امام حسین در معارف و سیره فاطمی: تفاوت میان نسخه‌ها

حسین {{ع}} با مادرش حدود شش سال [[زندگی]] کرد. در بسیاری از گزارش‌هایی که درباره او و مادرش رسیده است، برادرش حسن {{ع}} نیز حضور دارد. بنا بر گزارش‌های متعدد، مدت بارداری [[فاطمه]] {{س}} به حسین {{ع}}، شش ماه بود<ref>طوسی، محمد بن حسن، الامالی، ص۶۶۱؛ همو، تهذیب الاحکام، ج۱، ص۳۲۸؛ طبری امامی، محمد بن جریر، دلائل الامامه، ص۱۷۷؛ ابن حاتم عاملی، الدر النظیم، ص۵۲۵.</ref>. [[حضرت زهرا]] {{س}} از حالات خود در هنگام بارداری حسین {{ع}} سخنانی گفته که در برخی متون آمده است<ref>قطب راوندی، الخرائج و الجرائح، ج۲، ص۸۴۳-۸۴۴؛ مجلسی، محمدباقر، بحارالانوار، ج۴۳، ص۲۷۲-۲۷۳.</ref>. بر اساس برخی [[روایات]]، فاطمه {{س}} در [[زمان]] بارداری، از [[شهادت حسین]] {{ع}} [[آگاه]] بود<ref>کلینی، محمد بن یعقوب، الکافی، ج۱، ص۴۶۴.</ref>. از [[امام صادق]] {{ع}} [[روایت]] شده است که [[رسول خدا]] {{صل}} شهادت حسین {{ع}} را به فاطمه {{س}} خبر داده بود<ref>ابن بابویه، علی بن حسین، الامامة و التبصرة، ص۵۰؛ صدوق، محمد بن علی، علل الشرایع، ج۱، ص۲۰۵.</ref>. [[امام حسین]] {{ع}} و [[حضرت زینب]] {{س}} از مادر خود روایتی نقل کرده‌اند که طبق آن، رسول خدا {{صل}} هنگام ولادت حسین {{ع}} به فاطمه {{س}} فرمود که او [[امام]] و فرزند امام و پدر نُه امام است که آخرینشان [[قائم]] {{ع}} است<ref>خزاز قمی، علی بن محمد، کفایة الأثر، ص۱۹۳-۱۹۴، ۱۹۷؛ مجلسی، محمدباقر، بحارالانوار، ج۳۶، ص۳۵۱-۳۵۲.</ref>. در [[منابع اهل سنت]] آمده که حسین {{ع}} روایتی را از [[پیامبر]] {{صل}} نقل کرده که در آن پیامبر {{صل}} به فاطمه {{س}} [[بشارت]] داده [[مهدی]] {{ع}} از [[نسل]] اوست<ref>سیوطی، جلال‌الدین، مسند فاطمة الزهراء {{س}}، ص۸۵؛ متقی هندی، کنز العمال، ج۱۴، ص۵۸۴.</ref>.

منابع تاریخی و [[روایی]] از برخی رویدادهای [[زندگی حضرت فاطمه]] {{س}} که حسین {{ع}} در آنها حضور داشته است، خبر داده‌اند. [[امام صادق]] {{ع}} از حضور [[حضرت زهرا]] {{س}} و [[امام حسن]] و [[امام حسین]] {{عم}} در کنار بستر [[بیماری]] [[رسول خدا]] {{صل}} خبر داده و گفت‌وگوهای آنان را نقل کرده است<ref>صدوق، محمد بن علی، الامالی، ص۵۲۸؛ فتال نیشابوری، محمد بن حسن، روضة الواعظین، ص۱۵۸.</ref>. بنابر بعضی گزارش‌ها، حسین {{ع}} بر [[صداقت]] مادرش در [[ماجرای فدک]] و اینکه رسول خدا {{صل}} [[فدک]] را به مادرش بخشیده، [[شهادت]] داده است<ref>یعقوبی، احمد بن ابی یعقوب، تاریخ الیعقوبی، ج۲، ص۴۶۹؛ ابن حسین، تثبیت الامامه، ص۳۶؛ مجلسی، محمدباقر، بحارالانوار، ج۲۹، ص۱۹۷؛ امین عاملی، سیدمحسن، اعیان الشیعه، ج۳، ص۴۱۶.</ref>. [[اسماء بنت عمیس]] از چگونگی حضور حسین {{ع}} بر پیکر مادر و سخنان او با [[بدن]] بی‌روح مادر خبر داده است. از [[اسماء]] نقل شده است که حسین {{ع}} و برادرش، خبر شهادت مادر را به پدر دادند<ref>مجلسی، محمدباقر، بحارالانوار، ج۴۳، ص۱۸۶؛ محدث قمی، عباس، الانوار البهیة فی تواریخ الحجج الالهیه، ص۶۱.</ref>. از امام حسین {{ع}} [[روایت]] شده است که [[فاطمه]] {{س}} شبانه و مخفیانه [[دفن]] شد و وقتی علی {{ع}} [[قبر]] فاطمه {{س}} را با خاک پوشاند، رو به سوی قبر رسول خدا {{صل}} کرد و جملاتی گفت که امام حسین {{ع}} محتوای آنها را گزارش کرده است<ref>کلینی، محمد بن یعقوب، الکافی، ج۱، ص۴۵۸-۴۵۹؛ طوسی، محمد بن حسن، الامالی، ص۱۰۹-۱۱۰؛ طبری امامی، محمد بن جریر، دلائل الامامه، ص۱۳۷-۱۳۸؛ مجلسی، محمدباقر، بحارالانوار، ج۴۳، ص۱۹۳-۱۹۴.</ref>.

[[محدثان شیعه]]<ref>طبری امامی، محمد بن جریر، دلائل الامامه، ص۶۷، ۷۱، ۷۴-۷۵.</ref> و [[اهل سنت]]<ref>ابن ماجه قزوینی، سنن ابن ماجه، ج۲، ص۱۰۹۶؛ طبرانی، سلیمان بن احمد، المعجم الکبیر، ج۲۲، ص۴۱۴- ۴۱۵؛ ذهبی، محمد بن احمد، سیر اعلام النبلاء، ج۲، ص۱۱۹.</ref> حسین {{ع}} را جزو [[راویان]] مادرش دانسته و از اهتمام آن حضرت {{ع}} به نقل [[روایات حضرت فاطمه]] {{س}} خبر داده‌اند. [[سیره عبادی]] حضرت زهرا {{س}} مورد توجه و اهتمام آن حضرت {{ع}} بوده است. [[امام حسین]] {{ع}} [[روایت]] معروفی را از [[امام حسن]] {{ع}} نقل کرده که در آن از [[عبادت]] مادرش [[فاطمه]] {{س}} سخن گفته و اینکه [[دعا کردن]] برای دیگران را بر [[دعا]] برای خویشتن مقدم می‌داشته است<ref>صدوق، محمد بن علی، علل الشرایع، ج۱، ص۱۸۲؛ طبری امامی، محمد بن جریر، دلائل الامامه، ص۱۵۲.</ref>.