پرش به محتوا

امیدواری به خدا در حدیث: تفاوت میان نسخه‌ها

جز
جایگزینی متن - 'داود' به 'داوود'
جز (جایگزینی متن - 'داود' به 'داوود')
خط ۱۶: خط ۱۶:
# [[پیامبر اکرم]] {{صل}} فرمودند هیچیک از شما نباید پیش از آنکه به [[خداوند]] ظن [[نیکو]] یابد از این [[دنیا]] خارج شود چراکه [[حسن ظن]] به [[خدا]] بهای [[بهشت]] است<ref>{{متن حدیث| قَالَ رَسُولُ اللَّهِ {{صل}}: لَا يَمُوتَنَّ أَحَدُكُمْ حَتَّى يُحْسِنَ ظَنَّهُ بِاللَّهِ عَزَّ وَ جَلَّ فَإِنَّ حُسْنَ الظَّنِّ بِاللَّهِ عَزَّ وَ جَلَّ ثَمَنُ الْجَنَّةِ}}؛ بحار الأنوار، ج۷۰، ‌ ص۳۸۵.</ref>؛  
# [[پیامبر اکرم]] {{صل}} فرمودند هیچیک از شما نباید پیش از آنکه به [[خداوند]] ظن [[نیکو]] یابد از این [[دنیا]] خارج شود چراکه [[حسن ظن]] به [[خدا]] بهای [[بهشت]] است<ref>{{متن حدیث| قَالَ رَسُولُ اللَّهِ {{صل}}: لَا يَمُوتَنَّ أَحَدُكُمْ حَتَّى يُحْسِنَ ظَنَّهُ بِاللَّهِ عَزَّ وَ جَلَّ فَإِنَّ حُسْنَ الظَّنِّ بِاللَّهِ عَزَّ وَ جَلَّ ثَمَنُ الْجَنَّةِ}}؛ بحار الأنوار، ج۷۰، ‌ ص۳۸۵.</ref>؛  
# [[امیرالمؤمنین]] {{ع}} فرمودند [[فرزند]] عزیزم چنان از [[خدا]] بترس که گوئی اگربا [[حسنات]] تمامی [[مردم]] روزگاران به درگاه او حاضر شوی آن را از تو نخواهد پذیرفت و چنان به او [[امیدوار]] باش که اگر [[گناهان]] تمامی [[مردم]] [[دنیا]] را به همراه داشته باشی تو را خواهد بخشید <ref>{{متن حدیث| قَالَ أَمِيرُ الْمُؤْمِنِينَ {{ع}} يَا بُنَيَّ خَفِ اللَّهَ خَوْفاً أَنَّكَ لَوْ أَتَيْتَهُ بِحَسَنَاتِ أَهْلِ الْأَرْضِ لَمْ يَقْبَلْهَا مِنْكَ وَ ارْجُ اللَّهَ رَجَاءً أَنَّكَ لَوْ أَتَيْتَهُ بِسَيِّئَاتِ أَهْلِ الْأَرْضِ غَفَرَهَا لَكَ}}؛ بحار الأنوار، ج ۷۰، ص ۳۹۴.</ref>؛  
# [[امیرالمؤمنین]] {{ع}} فرمودند [[فرزند]] عزیزم چنان از [[خدا]] بترس که گوئی اگربا [[حسنات]] تمامی [[مردم]] روزگاران به درگاه او حاضر شوی آن را از تو نخواهد پذیرفت و چنان به او [[امیدوار]] باش که اگر [[گناهان]] تمامی [[مردم]] [[دنیا]] را به همراه داشته باشی تو را خواهد بخشید <ref>{{متن حدیث| قَالَ أَمِيرُ الْمُؤْمِنِينَ {{ع}} يَا بُنَيَّ خَفِ اللَّهَ خَوْفاً أَنَّكَ لَوْ أَتَيْتَهُ بِحَسَنَاتِ أَهْلِ الْأَرْضِ لَمْ يَقْبَلْهَا مِنْكَ وَ ارْجُ اللَّهَ رَجَاءً أَنَّكَ لَوْ أَتَيْتَهُ بِسَيِّئَاتِ أَهْلِ الْأَرْضِ غَفَرَهَا لَكَ}}؛ بحار الأنوار، ج ۷۰، ص ۳۹۴.</ref>؛  
# [[پیامبر اکرم]] {{صل}} فرمودند [[خداوند]] به [[حضرت داود]] [[وحی]] فرمود که ‌ای [[داود]] همانگونه که هرکس زیر [[نور]] [[خورشید]] بنشیند جا برای او تنگ نخواهد شد هرکس هم در [[رحمت]] من بنشیند [[رحمت]] من کم نشده همچنان فراخ خواهد ماند<ref>{{متن حدیث| قَالَ النَّبِيُّ {{صل}}: أَوْحَى اللَّهُ عَزَّ وَ جَلَّ إِلَى دَاوُدَ {{ع}} كَمَا لَا تَضِيقُ الشَّمْسُ عَلَى مَنْ جَلَسَ فِيهَا كَذَلِكَ لَا تَضِيقُ رَحْمَتِي عَلَى مَنْ دَخَلَ فِيهَا}}؛ سفینه البحار، ج ا، ص ۵۱۷.