۶۴٬۶۴۲
ویرایش
جز (جایگزینی متن - 'امکان پذیر' به 'امکانپذیر') |
جز (جایگزینی متن - '↵::::::' به ' ') |
||
خط ۱۱۰: | خط ۱۱۰: | ||
[[تشبیه]] [[مقام]] و رتبه [[منتظران]] امر [[ظهور حضرت مهدی]]{{ع}} به [[مقام]] و رتبه [[شهیدان]] [[راه خدا]]، بیانگر [[عظمت]] والای مسئله [[انتظار]] است. روشن است که [[شهداء]] بدون حرکت و [[قیام]] و [[جهاد]] در [[راه خدا]] هرگز نمیتوانستند به [[مقام]] والای [[شهادت]] نائل آیند، این [[مقام]] ثمره [[جهاد]] و [[مبارزه]] در راه خداست، بنابراین [[منتظران حقیقی]] امر [[ظهور]] نیز کسانیاند که گام در مسیر [[جهاد]] و حرکت و [[مبارزه با ظلم]] و [[بیداد]] گذارده، از هیچ کوششی در جهت [[گسترش عدالت]] و [[حاکمیت]] [[حق]] دریغ نمیکنند. آن که به انتظاری تهی از رزمآوری و [[مجاهده]] [[دل]] خوش میدارد و [[گمان]] میکند بیآمادگی برای [[جهاد]] و [[شهادت]] میتوان [[منتظر موعود]] بود، خیالی [[باطل]] دارد و کار انتظارش به سامان نخواهد رسید | [[تشبیه]] [[مقام]] و رتبه [[منتظران]] امر [[ظهور حضرت مهدی]]{{ع}} به [[مقام]] و رتبه [[شهیدان]] [[راه خدا]]، بیانگر [[عظمت]] والای مسئله [[انتظار]] است. روشن است که [[شهداء]] بدون حرکت و [[قیام]] و [[جهاد]] در [[راه خدا]] هرگز نمیتوانستند به [[مقام]] والای [[شهادت]] نائل آیند، این [[مقام]] ثمره [[جهاد]] و [[مبارزه]] در راه خداست، بنابراین [[منتظران حقیقی]] امر [[ظهور]] نیز کسانیاند که گام در مسیر [[جهاد]] و حرکت و [[مبارزه با ظلم]] و [[بیداد]] گذارده، از هیچ کوششی در جهت [[گسترش عدالت]] و [[حاکمیت]] [[حق]] دریغ نمیکنند. آن که به انتظاری تهی از رزمآوری و [[مجاهده]] [[دل]] خوش میدارد و [[گمان]] میکند بیآمادگی برای [[جهاد]] و [[شهادت]] میتوان [[منتظر موعود]] بود، خیالی [[باطل]] دارد و کار انتظارش به سامان نخواهد رسید | ||
[[ادراک]] صحیح و روشن [[معنای انتظار]] اقتضا میکند که انسانِ [[منتظر]] حرکتی دائمی و تلاشی پویا داشته باشد، تا بر اثر آن خود و [[جامعه]] خویش را مهیای [[ظهور امام]] [[منتظَر]] سازد. فرمایش وجود [[مبارک]] [[امام صادق]]{{ع}} که "باید هر یک از شما خود را برای [[ظهور]] آن [[حضرت]] آماده کند و لو با یک تیر"<ref>{{متن حدیث|لَيُعِدَّنَّ أَحَدُكُمْ لِخُرُوجِ الْقَائِمِ وَ لَوْ سَهْماً }}؛ نعمانی، محمد بن ابراهیم، الغیبة، ص۳۲۰.</ref> چراغ روشناییبخش این راه [[خجسته]] است. مطابق این [[روایت]]، هر که بخواهد به واقع [[منتظر]] وجود [[مبارک]] آن [[حضرت]] باشد لازم است خویشتن را مهیا سازد، اگر چه با آماده کردن یک تیر باشد. تأمّل در این [[روایت]] [[شریف]] میفهماند که [[انسان]] تا مرد میدان [[جهاد]] و [[مبارزه]] نشود، نمیتواند خویشتن را در زمره [[منتظران راستین]] آن [[حضرت]] بداند و این همان معنای بلندی است که در [[ادعیه]] [[نورانی]] شبهای [[ماه مبارک رمضان]] به آن اشاره شده است: {{متن حدیث|وَ قَتْلًا فِي سَبِيلِكَ مَعَ وَلِيِّكَ فَوَفِّقْ لَنَا}}<ref>مجلسی، محمدباقر، بحارالأنوار، ج۹۵، ص۱۱۷.