سقیفه بنی ساعده در معارف و سیره علوی: تفاوت میان نسخهها
سقیفه بنی ساعده در معارف و سیره علوی (نمایش مبدأ)
نسخهٔ ۱۳ نوامبر ۲۰۲۲، ساعت ۰۸:۵۹
، ۱۳ نوامبر ۲۰۲۲جایگزینی متن - 'گروه تاریخ پژوهشگاه حوزه و دانشگاه، [[تاریخ اسلام' به 'پژوهشگاه حوزه و دانشگاه، [[تاریخ اسلام'
جز (جایگزینی متن - 'تاریخ اسلام بخش اول ج۲ (کتاب)تاریخ اسلام بخش اول ج۲' به 'تاریخ اسلام بخش اول ج۲') |
جز (جایگزینی متن - 'گروه تاریخ پژوهشگاه حوزه و دانشگاه، [[تاریخ اسلام' به 'پژوهشگاه حوزه و دانشگاه، [[تاریخ اسلام') |
||
خط ۴۱: | خط ۴۱: | ||
[[عمر]] با شنیدن این احتجاج قسم یاد کرد که [[حاکمیت]] از دست ما میرود و دلیلی برای ما باقی نمیگذارد. [[امیرمؤمنان]]{{ع}} و برخی از [[بنی هاشم]] و [[صحابه]] در [[خانه فاطمه]]{{س}} تجمع اعتراضآمیز کردند. به دنبال این تجمع، عمر با شماری از [[مهاجران]] و انصار به آن [[خانه]] آمد و از [[حضرت علی]]{{ع}} [[بیعت]] خواست. آن حضرت فرمود: شما خلافت را با استدلال به قرابت به پیامبر{{صل}} ربودید، من نیز با شما به همین قرابت [[استدلال]] میکنم<ref>ابن قتیبه، الامامة و السیاسیه، ج۱، ص۱۸.</ref>. [[امام]]{{ع}} در این [[زمان]]، نه تنها [[بیعت]] نکرد که از [[انصار]] برای [[احقاق حق]] خود [[یاری]] خواست، ولی آنان [[اجابت]] نکردند. در جریان این بیعتخواهی به [[خانه فاطمه]] [[هجوم]] آوردند<ref>طبری، دلائل الامامه، ص۴۵؛ مفید، الامالی، ص۹.</ref> و سبب سقط [[محسن]] شدند<ref>شهرستانی، الملل و النحل، ص۵۷؛ ذهبی، میزان الاعتدال، ج۱، ص۱۳۹.</ref>. | [[عمر]] با شنیدن این احتجاج قسم یاد کرد که [[حاکمیت]] از دست ما میرود و دلیلی برای ما باقی نمیگذارد. [[امیرمؤمنان]]{{ع}} و برخی از [[بنی هاشم]] و [[صحابه]] در [[خانه فاطمه]]{{س}} تجمع اعتراضآمیز کردند. به دنبال این تجمع، عمر با شماری از [[مهاجران]] و انصار به آن [[خانه]] آمد و از [[حضرت علی]]{{ع}} [[بیعت]] خواست. آن حضرت فرمود: شما خلافت را با استدلال به قرابت به پیامبر{{صل}} ربودید، من نیز با شما به همین قرابت [[استدلال]] میکنم<ref>ابن قتیبه، الامامة و السیاسیه، ج۱، ص۱۸.</ref>. [[امام]]{{ع}} در این [[زمان]]، نه تنها [[بیعت]] نکرد که از [[انصار]] برای [[احقاق حق]] خود [[یاری]] خواست، ولی آنان [[اجابت]] نکردند. در جریان این بیعتخواهی به [[خانه فاطمه]] [[هجوم]] آوردند<ref>طبری، دلائل الامامه، ص۴۵؛ مفید، الامالی، ص۹.</ref> و سبب سقط [[محسن]] شدند<ref>شهرستانی، الملل و النحل، ص۵۷؛ ذهبی، میزان الاعتدال، ج۱، ص۱۳۹.</ref>. | ||
از آنجاکه [[حفظ دین]] مهمترین دغدغه [[امام علی]]{{ع}} بود، [[حضرت]] از سویی پیوسته [[دلایل]] [[مهاجران]] و انصار را رد میکرد و بعدها در [[خطبه شقشقیه]] نیز گلهمندی خود را اظهار نمود و از سوی دیگر، پس از تبیین مواضع اصولی خود، برای [[حفظ]] [[مصالح عمومی مسلمین]] بنا بر برخی منابع با آنان بیعت کرد و به [[خلفا]] [[مشورت]] داد<ref>یعقوبی، تاریخ، ج۲، ص۱۳۲؛ مسعودی، مروج الذهب، ج۲۳، ص۳۰۹.</ref>.<ref> | از آنجاکه [[حفظ دین]] مهمترین دغدغه [[امام علی]]{{ع}} بود، [[حضرت]] از سویی پیوسته [[دلایل]] [[مهاجران]] و انصار را رد میکرد و بعدها در [[خطبه شقشقیه]] نیز گلهمندی خود را اظهار نمود و از سوی دیگر، پس از تبیین مواضع اصولی خود، برای [[حفظ]] [[مصالح عمومی مسلمین]] بنا بر برخی منابع با آنان بیعت کرد و به [[خلفا]] [[مشورت]] داد<ref>یعقوبی، تاریخ، ج۲، ص۱۳۲؛ مسعودی، مروج الذهب، ج۲۳، ص۳۰۹.</ref>.<ref>پژوهشگاه حوزه و دانشگاه، [[تاریخ اسلام بخش اول ج۲ (کتاب)|تاریخ اسلام بخش اول ج۲]] ص ۴۲.</ref> | ||
== منابع == | == منابع == |