دانش اخلاق اسلامی: تفاوت میان نسخهها
←روش عرفانی (اخلاق عرفانی)
جز (جایگزینی متن - 'جمع آوری' به 'جمعآوری') |
|||
خط ۲۳: | خط ۲۳: | ||
=== [[روش عرفانی]] ([[اخلاق عرفانی]]) === | === [[روش عرفانی]] ([[اخلاق عرفانی]]) === | ||
{{اصلی|اخلاق عرفانی}} | {{اصلی|اخلاق عرفانی}} | ||
سومین رویکرد به [[اخلاق]]، [[شیوه]] [[عرفانی]] است. بیشتر کتب [[اخلاقی]] به جامانده از عرفا به این شیوه تدوین شده است. اوصاف الاشراف، تألیف [[خواجه نصیرالدین طوسی]]؛ [[قوت القلوب]]، تألیف [[ابوطالب مکی]]، رسالة [[سیر و سلوک]] منسوب به [[سید بحرالعلوم]] و ... از این قبیل است. در روش [[عرفانی]]، [[انسان]] موجودی متحرک تلقی میشود که مبدأ و منتهایی دارد و در بین این دو نقطه باید منازلی را طی کند که بدون گذر از یکی به دیگری نمیرسد. | سومین رویکرد به [[اخلاق]]، [[شیوه]] [[عرفانی]] است. بیشتر کتب [[اخلاقی]] به جامانده از عرفا به این شیوه تدوین شده است. اوصاف الاشراف، تألیف [[خواجه نصیرالدین طوسی]]؛ [[قوت القلوب (کتاب)|قوت القلوب]]، تألیف [[ابوطالب محمد بن علی مکی]]، رسالة [[سیر و سلوک]] منسوب به [[سید بحرالعلوم]] و ... از این قبیل است. در روش [[عرفانی]]، [[انسان]] موجودی متحرک تلقی میشود که مبدأ و منتهایی دارد و در بین این دو نقطه باید منازلی را طی کند که بدون گذر از یکی به دیگری نمیرسد. | ||
نقطه قوت این روش نسبت به روشهای دیگر دو چیز است: حضور پررنگ [[خدا]] و [[پویایی]] و تحرک<ref>[[مجتبی تهرانی|تهرانی، مجتبی]]، [[اخلاق الاهی ج۱ (کتاب)|اخلاق الاهی، ج۱]]، ص۶۴-۶۵.</ref>. | نقطه قوت این روش نسبت به روشهای دیگر دو چیز است: حضور پررنگ [[خدا]] و [[پویایی]] و تحرک<ref>[[مجتبی تهرانی|تهرانی، مجتبی]]، [[اخلاق الاهی ج۱ (کتاب)|اخلاق الاهی، ج۱]]، ص۶۴-۶۵.</ref>. |