پرش به محتوا

ایوب بن بشیر بن سعد بن نعمان انصاری: تفاوت میان نسخه‌ها

جز
جایگزینی متن - 'داود' به 'داوود'
جز (جایگزینی متن - 'داود' به 'داوود')
 
خط ۱۲: خط ۱۲:
به گفته [[محمد بن یحیی بن حبان]]، ایوب بن بشیر روزی به [[رسول خدا]] عرض کرد: یا [[رسول الله]]، من [[تأمل]] کرده‌ام که یک سوم نمازم را [[دعا]] و [[درود]] برای شما قرار دهم. [[حضرت]] فرمود: این کار را مکن. ایوب اندکی [[صبر]] کرد و دوباره به حضرت عرض کرد: یا رسول الله، اگر نصف نمازم را دعا برای شما بخوانم و بر تو درود بفرستم چطور؟ حضرت باز قبول نکرد. برای بار سوم اندکی تأمل کرد و سپس گفت: یا رسول الله، اگر تمام نمازم را دعا و درود برای شما قرار دهم چطور؟ حضرت فرمود: «در این صورت [[خداوند]] [[امر]] دنیا و آخرتت را کفایت می‌کند». <ref>{{متن حدیث|أُذِنَ يَكْفِيَكَ اللَّهُ تَعَالَى مَا أَهَمَّكَ مِنْ أَمْرِ دُنْيَاكَ وَ اخِرَتَكَ}}؛ ابن اثیر، ج۱، ص:۳۴۷.</ref>. روایت یاد شده، در منابع دیگر از مردی که [[خدمت]] [[رسول خدا]] رسید نقل شده است <ref>احمد بن حنبل، ج۵، ص:۱۳۶؛ کلینی، ج۲، ص:۴۹۳؛ طبرانی، ج۴، ص:۳۵.</ref>.
به گفته [[محمد بن یحیی بن حبان]]، ایوب بن بشیر روزی به [[رسول خدا]] عرض کرد: یا [[رسول الله]]، من [[تأمل]] کرده‌ام که یک سوم نمازم را [[دعا]] و [[درود]] برای شما قرار دهم. [[حضرت]] فرمود: این کار را مکن. ایوب اندکی [[صبر]] کرد و دوباره به حضرت عرض کرد: یا رسول الله، اگر نصف نمازم را دعا برای شما بخوانم و بر تو درود بفرستم چطور؟ حضرت باز قبول نکرد. برای بار سوم اندکی تأمل کرد و سپس گفت: یا رسول الله، اگر تمام نمازم را دعا و درود برای شما قرار دهم چطور؟ حضرت فرمود: «در این صورت [[خداوند]] [[امر]] دنیا و آخرتت را کفایت می‌کند». <ref>{{متن حدیث|أُذِنَ يَكْفِيَكَ اللَّهُ تَعَالَى مَا أَهَمَّكَ مِنْ أَمْرِ دُنْيَاكَ وَ اخِرَتَكَ}}؛ ابن اثیر، ج۱، ص:۳۴۷.</ref>. روایت یاد شده، در منابع دیگر از مردی که [[خدمت]] [[رسول خدا]] رسید نقل شده است <ref>احمد بن حنبل، ج۵، ص:۱۳۶؛ کلینی، ج۲، ص:۴۹۳؛ طبرانی، ج۴، ص:۳۵.</ref>.