</ref>. اینکه [[امام صادق]]{{ع}} فرمود: "باید هر یک از شما خود را برای [[ظهور]] آن [[حضرت]] آماده کند و لو با یک تیر"، صبغه [[تمثیل]] دارد نه تعیین، زیرا متخصص نظامی، [[آمادگی]] رزمی [[وظیفه]] اوست و کارشناس [[اقتصادی]]، رسالتش تلاش برای حلّ تورم، رفع بیکاری، تعدیل تقاضا و عرضه، تقلیل فاصله رنجآور طبقاتی و تعطیل [[اسراف]] و [[اتراف]] و ترفّه است و [[مجتهد فقهی]] یا [[حقوقی]] یا [[سیاسی]]، عهدهدار [[جهلزدایی]] و [[ایستادگی]] در برابر [[هجوم فرهنگی]] و در نهایت، تبیین و تعلیل و [[حمایت]] عالمانه از مبانی [[اعتقادی]] است<ref>[[عبدالله جوادی آملی]]، [[امام مهدی موجود موعود (کتاب)|امام مهدی موجود موعود]]، ص۱۸۵-۱۹۰.</ref>. | |||
منتظر [[حقیقی]] اهل عمل به [[وظیفه]]، حرکت و [[پویایی]] است و در [[فرهنگ مهدویت]]، [[انتظار فرج]] با سکون، رخوت و [[مسئولیتگریزی]] که از آثار مهم [[یأس]] و [[ناامیدی]] است، سازگار نمیباشد و اساساً انتظارِ بدون عمل، هیچگونه مطلوبیتی از نظر [[معارف دینی]] ندارد. تعبیر [[امام سجاد]]{{ع}} از "[[انتظار فرج]]" که آن را [[برترین]] عملها دانسته است: {{متن حدیث|إِنْتِظَارُ الْفَرَجِ مِنْ أَفْضَلِ الْعَمَلِ}}<ref>بحرانی، سیدهاشم، حلیة الأبرار، ج۴، ص۱۴.</ref>، گویای همین مطلب است. انتظاری که در [[فرهنگ اسلامی]] [[عبادت]] به شمار میرود و [[منتظران]] را از [[پاکان]] و [[صالحان]] و معتقدان پابرجا و [[استوار]] بر میشمارد، انتظاری است آمیخته با [[امید به آینده]] مطلوب و [[جهاد]] در راه [[حاکمیت]] [[حقّ]]» <ref>[[روحالله شاکری زواردهی|شاکری زواردهی، روحالله]] و [[علی خانی]]، [[بازپژوهی ارتباط انتظار فرج با اصل قرآنی حرمت یأس از روحالله (مقاله)|بازپژوهی ارتباط انتظار فرج با اصل قرآنی حرمت یأس از روحالله]]، ص۲۶۶-۲۶۷.</ref>. | منتظر [[حقیقی]] اهل عمل به [[وظیفه]]، حرکت و [[پویایی]] است و در [[فرهنگ مهدویت]]، [[انتظار فرج]] با سکون، رخوت و [[مسئولیتگریزی]] که از آثار مهم [[یأس]] و [[ناامیدی]] است، سازگار نمیباشد و اساساً انتظارِ بدون عمل، هیچگونه مطلوبیتی از نظر [[معارف دینی]] ندارد. تعبیر [[امام سجاد]]{{ع}} از "[[انتظار فرج]]" که آن را [[برترین]] عملها دانسته است: {{متن حدیث|إِنْتِظَارُ الْفَرَجِ مِنْ أَفْضَلِ الْعَمَلِ}}<ref>بحرانی، سیدهاشم، حلیة الأبرار، ج۴، ص۱۴.</ref>، گویای همین مطلب است. انتظاری که در [[فرهنگ اسلامی]] [[عبادت]] به شمار میرود و [[منتظران]] را از [[پاکان]] و [[صالحان]] و معتقدان پابرجا و [[استوار]] بر میشمارد، انتظاری است آمیخته با [[امید به آینده]] مطلوب و [[جهاد]] در راه [[حاکمیت]] [[حقّ]]» <ref>[[روحالله شاکری زواردهی|شاکری زواردهی، روحالله]] و [[علی خانی]]، [[بازپژوهی ارتباط انتظار فرج با اصل قرآنی حرمت یأس از روحالله (مقاله)|بازپژوهی ارتباط انتظار فرج با اصل قرآنی حرمت یأس از روحالله]]، ص۲۶۶-۲۶۷.</ref>. |