<ref>الجرح والتعدیل، ج۲، ص۴۹۷.</ref>[[اسرائیل]]<ref>خلاصة تهذیب تهذیب الکمال، ۲، ص۴۷.</ref> و دیگران از وی [[حدیث]] شنیده و [[روایت]] کرده‌اند.
[[ابوعبدالله جابر بن یزید بن حرث بن عبد یغوث جعفی کوفی]] [[تابعی]]<ref>ریحانة الادب، ج۱، ص۴۱۲.</ref> و از [[اصحاب]] [[امام زین العابدین]]، [[امام باقر]] و [[امام صادق]]{{ع}} بود<ref>رجال النجاشی، ج۱، ص۳۱۴.</ref> و از آن دو بزرگوار<ref>رجال الطوسی، ص۱۱۱.</ref> و نیز از محدثانی چون [[ابوطفیل]] و [[ابوضحی]] روایاتی نقل کرده است<ref>تاریخ الاسلام، ج۸، ص۵۹.</ref>. افرادی چون شعبه<ref>التاریخ الکبیر، ج۲، ص۲۱۱.</ref>، ثوری<ref>الجرح والتعدیل، ج۲، ص۴۹۷.</ref>، [[اسرائیل]]<ref>خلاصة تهذیب تهذیب الکمال، ۲، ص۴۷.</ref> و دیگران از وی [[حدیث]] شنیده و [[روایت]] کرده‌اند.


پیشوای [[مفسران]] است و [[تفسیر]] را از [[امام باقر]]{{ع}} فرا گرفت.<ref>ریحانة الادبج، ج۱، ص،۴۱۲.</ref> جابر محدثی امامی،<ref>الفهرست (طوسی)، ص۹۵.</ref> مورد [[اعتماد]]، <ref>خلاصة تهذیب تهذیب الکمال، ج۲، ص۴۷.</ref> [[راستگو]] و با [[ورع]]<ref>تهذیب الکمال، ج۴، ص۴۶۷.</ref> بود و امام صادق{{ع}} او را [[مدح]] کرده و درباره‌اش [[دعا]] فرموده است.<ref>خلاصة الاقوال، ص۳۵.</ref> او یکی از چهار نفری است که [[علم ائمه]]{{ع}} به آنها سپرده شده است.<ref>اختیار معرفة الرجال، ص۴۸۵.</ref> [[جرّاج بن ملیح]] می‌‌گوید که از جابر شنیدم، می‌‌گفت که هفتاد هزار حدیث از امام صادق{{ع}} در [[حفظ]] دارد.<ref>میزان الاعتدال، ج۱، ص۳۸۳. </ref> برخی از [[رجالیون]] [[اهل سنت]] وی را فردی [[ضعیف]] و غیر قابل اعتماد شمرده‌اند <ref>الطبقات الکبری، ج۶، ص۳۴۵؛ الجرح و التعدیل، ج۲، ص۴۹۷.</ref> که ناشی از [[تشیع]] و تأثیرگذاری [[عظیم]] او می‌‌باشد.
پیشوای [[مفسران]] است و [[تفسیر]] را از [[امام باقر]]{{ع}} فرا گرفت<ref>ریحانة الادبج، ج۱، ص،۴۱۲.</ref>. جابر، محدثی امامی<ref>الفهرست (طوسی)، ص۹۵.</ref> مورد [[اعتماد]]<ref>خلاصة تهذیب تهذیب الکمال، ج۲، ص۴۷.</ref>، [[راستگو]] و با [[ورع]]<ref>تهذیب الکمال، ج۴، ص۴۶۷.</ref> بود و امام صادق{{ع}} او را [[مدح]] کرده و درباره‌اش [[دعا]] فرموده است<ref>خلاصة الاقوال، ص۳۵.</ref>. او یکی از چهار نفری است که [[علم ائمه]]{{ع}} به آنها سپرده شده است<ref>اختیار معرفة الرجال، ص۴۸۵.</ref>. [[جرّاج بن ملیح]] می‌‌گوید که از جابر شنیدم، می‌‌گفت هفتاد هزار حدیث از امام صادق{{ع}} در [[حفظ]] دارد<ref>میزان الاعتدال، ج۱، ص۳۸۳. </ref>. او را حامل [[اسرار]] [[علوم اهل بیت]] [[عصمت]] و [[طهارت]]{{عم}} دانسته‌اند؛ گاهی سخنانی بیان می‌داشت که [[عقول]] [[مردم]] تاب شنیدن آن را نداشت<ref>تحفة الاحباب، ص۴۰؛ تأسیس الشیعه، ص۲۸۴.</ref>. برخی از [[رجالیون]] [[اهل سنت]] وی را فردی [[ضعیف]] و غیر قابل اعتماد شمرده‌اند<ref>الطبقات الکبری، ج۶، ص۳۴۵؛ الجرح و التعدیل، ج۲، ص۴۹۷.</ref> که ناشی از [[تشیع]] و تأثیرگذاری [[عظیم]] اوست.