</ref>؛  
# [[پیامبر اکرم]] {{صل}} فرمودند [[خداوند]] به [[حضرت داوود]] [[وحی]] فرمود که ‌ای [[داوود]] همانگونه که هرکس زیر [[نور]] [[خورشید]] بنشیند جا برای او تنگ نخواهد شد هرکس هم در [[رحمت]] من بنشیند [[رحمت]] من کم نشده همچنان فراخ خواهد ماند<ref>{{متن حدیث| قَالَ النَّبِيُّ {{صل}}: أَوْحَى اللَّهُ عَزَّ وَ جَلَّ إِلَى دَاوُدَ {{ع}} كَمَا لَا تَضِيقُ الشَّمْسُ عَلَى مَنْ جَلَسَ فِيهَا كَذَلِكَ لَا تَضِيقُ رَحْمَتِي عَلَى مَنْ دَخَلَ فِيهَا}}؛ سفینه البحار، ج ا، ص ۵۱۷.</ref>؛  
# به [[امام سجاد]] عرض شد [[حسن بصری]] گوید تعجبی از آنان که هلاک شدند رسیدند واز [[رحمت]] [[امام]] [[الهی]] دور ماندند نیست تعجب از آنان است که [[نجات]] یافتند و به [[رحمت الهی]] رسیدند [[امام]] فرمودند اما من می‌گویم تعجب، از آنان است که با وجود گستردگی [[رحمت الهی]] به [[هلاکت]] رسیدند و به آن [[رحمت]] بی‌منتها دست نیافتند<ref>{{متن حدیث| رُوِيَ أَنَّهُ لِعَلِيِّ بْنِ الْحُسَيْنِ {{ع}} يَوْماً: إِنَّ الْحَسَنَ الْبَصْرِيَّ قَالَ: لَيْسَ الْعَجَبُ مِمَّنْ هَلَكَ كَيْفَ هَلَكَ وَ إِنَّمَا الْعَجَبُ مِمَّنْ نَجَا كَيْفَ نَجَا! فَقَالَ {{ع}}: أَنَا أَقُولُ لَيْسَ الْعَجَبُ مِمَّنْ نَجَا كَيْفَ نَجَا وَ أَمَّا الْعَجَبُ مِمَّنْ هَلَكَ كَيْفَ هَلَكَ مَعَ سَعَةِ رَحْمَةِ اللَّهِ}}؛ سفینه البحار، ج ۱، ص ۵۱۷.</ref><ref>[[حسین مظاهری|مظاهری، حسین]]، [[دانش اخلاق اسلامی ج۱ (کتاب)|دانش اخلاق اسلامی]]، ج۱، ص ۴۵۳-۴۵۸.</ref>.
# به [[امام سجاد]] عرض شد [[حسن بصری]] گوید تعجبی از آنان که هلاک شدند رسیدند واز [[رحمت]] [[امام]] [[الهی]] دور ماندند نیست تعجب از آنان است که [[نجات]] یافتند و به [[رحمت الهی]] رسیدند [[امام]] فرمودند اما من می‌گویم تعجب، از آنان است که با وجود گستردگی [[رحمت الهی]] به [[هلاکت]] رسیدند و به آن [[رحمت]] بی‌منتها دست نیافتند<ref>{{متن حدیث| رُوِيَ أَنَّهُ لِعَلِيِّ بْنِ الْحُسَيْنِ {{ع}} يَوْماً: إِنَّ الْحَسَنَ الْبَصْرِيَّ قَالَ: لَيْسَ الْعَجَبُ مِمَّنْ هَلَكَ كَيْفَ هَلَكَ وَ إِنَّمَا الْعَجَبُ مِمَّنْ نَجَا كَيْفَ نَجَا! فَقَالَ {{ع}}: أَنَا أَقُولُ لَيْسَ الْعَجَبُ مِمَّنْ نَجَا كَيْفَ نَجَا وَ أَمَّا الْعَجَبُ مِمَّنْ هَلَكَ كَيْفَ هَلَكَ مَعَ سَعَةِ رَحْمَةِ اللَّهِ}}؛ سفینه البحار، ج ۱، ص ۵۱۷.</ref><ref>[[حسین مظاهری|مظاهری، حسین]]، [[دانش اخلاق اسلامی ج۱ (کتاب)|دانش اخلاق اسلامی]]، ج۱، ص ۴۵۳-۴۵۸.</ref>.


۲۱۸٬۲۱۰

ویرایش