ابراهیم جعفری: تفاوت میان نسخه‌ها

ابراهیم جعفری<ref>ر. ک: رجال الطوسی، ص۱۵۶ (ش ۱۷۲۶) و ۳۵۲ (ش۵۲۱۷)؛ رجال النجاشی، ص۲۱، ش۲۹؛ خلاصة الأقوال (رجال العلامة الحلی)، ص۶، ش۱۸؛ الرجال (ابن داود)، ص۱۳، ش۱۱؛ نقد الرجال، ج۱، ص۵۲، ش۳۹؛ جامع الرواة، ج۱، ص۱۷؛ إکلیل المنهج، ص۷۳، ش۲۴؛ منتهی المقال، ج۱، ص۱۵۱، ش۲۶؛ طرائف المقال، ج۱، ص۲۷۲، ش۱۸۰۹؛ تنقیح المقال، ج۳، ص۲۴۱ (ش۹۴) و ۳۳۷ (۱۸۲)؛ أعیان الشیعه، ج۲، ص۱۰۹، ۲۰۶ (ش ۳۵۶)، ۲۱۶ (ش ۳۸۴) و ۲۳۰ (ش ۹)؛ مستدرکات علم رجال الحدیث، ج۱، ص۱۰۸، ش۶۹؛ معجم رجال الحدیث، ج۱، ص۱۷۹، ش۸۸؛ قاموس الرجال، ج۱، ص۱۴۵ (ش۴۷) و۲۸۲ (ش۱۹۰). </ref> در سند ۱ [[روایت]] [[تفسیر کنز الدقائق]] دیده می‌شود: {{متن حدیث|و فی شرح الآیات الباهرة: عَلِيُّ بْنُ أَسْبَاطٍ عَنْ إِبْرَاهِيمَ الْجَعْفَرِيِّ عَنْ أَبِي الْجَارُودِ عَنْ أَبِي عَبْدِ اللَّهِ {{ع}} فِي قَوْلِهِ تَعَالَى {{متن قرآن|أَإِلَهٌ مَعَ اللَّهِ بَلْ أَكْثَرُهُمْ لَا يَعْلَمُونَ}}<ref>یا آن کسی که زمین را آسایشگاهی کرد و در میان آن رودهایی پدید آورد و برای آن کوهپایه‌هایی آفرید و میان دو دریا پرده‌واره‌ای پدیدار ساخت؛ آیا با خداوند، خدایی (دیگر) هست؟ (نه) بلکه بیشتر اینان نادانند سوره نمل، آیه ۶۱.</ref> قَالَ أَيْ إِمَامُ هُدًى مَعَ إِمَامِ ضَلَالٍ فِي قَرْنٍ وَاحِدٍ}}<ref>تفسیر کنز الدقائق، ج۹، ص۵۸۰ به گزارش از تأویل الآیات الظاهره، ص۴۰۱، ح۲.</ref><ref>[[عبدالله جوادی آملی|جوادی آملی، عبدالله]]، [[رجال تفسیری ج۱ (کتاب)|رجال تفسیری]]، ج۱ ص ۲۵۰.</ref>

[[شیخ طوسی]] راوی را در [[اصحاب امامان]] امام صادق و امام رضا {{عم}} نام برده<ref>ر. ک: رجال الطوسی، ص۱۵۶ (ش ۱۷۲۶) و۳۵۲ (۵۲۱۷).</ref>، بی‌آنکه [[جرح و تعدیل]] کند و [[نجاشی]] نیز با تعبیر {{عربی|"روی أبوه عن أبی‌جعفر و أبی عبدالله {{عم}}"}}<ref>رجال النجاشی، ص۲۱۶، ش۵۶۲.</ref> بسنده کرده و مطلب دیگری درباره‌اش ندارد؛ ولی با توجه به استظهار [[اتحاد]] «ابراهیم جعفری» با «ابراهیم بن ابی‌کرام»، که نجاشی درباره‌اش می‌نویسد: {{عربی|"كَانَ خَيْراً"}}<ref>رجال النجاشی، ص۲۱، ش۲۹.</ref> و اینکه [[امام هفتم]] {{ع}} وی را از [[شاهدان]] بر [[وصیت]] خویش نهاده، بزرگانی مانند [[ابن داود]]<ref>الرجال (ابن داود)، ص۱۳، ش۱۱.</ref>، [[علامه حلی]]<ref>خلاصة الأقوال (رجال العلامة الحلی)، ص۶، ش۱۸.</ref> و [[علامه مامقانی]]<ref>{{عربی|یمکن استفاده وثاقته من کونه أحد الشهود المذکورین فی وصیة الکاظم {{ع}}... ؛ ضرورة بعد إشهاد الإمام {{ع}} علی وصیته غیر الثقة}}؛ (تنقیح المقال، ج۴، ص۳۲۳ - ۳۲۴، ش۵۱۸). </ref> به [[وثاقت]] یا حُسن حال وی تصریح کردند، گرچه بعضی از معاصران با نام [[راوی]] مُهمل از او یاد کردند<ref>{{عربی|المعنون مهمل و روایاته سدیدة}}؛ (تنقیح المقال، ج۳، ص۳۳۸، ش۱۸۲) </ref>.