[[جابر جعفی]] دارای آثار متعددی بوده که عبارت‌اند از: کتاب‌های التفسیر، مقتل امیرالمؤمنین {{ع}}، النوادر، مقتل الحسین،{{ع}}، الجمل، الصفین، النهروان، الفضائل و رسالة ابی جعفر الی اهل البصره.
[[جابر جعفی]] دارای آثار متعددی بوده که عبارت‌اند از: کتاب‌های التفسیر، مقتل امیرالمؤمنین {{ع}}، النوادر، مقتل الحسین،{{ع}}، الجمل، الصفین، النهروان، الفضائل و رسالة ابی جعفر الی اهل البصره.


جابر در [[زمان امام صادق]]{{ع}} به سال ۱۲۸ هـ بدرود [[حیات]] گفت.<ref>رجال النجاشی، ج۱، ص۳۱۴ ـ ۳۱۶.</ref> در [[تاریخ]] درگذشت وی [[اختلاف]] وجود دارد <ref>خلاصة تهذیب تهذیب الکمال، ج۲، ص۴۸؛ رجال الطوسی، ص۱۱۱؛ میزان الاعتدال، ج۱، ص۳۸۴.</ref>.<ref>جمعی از پژوهشگران، [[فرهنگ‌نامه مؤلفان اسلامی (کتاب)|فرهنگ‌نامه مؤلفان اسلامی]] ج۱، ص۲۱۸.</ref>
جابر در [[زمان امام صادق]]{{ع}} در سال ۱۲۸ هـ بدرود [[حیات]] گفت<ref>رجال النجاشی، ج۱، ص۳۱۴ ـ ۳۱۶.</ref>. در [[تاریخ]] درگذشت وی [[اختلاف]] وجود دارد<ref>خلاصة تهذیب تهذیب الکمال، ج۲، ص۴۸؛ رجال الطوسی، ص۱۱۱؛ میزان الاعتدال، ج۱، ص۳۸۴.</ref>.<ref>جمعی از پژوهشگران، [[فرهنگ‌نامه مؤلفان اسلامی (کتاب)|فرهنگ‌نامه مؤلفان اسلامی]] ج۱، ص۲۱۸؛ [[محمد حسین رجبی دوانی|رجبی دوانی، محمد حسین]]، [[کوفه و نقش آن در قرون نخستین اسلامی (کتاب)|کوفه و نقش آن در قرون نخستین اسلامی]] ص ۴۸۲.</ref>
 
==جابر بن یزید جعفی==
از [[اصحاب]] بزرگ [[امام زین العابدین]] و فرزندش [[امام محمد باقر]]{{ع}} بود. کتاب‌هایی در [[تفسیر قرآن]] و [[احکام دین]] و غیر آن نوشت که نام آنها در فهرست شیخ و [[رجال نجاشی]] آمده است. او را حامل [[اسرار]] [[علوم اهل بیت]] [[عصمت]] و [[طهارت]]{{عم}} دانسته‌اند؛ گاهی سخنانی بیان می‌داشت که [[عقول]] [[مردم]] تاب شنیدن آن را نداشت<ref>تحفة الاحباب، ص۴۰؛ تأسیس الشیعه، ص۲۸۴.</ref>. جابر [[تفسیری]] مشتمل بر [[احادیث]] [[امام باقر]]{{ع}} تصنیف کرده است. وی در سال ۱۲۷ یا به نقل [[ابن حجر عسقلانی]] در «تقریب» به سال ۱۳۲ از [[دنیا]] رفت<ref>تأسیس الشیعه، ص۳۲۶.</ref>.<ref>[[محمد حسین رجبی دوانی|رجبی دوانی، محمد حسین]]، [[کوفه و نقش آن در قرون نخستین اسلامی (کتاب)|کوفه و نقش آن در قرون نخستین اسلامی]] ص ۴۸۲.</ref>


== جستارهای وابسته ==
== جستارهای وابسته ==
۱۱۲٬۰۴۷

ویرایش