پرش به محتوا

امیة بن سعد قرشی: تفاوت میان نسخه‌ها

جز
جایگزینی متن - 'داود' به 'داوود'
جز (جایگزینی متن - 'داود' به 'داوود')
 
خط ۶: خط ۶:
[[ذهبی]]<ref>ذهبی، ج۱، ص۲۹.</ref> نیز وی را ناشناخته دانسته است. [[ابن حجر]]<ref>ابن حجر، ج۱، ص۲۶۴.</ref> مشابه توضیحات یاد شده را ذیل نام [[امیه بن اسعد]] آورده و او را به عنوان جد سلیمان بن کثیر معرفی کرده است، اما به [[قریشی بودن]] أمیه اشاره نکرده، او را [[خزاعی]] می‌داند. به نظر وی، دو [[اشتباه]] صورت گرفته است یکی از جانب [[محمد بن حمدویه]] که وی را در [[تاریخ]] [[مرو]] با عنوان «[[أمیة بن سعد]]» آورده است.
[[ذهبی]]<ref>ذهبی، ج۱، ص۲۹.</ref> نیز وی را ناشناخته دانسته است. [[ابن حجر]]<ref>ابن حجر، ج۱، ص۲۶۴.</ref> مشابه توضیحات یاد شده را ذیل نام [[امیه بن اسعد]] آورده و او را به عنوان جد سلیمان بن کثیر معرفی کرده است، اما به [[قریشی بودن]] أمیه اشاره نکرده، او را [[خزاعی]] می‌داند. به نظر وی، دو [[اشتباه]] صورت گرفته است یکی از جانب [[محمد بن حمدویه]] که وی را در [[تاریخ]] [[مرو]] با عنوان «[[أمیة بن سعد]]» آورده است.


به نظر [[ابن حجر]] <ref>ابن حجر، ج۱، ص۳۸۷.</ref>، اشتباه دیگر این است که ابوزکریا بن منده روایتی مربوط به عاریه را، که از [[امیة بن صفوان بن امیه]] بوده، از أمیة بن سعد پنداشته است. براساس این روایت، رسول خدا {{صل}} در [[جنگ حنین]] از [[صفوان بن أمیة بن خلف]]، [[سلاح]] به عاریه گرفت و هنگامی که صفوان از چگونگی این عاریه پرسید، آن [[حضرت]] آن را عاریه مضمونه دانست<ref>یعقوبی، ج۲، ص۶۲؛ طبری، ج۲، ص۳۴۶؛ مسعودی، ص۲۳۴؛ احمد بن حنبل، ج۴، ص۲۲۲؛ ابو داود، ج۲، ص۱۵۶؛ ابن حزم، ج۹، ص۱۷۳؛ شامی، ج۹، ص۱۵.</ref>. در همه این منابع، روایت عاریه از صفوان جمحی است. به نظر [[ابن اثیر]]<ref>ابن اثیر، ج۱، ص۲۸۱.</ref> أمیة بن سعد با این [[نسب]] شناخته شده نیست و معلوم نیست نام او از کجا آمده است. چنان که [[ابن اثیر]]<ref>ابن اثیر، ج۱، ص۲۸۰.</ref>، پس از نقل این [[روایت]] از قول [[ابن منده]] از آمیه قرشی، به [[نقد]] آن پرداخته، آن را از صفوان بن أمیة بن خلف جمحی دانسته است. با توجه به آنکه [[ابن حجر]]<ref>ابن حجر، ج۱، ص۳۸۷.</ref>، به شرکت أمیة بن سعد قرشی در [[بیعت شجره]] اشاره نکرده است، و نیز با توجه به اشتباهاتی که ذکر شد باید مصداق «أمیة بن سعد قرشی» و «أمیة بن اسعد خزاعی» را که ابن حجر در دو جا مطرح کرده، یکی دانست.<ref>[[قاسم خانجانی|خانجانی، قاسم]]، [[دانشنامه سیره نبوی ج۲ (کتاب)|مقاله «امیة بن سعد قرشی»، دانشنامه سیره نبوی]] ج۲، ص:۱۲۹.</ref>
به نظر [[ابن حجر]] <ref>ابن حجر، ج۱، ص۳۸۷.</ref>، اشتباه دیگر این است که ابوزکریا بن منده روایتی مربوط به عاریه را، که از [[امیة بن صفوان بن امیه]] بوده، از أمیة بن سعد پنداشته است. براساس این روایت، رسول خدا {{صل}} در [[جنگ حنین]] از [[صفوان بن أمیة بن خلف]]، [[سلاح]] به عاریه گرفت و هنگامی که صفوان از چگونگی این عاریه پرسید، آن [[حضرت]] آن را عاریه مضمونه دانست<ref>یعقوبی، ج۲، ص۶۲؛ طبری، ج۲، ص۳۴۶؛ مسعودی، ص۲۳۴؛ احمد بن حنبل، ج۴، ص۲۲۲؛ ابو داوود، ج۲، ص۱۵۶؛ ابن حزم، ج۹، ص۱۷۳؛ شامی، ج۹، ص۱۵.</ref>. در همه این منابع، روایت عاریه از صفوان جمحی است. به نظر [[ابن اثیر]]<ref>ابن اثیر، ج۱، ص۲۸۱.</ref> أمیة بن سعد با این [[نسب]] شناخته شده نیست و معلوم نیست نام او از کجا آمده است. چنان که [[ابن اثیر]]<ref>ابن اثیر، ج۱، ص۲۸۰.</ref>، پس از نقل این [[روایت]] از قول [[ابن منده]] از آمیه قرشی، به [[نقد]] آن پرداخته، آن را از صفوان بن أمیة بن خلف جمحی دانسته است. با توجه به آنکه [[ابن حجر]]<ref>ابن حجر، ج۱، ص۳۸۷.</ref>، به شرکت أمیة بن سعد قرشی در [[بیعت شجره]] اشاره نکرده است، و نیز با توجه به اشتباهاتی که ذکر شد باید مصداق «أمیة بن سعد قرشی» و «أمیة بن اسعد خزاعی» را که ابن حجر در دو جا مطرح کرده، یکی دانست.<ref>[[قاسم خانجانی|خانجانی، قاسم]]، [[دانشنامه سیره نبوی ج۲ (کتاب)|مقاله «امیة بن سعد قرشی»، دانشنامه سیره نبوی]] ج۲، ص:۱۲۹.</ref>


== منابع ==
== منابع ==
۲۱۸٬۱۳۹

ویرایش