ایوب بن بشیر گوید: رسول خدا در یکی از سفرهای خویش وقتی به [[حره]] رسید، شکوفه‌هایی را دید. سپس ایستاد و کلمه [[استرجاع]] {{متن قرآن|إِنَّا لِلَّهِ وَإِنَّا إِلَيْهِ رَاجِعُونَ}}<ref>«همان کسان که چون بدیشان مصیبتی رسد می‌گویند: «انّا للّه و انّا الیه راجعون» (ما از آن خداوندیم و به سوی او باز می‌گردیم)» سوره بقره، آیه ۱۵۶.</ref> را گفت. این بر همراهان او خوش نیامد؛ از این رو پرسیدند: یا رسول الله، آیا این سخن مربوط به [[سفر]] شما می‌شود؟ حضرت با اشاره به [[واقعه حره]] فرمود: [[بهترین]] افراد از [[امت]] من در این مکان کشته می‌شوند» <ref>مجلسی، ج۱۸، ص:۱۲۵.</ref>. [[احمد بن حنبل]] <ref>احمد بن حنبل، ج۳، ص:۹۵ و ۴۰۲)</ref>، [[دارمی]] <ref>دارمی، ج۲، ص:۵۰۸.</ref>، [[ابوداود]] <ref>ابوداود، ج۲، ص:۵۲۱.</ref> و برخی دیگر، از طریق [[انس بن مالک]] و [[حکیم بن حزام]] [[روایات]] چندی از رسول خدا از طریق ایوب بن بشیر نقل کرده‌اند. از جمله اینکه از رسول خدا سؤال شد: بهترین [[صدقه]] کدام است؟ فرمود: «[[بهترین]] [[صدقه]]، صدقه بر بستگانی است که [[دشمنی]] پنهانی دارند و ظاهر نمی‌کنند» <ref>طبرانی، ج۳، ص۲۰۲.</ref>.
ایوب بن بشیر گوید: رسول خدا در یکی از سفرهای خویش وقتی به [[حره]] رسید، شکوفه‌هایی را دید. سپس ایستاد و کلمه [[استرجاع]] {{متن قرآن|إِنَّا لِلَّهِ وَإِنَّا إِلَيْهِ رَاجِعُونَ}}<ref>«همان کسان که چون بدیشان مصیبتی رسد می‌گویند: «انّا للّه و انّا الیه راجعون» (ما از آن خداوندیم و به سوی او باز می‌گردیم)» سوره بقره، آیه ۱۵۶.</ref> را گفت. این بر همراهان او خوش نیامد؛ از این رو پرسیدند: یا رسول الله، آیا این سخن مربوط به [[سفر]] شما می‌شود؟ حضرت با اشاره به [[واقعه حره]] فرمود: [[بهترین]] افراد از [[امت]] من در این مکان کشته می‌شوند» <ref>مجلسی، ج۱۸، ص:۱۲۵.</ref>. [[احمد بن حنبل]] <ref>احمد بن حنبل، ج۳، ص:۹۵ و ۴۰۲)</ref>، [[دارمی]] <ref>دارمی، ج۲، ص:۵۰۸.</ref>، [[ابوداوود]] <ref>ابوداوود، ج۲، ص:۵۲۱.</ref> و برخی دیگر، از طریق [[انس بن مالک]] و [[حکیم بن حزام]] [[روایات]] چندی از رسول خدا از طریق ایوب بن بشیر نقل کرده‌اند. از جمله اینکه از رسول خدا سؤال شد: بهترین [[صدقه]] کدام است؟ فرمود: «[[بهترین]] [[صدقه]]، صدقه بر بستگانی است که [[دشمنی]] پنهانی دارند و ظاهر نمی‌کنند» <ref>طبرانی، ج۳، ص۲۰۲.</ref>.


[[ابن حبان]] درباره ایوب گوید: او در سال ۴۴ متولد شد و در [[سال ۱۱۰ هجری]]، در ۷۵ سالگی درگذشت<ref>ابن حبان، ج۴، ص۲۶؛ در الاصابه، ج۱، ص۱۱۳ و ۳۲۸ آمده است.</ref>، [[ابن حجر]]<ref>تقریب، ج۱، ص۱۱۹.</ref> گفته است: [[ابن حبان]]، ایوب بن بشیر را با [[ایوب بن بشیر بن کعب]] [[اشتباه]] کرده که [[تاریخ]] [[وفات]] او را ۱۱۳ ذکر کرده است. [[تاریخ]] درگذشت ایوب بن بشیر، همان سال ۶۵ است که [[ابن سعد]]<ref>ابن سعد، ج۵، ص۵۸.</ref> آورده است.<ref>[[رمضان محمدی|محمدی، رمضان]]، [[دانشنامه سیره نبوی ج۲ (کتاب)|مقاله «ایوب بن بشیر بن سعد بن نعمان انصاری»، دانشنامه سیره نبوی]] ج۲، ص:۱۹۲-۱۹۳.</ref>
[[ابن حبان]] درباره ایوب گوید: او در سال ۴۴ متولد شد و در [[سال ۱۱۰ هجری]]، در ۷۵ سالگی درگذشت<ref>ابن حبان، ج۴، ص۲۶؛ در الاصابه، ج۱، ص۱۱۳ و ۳۲۸ آمده است.</ref>، [[ابن حجر]]<ref>تقریب، ج۱، ص۱۱۹.</ref> گفته است: [[ابن حبان]]، ایوب بن بشیر را با [[ایوب بن بشیر بن کعب]] [[اشتباه]] کرده که [[تاریخ]] [[وفات]] او را ۱۱۳ ذکر کرده است. [[تاریخ]] درگذشت ایوب بن بشیر، همان سال ۶۵ است که [[ابن سعد]]<ref>ابن سعد، ج۵، ص۵۸.</ref> آورده است.<ref>[[رمضان محمدی|محمدی، رمضان]]، [[دانشنامه سیره نبوی ج۲ (کتاب)|مقاله «ایوب بن بشیر بن سعد بن نعمان انصاری»، دانشنامه سیره نبوی]] ج۲، ص:۱۹۲-۱۹۳.</ref>
۲۱۸٬۰۹۰

ویرایش